Features
අවුරුදු තුනක "යහපාලන" පාලනය සැපද?
2015 ජනවාරරි 08 වැනිදා පැවැති ජනාධිපතිවරණයෙන් විපක්ෂයේ පොදු අපේක්ෂකයා ලෙස ඉදිරිපත් වූ මෛත්රීපාල සිරිසේන මහතා ලැබූ ජයග‍්‍රහණය විජයග‍්‍රහණයක් බවට පත් වුණේ එම වසරේම අගෝස්තු මස 17 වැනිදා පැවති මහ මැතිවරණයෙන් එක්සත් ජාතික පක්ෂය ලැබූ විශිෂ්ඨ ජනවරම සමගයි. එම විශිෂ්ඨ ජයග‍්‍රහණයට අදට තෙවසරක් සම්පූර්ණ වෙනවා.
ජනාධිපති මෛත්රීපාල සිරිසේන මහතාගේ සහ අගමැති රනිල් වික්රමසිංහ මහතාගේ නායකත්වයෙන් යුත් වත්මන් ආණ්ඩුව පසුගිය තෙවසර පුරා මුහුණ දුන් ආර්ථික හා දේශපාලන අභියෝග මෙන්ම දිනාගත් ආර්ථික හා දේශපාලන ජයග‍්‍රහණ ගැන ද පසුවිපරමක යෙදීමට මෙය කදිම අවස්ථාවක් නිර්මාණය කර තිබෙනවා. මෙම ලිපිය මගින් අපගේ ප්රමුඛ අවධානය යොමු වන්නේ වත්මන් ආණ්ඩුව විසින් පසුගිය තෙවසරක කාලය තුළ ආර්ථික සංවර්ධන අභියෝග ජයගත් ආකාරය සහ එහි අනාගත ප‍්‍රවණතා පිළිබඳවයි.
මෙහිදී අපගේ මූලික අවධානය ප්රධාන කාරණා දෙකක් වෙත යොමු විය යුතුයි. ඒවා එනම්,
- මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව විසින් රටට උරුම කර දුන් පාඩු ලබන සංවර්ධන ව්‍යාපෘති ලාභ ලබන තත්ත්වයට පත් කර ගැනීමට ගත් පියවර සහ එහි ප‍්‍රතිවිපාක විමසා බැලීම.
- නව රජය විසින් ආරම්භ කළ සංවර්ධන ව්‍යාපෘති සහ එමගින් රටට හිමිවන ප‍්‍රතිලාභ විමසා බැලීම.
මෙගා බ්ලාස්ට් ආර්ථිකය
මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව විසින් ආරම්භ කළ ප්රධාන සංවර්ධන ව්‍යාපෘති වශයෙන් සැලකෙන්නේ හම්බන්තොට වරාය, මත්තල ගුවන් තොටුපොළ, දක්ෂිණ ලංකා අධිවේගී මාර්ගය සහ කොළඹ වරාය නගරයයි. ශ්රී ලංකාව ආසියාවේ ආශ්චර්යය බවට පත් කිරීමේ රාජපක්ෂ සිහිනය මෙම සංවර්ධන ව්‍යාපෘති මත මූලික වශයෙන් රැුදී තිබුණා. මේ සංවර්ධන ව්‍යාපෘති අතරින් ද රාජපක්ෂ පාලනය කෙටි කාලීනව වඩාත් වැඩි බලාපොරොත්තුවක් තබා තිබුණේ හම්බන්තොට දිස්ත‍්‍ර‍්‍රික්කය පදනම් කොට ගත් වරාය සංවර්ධනය සම්බන්ධයෙනුයි. ඒ බව මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවේ අත්පොත වශයෙන් සැලකෙන ‘‘මහින්ද චින්තනයේ ’’ සඳහන් මේ ප‍්‍රකාශය මගින් පැහැදිලිව වටහා ගත හැකියි.
‘‘අප රට යළිත් ආසියානු සේද මාවතේ මුතු ඇටය බවට පත් කරවන්නට මම අධිෂ්ඨාන කරගෙන සිටින්නෙමි. අපේ රට සහ එහි විශිෂ්ඨ භූගෝලීය පිහිටීම උපයෝගී කර ගනිමින් බටහිර හා නැගෙනහිර යා කරන නාවුක, ගුවන් හා වෙළඳ කේන්ද්‍රයක් ලෙස දියුණු කරන්නෙමි. කොළඹ දකුණු වරාය හා ඔලූවිල් වරාය ද ඉදිකිරීම් කටයුතු අවසන් කරමි. ගාල්ල හා ත‍්‍රිකුණාමලය වරායයන් පුළුල් කරන්නෙමි. ත‍්‍රිකුණාමලය සංචාරක කලාපයක් පිහිටුවීමට ද බලාපොරොත්තු වෙමි. කන්කසන්තුරය හා පේදුරුතුඩුව වරායයන් ද සංවර්ධනය කරන්නෙමි. හම්බන්තොට අංග සම්පූර්ණ අතරමැදි වරායයක් සේ නිර්මාණය කරන්නෙමි. ජාත්‍යන්තර නැව් වලට අවශ්‍ය ඉන්ධන, සකස් කළ ආහාර, ඖෂධ හා වෙනත් සේවාවන් සැපයීම සඳහා හම්බන්තොට සිට ඇඹිලිපිටිය දක්වා ප‍්‍රදේශ ආවරණය කෙරෙන ආර්ථික කලාපයක් පිහිටුවන්නෙමි. ශ්රී ලංකාවේ ධජය යටතේ නැව් ලියාපදිංචි කිරීමට කටයුතු කරමි. නාවුක වෘත්තිකයන් සඳහා නාවුක පුහුණු පාසලක් පිහිටුවන්නෙමි. වාණිජ නාවුක ක්‍ෂේත‍්‍රයේ විදේශ රැුකියාවන් ලබා දීමට විධිමත් වැඩ පිළිවෙළක් සකස් කරන්නෙමි’’ මහින්ද චින්තනය / පිටු අංක 58.
චීන රජයේ ණය පහසුකම් මත ඉතා කෙටි කලකින් හම්බන්තොට වරාය ඉදිකිරීමට මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවට හැකියාව ලැබුණේ එමගින් දැවැන්ත ආර්ථික සංවර්ධනයක් ලබා ගත හැකි වනු ඇතැයි යන දැඩි විශ්වාසය මතයි. එදා මේ විශ්වාසය තුළ ආණ්ඩුව කොතරම් තදින් සිටියාද යන්න 2011 මහ බැංකු වාර්තාවේ ‘වරාය’ අංශය තුළ දක්වා තිබූ පහත සඳහන් සටහන මගින් වටහා ගත හැකියි.
‘‘රජය යටිතල පහසුකම් සංවර්ධන වැඩපිළිවෙළෙහි ප‍්‍රමුඛස්ථානයක් වරාය හා යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනය සඳහා ලබාදී ඇත. හම්බන්තොට වරාය ගොඩනැගීමේ පළමු අදියර 2011 දෙසැම්බර් මස වන විට අවසන් වනු ඇතැයි අපේක්ෂා කළ හැකිය. හම්බන්තොට වරාය නගරයේ කර්මාන්ත ශාලා පිහිටුවීම සඳහා කැමැත්ත පළ කිරීම් 27ක් ශ්රී ලංකා වරාය අධිකාරිය වෙත ලැබී ඇති අතර එවායින් 14ක් තෝරා ගෙන ඇත. ඛනිජතෙල්, රසායන, සිමෙන්ති, සීනි, පොහොර වැනි කර්මාන්ත ශාලා සඳහා අනුමැතිය ලබාදී ඇත. ටැංකි 14කින් සමන්විත තෙල් ටැංකි සංඛ්‍යවක් ඉදිකරමින් පවතින අතර මෙමගින් හම්බන්තොට වරාය පසුකර යන නැව් සඳහා තෙල් සැපයීමට හැකියාව ලැබෙනු ඇත’’ - ශ්රී ලංකා මහ බැංකු වාර්ෂික වාර්තාව 2011, පිටුව 82.
මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා මුළු රටම ඇපයට තබා හම්බන්තොට වරාය ඉදිකිරීම කළත් එයින් අපේක්ෂිත අරමුණුවලින් අලූක්කාලක්වත් සපුරා ගැනීමට කිසිදු අවස්ථාවක් හිමි වුණේ නැහැ. හම්බන්තොට වරායේ මෙහෙයුම් කටයුතු ආරම්භ කළ 2011 වර්ෂයේ සිට 2016 වර්ෂය වන විට වරායෙන් ආදායම් ලැබෙනවා වෙනුවට රුපියල් බිලියන 46,7ක ආලාභයක් වාර්තා වුණා.
හම්බන්තොට වරාය ගැන මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව දැක්ක සිහිනය ක්ෂණිකව බිඳ වැටුණු ආකාරය අපට 2016 ශ්රී ලංකා මහ බැංකු වාර්තාව මගින් මනාව පැහැදිලි කරගත හැකියි. ‘‘2010 වසරේදී හම්බන්තොට වරාය මෙහෙයුම් ආරම්භ කිරීමේ පටන් හම්බන්තොට වරායේ මූල්‍ය ක‍්‍රියාකාරීත්වය දුර්වල මට්ටමක පැවතිණි. හම්බන්තොට වරාය 2015 වසරේදී බදුවලට පෙර වාර්තා කළ රුපියල් බිලියන 18.8ක අලාභයට සාපේක්ෂව 2016 වසරේදී බදුවලට පෙර රුපියල් බිලියන 10.9ක අලාභයක් වාර්තා කළේය. හම්බන්තොට වරායේ දුර්වල මූල්‍ය ක‍්‍රියාකාරීත්වය හේතුවෙන් එම ව්‍යාපෘතියේ මූල්‍ය ශක්‍යතාව අවදානමට ලක් වී ඇති අතර, ශ්රී ලංකා වරාය අධිකාරියෙහි සමස්ත මූල්‍ය ප‍්‍රගතිය කෙරෙහි ද බලපෑම් එල්ල කර ඇත. එබැවින් මෙම වරායට සාර්ථක ව්‍යාපාරික ආකෘතියක් සහ කාර්යක්ෂම කළමනාකරණයක් ඇති කිරීම සඳහා රාජ්‍ය පෞද්ගලික හවුල්කාරීත්වයක් හඳුන්වාදීම අත්‍යවශ්‍ය වේ’’
රාජ්‍ය - පෞද්ගලික හවුල්කාරීත්වය
ශ්රී ලංකා මහ බැංකුව අවධාරණය කරන ඉහත කරුණු ගැන අවධානය යොමු කළ වත්මන් රජය මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව විසින් රටට උරුම කර දුන් පාඩු ලබන සංවර්ධන ව්‍යාපෘති රටට බරක් නොවන, ලාභ ලබන තත්ත්වයට පත් කර ගැනීම සඳහා වන උපායමාර්ගික ප‍්‍රවේශයක් වශයෙන් ‘‘රාජ්‍ය - පෞද්ගලික හවුල්කාරීත්වය’’ නම් නව සංකල්පය භාවිතයට ගෙන තිබෙනවා. එමගින් රාජ්‍ය වත්කම් සහ සේවා සඳහා වන දීර්ඝ කාලීන ණය ගිවිසුම් මත රඳා පැවැත්ම අඩු කිරීමේ අරමුණින් රාජ්‍ය - පෞද්ගලික හවුල්කාරීත්වය සඳහා රජය විසින් දිරි ගැන්වීම් ලබාදීමට පියවර ගෙන තිබෙනවා.
රාජ්‍ය - පෞද්ගලික හවුල්කාරීත්වයේ සමාරම්භක පියවර රජය විසින් ගත්තේ හම්බන්තොට වාරාය සම්බන්ධයෙනුයි. ඒ 2016 දෙසැම්බර් මස 08 වැනිදා ශ්රී ලංකා වරාය අධිකාරිය සහ ක්‍යසබ් ඵැරජය්බඑි ්‍යදකාසබටි ක්‍දපච්බහ ඛඑා අතර ‘‘හම්බන්තොට වරාය සහන ගිවිසුම’’අත්සන් කිරීම මගිනුයි. හම්බන්තොට වරායේ මෙහෙයුම් කටයුතු රාජ්‍ය පෞද්ගලික හවුල්කාරීත්වයක් යටතේ පවත්වා ගෙන යාම සඳහා ශ්රී ලංකා රජය සහ චීනයේ ‘චයිනා මර්චන්ට් පෝට් හෝල්ඩිංස් සමාගම අතර අත්සන් කළ ගිවිසුම මේ අනුව ඓතිහාසික එකක් බවට පත් වෙනවා.
රාජ්‍ය - පෞද්ගලික හවුල්කාරීත්වය සමගින් හම්බන්තොට වරායෙන් ශ්රී ලංකාවේ ජනතාව හිමිවන ප‍්‍රතිලාභ ගැන ශ්රී ලංකා මහ බැංකු වාර්ෂික වාර්තාවේ (2016) මෙසේ අවධාරණය වුණා. ‘‘වරාය ක‍්‍රියාකාරකම් වර්ධනය කිරීමට ප‍්‍රමාණවත් තරම් වරාය අශ‍්‍රිත කර්මාන්ත ගොඩනැගී නොමැති වීම, හම්බන්තොට වරායේ දුර්වල මූල්‍ය ක‍්‍රියාකාරීත්වය සඳහා බලපා ඇති ප්රධාන හේතුවකි. එබැවින්, රාජ්‍ය පෞද්ගලික හවුල්කාරීත්ව යාන්ත්රණයක් තුළින් හම්බන්තොට වරාය ආශ‍්‍රිතව කර්මාන්තශාලා පිහිටුවීම සඳහා විදේ්ශ ඍජු ආයෝජන ආකර්ෂණය කර ගැනීමට පියවර ගැනීම, හම්බන්තොට වරායේ ක‍්‍රියාකාරීත්වය වැඩි දියුණු කිරීමට හේතු වනු ඇති අතර, කාර්මික වරායක් වශයෙන් එහි ඇති විභවතාවයෙන් උපරිම ප‍්‍රයෝජන නෙළා ගැනීමට ද ඉඩ සලසනු ඇත’’
හම්බන්තොට වරාය රාජ්‍ය - පෞද්ගලික හවුල්කාරීත්වය මගින් ලාභ ලබන ව්‍යාපෘතියක් බවට පත් කර ගත් වත්මන් රජය මේ වන විට රාජපක්ෂ පාලනයේ තවත් සුදු අලියෙක් වන, දෛනිකව රුපියල් ලක්ෂ 280ක අලාභයක් වාර්තා කරන (2016 වන විට අලාභය රුපියල් බිලියන 8.3කි* මත්තල ජාත්‍යන්තර ගුවන් තොටුපොළ ද ‘‘රාජ්‍ය-පෞද්ගලික හවුල්කාරීත්වය යටතේ ලාභ ලබන ව්‍යාපෘතියක් බවට පත් කිරීම සඳහා අවශ්‍ය කඩිනම් පියවර ගනිමින් සිටිනවා. රජය සඳහන් කරන්නේ හම්බන්තොට වරාය ජාතික ආර්ථිකයට නව ජීවයක් ලබා දෙන සාර්ථක ව්‍යාපෘතියක් බවට පත් කළ ආකාරයෙන්ම මත්තල ගුවන්තොටුපොළ ද ජාතික ආර්ථිකයේ ගාමක බලවේගයක් බවට පත් කර ගන්නා බවයි. මේ සමග මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව විසින් රටට උරුම කර දුන් තවත් සුදු අලියෙක් වූ කොළඹ වරාය නගරය සම්බන්ධයෙන් වත්මන් ආණ්ඩුව අනුගමනය කළ ප‍්‍රශස්ත ප‍්‍රවේශය අපෙගේ අවධානයට යොමු විය යුතුයි. එහිදී ද චීන සමාගම්වල සින්නක්කර අයිතියට පැවරී තිබුණු කොළඹ වරාය නගරය ගිවිසුම වත්මන් ආණ්ඩුව විසින් ශ්රී ලංකාවට ඉතාම වාසිදායක ආකාරයට සංශෝධනය කරවා ගැනීමට පියවර ගත්තා. එම ගිවිසුම රටට වාසිදායක ආකාරයට සංශෝධනය කර ගැනීම ආර්ථික විශේෂඥයින් විසින් සලකන්නේ ශ්රී ලංකාව මෑත කාලීනව ලබා ගත් සුවිශේෂ රාජ්‍ය තාන්ත‍්‍රික ජයග‍්‍රහණයක් ලෙසටයි.
තිරසාර සංවර්ධන ප‍්‍රවේශය
වත්මන් ආණ්ඩුවේ ආර්ථික සංවර්ධන වැඩසටහන ප්රධාන අරමුණු කිහිපයක් මත පදනම්ව තිබෙනවා. ඒ බව අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික්රමසිංහ මහතා විසින් 2015 නොවැම්බර් 05 වැනිදා කළ පහත සඳහන් ප‍්‍රකාශය මගින් මනාව පැහැදිලි කරගත හැකියි.
‘‘අපේ ආර්ථික ඉතිහාසය මෙනෙහි කරද්දී ස්වර්ණමය යුගය ලෙස කැපී පෙනෙන්නේ විවෘත වෙළෙඳ ආර්ථිකයක් පැවැති අනුරාධපුර මානවම්ම යුගයේ සිට මහා පරාක‍්‍රමබාහු දක්වා යුගයයි. අපි කුළුබඩු, මැණික්, අලි ඇතුන් සහ විශාල වශයෙන් සහල් වෙළෙඳාම් කළා. ප්රධාන ආනයන - අපනය මධ්‍යස්ථානයක් ලෙස ද අපේ රට සැලකුණා. අප බලාපොරොත්තු වන්නේ නව ආර්ථික ප‍්‍රතිසංස්කරණ ඔස්සේ යළිත් ඒ ස්වර්ණමය තත්ත්වය අපේ රටට උදා කර ගැනීමටයි. එසේ කිරීමට අපේ ආර්ථික පදනම නිවැරදි කර ගත යුතුයි. සාර්ව ආර්ථික ස්ථාවරත්වය, දේශීය තරඟකාරීත්වය, විදේශ වෙළෙඳාම, සහ ආයෝජන කෙරෙහි පූර්ණ අවධානය යොමු කළ යුතුයි. සමාජ සාධාරණත්වය පදනම් කරගත් දැනුම මුල්කර ගත් තරඟකාරී සමාජ වෙළෙඳපොළ ආර්ථිකයක් අප ගොඩනැගිය යුතුයි. ඒ නිසා අපට ලැබී ඇති මේ අනගි අවස්ථාවෙන් ප‍්‍රයෝජන ගැනීම අප හැම දෙනාගේම යුතුකමක් හා වගකීමක් බව මම අවධාරණය කරන්න කැමැතියි’’
ඉහතින් සඳහන් කළ අගමැතිවරයාගේ ප‍්‍රවේශය අනුව ආර්ථික සංවර්ධනය සම්බන්ධයෙන් රජයට මැදි කාලීන හා දීර්ඝ කාලීන වැඩපිළිවෙළක් තිබෙනවා. ‘‘2025 දී පොහොසත් රටක් ’’ බිහිකිරීම ඉලක්ක කර ගත් මෙම ආර්ථික සැලසුමේ මධ්‍යකාලීන උපාය මාර්ග 05ක් අපට හඳුනා ගත හැකියි. ඒ රැුකියා දස ලක්ෂයක් බිහි කිරීම, ශක්තිමත් මධ්‍යම පන්තියක් ඇති කිරීම, ඉඩම් අයිතිය ලබාදීම, ග‍්‍රාමීය ආර්ථිකය සංවර්ධනය කිරීම හා ආදායම් මට්ටම ඉහළ නැංවීමයි. මෙය, දැනුම පාදක ආර්ථිකයක්, නවොත්පාදන ආර්ථිකයක්, පරසිර හිතකාමී ආර්ථිකයක් සහ තිරසාර ආර්ථිකයක් මත පදනම් වෙනවා.
සංවර්ධන ප‍්‍රතිලාභ ජනතාවටමයි
මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනය විසින් රටට උරුම කර දුන් ඌන ඵලදායී ප‍්‍රාග්ධන ව්‍යාපෘති (2017 මාර්තු වන විට රුපියල් බිලියන 169ක සමුච්චිත අලාභයක් වාර්තා කළ ශ‍්‍රීලන්කන් ගුවන් සමාගම සහ 2016 දී රුපියල් බිලියන 17.3ක සමුච්ජිත අලාභයක් වාර්තා කළ මිහින් ලංකා ගුවන් සමාගම ද ඇතුළත්ව) මගින් 2014 වන විට රුපියල් බිලියන 3113ක දැවැන්ත විදේශ ණය බරක් රටට උරුම කර දුන් බව අද හිටපු පාලකයින්ට පවා අමතක වී තිබෙනවා. ඒ වගේම මෙම දැවැන්ත සංවර්ධන ව්‍යාපෘතිවල නාමයෙන් දැවැන්ත දූෂණයක් ද සිදුවී තිබෙන බව පසුගිය ජූනි මස 26 වැනිදා නිව්යෝර්ක් ටයිම්ස් පුවත්පත මගින් ද හෙළි කර තිබුණා. හිටපු පාලකයින්ගේ නාස්තිය, දූෂණය හා අකාර්යක්ෂමතාව නිසා රටට උරුම වූ ණය කන්දේ බර තවත් වසර කිහිපයක් පුරා ගෙවීමට තිබෙනවා. ඒ අනුව, 2015 ට පෙර ලබා ගත් විදේශ ණය සඳහා වාරික හා ණය පොලී ගෙවීම් සඳහා 2017 දී ඩොලර් මිලියන 2417ක්, 2018දී ඩොලර් මිලියන 2564ක්, 2019දී ඩොලර් මිලියන 3992ක්, 2020 දී ඩොලර් මිලියන 3463ක්, 2021දී ඩොලර් මිලියන 3453ක්, 2022දී ඩොලර් මිලියන 3442ක් ගෙවීමට ඇති බව මේ වන විට ගණන් බලා තිබෙනවා.
මේ අතර රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව විසින් දීර්ඝ කාලයක් පුරා අත්හැර දමා තිබූ ආර්ථික හා සමාජ සංවර්ධන ක්ෂේත්ර රැසක් සඳහා ද වත්මන් ආණ්ඩුවට ඍජුව අවධානය යොමු කිරීමට සිදුව තිබෙනවා. මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනය විසින් උරුමකර දුන් සුදු අලි අර්ථික සංවර්ධනය වෙනුවෙන් කොට අඳින අලි බවට පත් කර ගැනීමේ ක‍්‍රියාවලිය සාර්ථකව ඉටු කරන අතර තුර වත්මන් ආණ්ඩුව තිරසාර සංවර්ධනය ඉලක්ක කොට ගත් නව සංවර්ධන ව්‍යාපෘති රැුසක් පසුගිය තෙවසර තුළ රටට හිමිකර දුන්නා. හුදු ප්රාදේශීය සංවර්ධනය හා ප‍්‍රදර්ශනකාමී සංවර්ධනය ඉක්මවා ගිය මෙම තිරසර සංවර්ධන ව්‍යාපෘති මගින් ආර්ථික හා සමාජයීය සංවර්ධනය ඍජුව ඉලක්ක කර තිබෙනවා. මේ ව්‍යාපෘති අතර ප්රමුඛ සංවර්ධන ව්‍යාපෘති කිහිපයක් තිබෙනවා.
- කෘෂිකාර්මික හා ගොවිජන සංවර්ධනය ප්රමුඛ කරගත් සංවර්ධන ව්‍යාපෘති - මොරගහකන්ද - කලූගඟ මහා ජලාශ ව්‍යාපෘතිය. / වයඹ ඇළ / වැව් දහසක් - ගම් දහසක් වැනි ව්‍යාපෘති
- නවීකරණය මත පදනම් වූ සංවර්ධන ව්‍යාපෘති - කොළඹ වරාය නගරය / මෙගා නගර ව්‍යාපෘතිය
- ප්රාදේශීය හා ග‍්‍රාමීය සංවර්ධනය වෙනුවෙන් දියත්ව තිබෙන සංවර්ධන වැඩසටහන් - ගම් උදාව, ගම් පෙරළිය, ග්රාම ශක්ති / පිබිදෙමු පොළොන්නරුව වැනි වැඩසටහන්
- ව්‍යවසායකත්ව සංවර්ධනය වෙනුවෙන් දියත් වූ වැඩසටහන් - ‘‘ව්‍යවසාය ශ්රී ලංකා වැඩසටහන’’
- අධිවේගී මාර්ග පද්ධතිය - කොළඹ - මහ නුවර ඇතුළු ප්රධාන ආර්ථික කලාප යා කරන.
ඉහත සඳහන් ජාතික සංවර්ධන වැඩසටහන්වලට අමතරව විවිධ අමාත්‍යාංශ විසින් ද ඒ ඒ අමාත්‍යාංශ විෂය පථයන්ට අදාළව තවත් නිර්මාණාත්මක සංවර්ධන වැඩසටහන් රැසක් දියත් කර තිබෙනවා. උදාහරණයක් ලෙස ප්රාථමික කර්මාන්ත අමාත්‍යාංශය විසින් 2021 දී කෘෂි අපනයන බෝගවලින් උපයා ගන්නා විදේශ විනිමය ප‍්‍රමාණය ඩොලර් මිලියන 1500 ක් බවට පත් කර ගැනීම ඉලක්කය දැක්විය හැකියි. (2017 දී සුළු අපනයන බෝග අපනයන ආදායම ඩොලර් මිලියන 476කි) මේ සඳහා සඳහා එම අමාත්‍යාංශය විසින් දීප ව්‍යාප්ත වැඩසටහන් රැසක් දියත් කර තිබෙනවා. ඒ වගේම එම අමාත්‍යාංශය විසින් ම ක්රියාත්මක කරන ‘‘කෘෂිකාර්මික නවීකරණය ව්‍යාපෘතිය’’ ද අයත් වන්නේ 2025 සංවර්ධන ඉලක්ක ජයග‍්‍රහණය කර ගැනීමේ අරමුණු වෙතටයි.
මෙම සියලූ වැඩසටහන් හා ව්‍යාපෘතිවල ඉලක්කය වන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනය විසින් ප‍්‍රදර්ශනකාමී සංවර්ධනය වෙනුවෙන් හිතාමතා අත්හැර දමන ලද ශ්රී ලංකාවේ තිරසාර සංවර්ධන ඉලක්ක ජයග‍්‍රහණය කිරීමයි. අගමැති රනිල් වික්රමසිංහ මහතා නිතර නිතර අවධාරණය කරන ආකාරයට ‘‘පොහොසත් රටක් බවට අපේ රට පත් කර ගැනීමයි’’ එනිසා අසීමිත කැප කිරීම් සමග ගෙවී ගිය තෙවසර දෙස මේ රටේ ජනතාව වඩාත් පුළුල් හා අවංක දෘෂ්ටියකින් බැලිය යුතු බව අපගේ විශ්වාසයයි.
ප්රසන්න රත්නායක
ව්‍යවස්ථාව හා විපක්ෂ නායකකම
‘‘ඒකාබද්ධ විපක්ෂයටත් විපක්ෂ නායක ධූරය පිළිබඳ ඉල්ලීම කරන්න තිබුණේ දැන් නොවෙයි. ඒ අයට කලින් මේක කරන්න තිබුණා. ඒකාබද්ධ විපක්ෂයත් පෙරහැර ගියාට පස්සේ තමයි හුඟක් දේ කරන්නේ. නිද්‍රාශීලී ප්රතිපත්තියක් අනුගමනය කිරීම නිසා තමයි මේ අයට විපක්ෂ නායකකම අහිමි වුණේ’’ මේ ප‍්‍රකාශය කරන්නේ ජනාධිපති නීතිඥ මනෝහරද සිල් මහතයි. ඒකාබද්ධ විපක්ෂයට පාර්ලිමේන්තුවේ විපක්ෂ නායකකමට ඇති අයිතිය ගැන දීර්ඝ පැහැදිලි කිරීමක් කරමින් සිල්වා මහතා ඉහත සඳහන් ප‍්‍රකාශය කළා. මේ සමග විපක්ෂ නායක විවාදයට එක් වූ ශ‍්‍රීලනිපයේ ප‍්‍රබලයෙක් වන හිටපු ඇමැති කුාමර වෙල්ගම මහතා ප‍්‍රකාශ කළේ ‘‘ඒකාබද්ධ විපක්ෂයට වැඩපිළිවෙළක් නැති බවයි’’ ඒ නිසා ඒකාබද්ධ විපක්ෂයට විපක්ෂ නායකත්වය අවශ්‍ය නැති බව කුමාර වෙල්ගම මහතා නොකියා කිව්වා.
පාර්ලිමේන්තුවේ විපක්ෂ නායකත්වය අත්පත් කර ගැනීම සඳහා ඒකාබද්ධ විපක්ෂ කල්ලිය (රාජපක්ෂ කල්ලිය ලෙස නිවැරදි විය යුතුය) තීරණාත්මකව සටන් නොකරන බව ඉහත සඳහන් ප‍්‍රකාශවලින් පැහැදිලි වෙන අතර ආණ්ඩුව ද ඒ සම්බන්ධයෙන් සැලකිය යුතු අවධානයක් යොමු කරන බවක් දැකිය නොහැකියි. මෙහිදී රාජපක්ෂ කල්ලිය සුපුරුදු පරිදි කතානායකවරයාට තර්ජනය කිරීම මගින් විපක්ෂ නායකත්වය අත්පත් කර ගැනීමට තැත් කරද්දී ආණ්ඩුව එය කතානායකවරයාගේ වගකීමක් ලෙස සලකා නිහඬ පිළිවෙතක් අනුගමනය කරන ආකාරය දැකිය හැකියි. මේ තත්ත්වය තුළ අපට පෙනී යන්නේ මෙය හුදු කතානායකවරයාගේ තීරණයක් සම්බන්ධ ගැටලූවක් බවට ඌනනය වී තිබෙන බවයි. ඒය රාජපක්ෂ කල්ලියේ සේම ආණ්ඩුවේ ප‍්‍රකාශ තුළින් ද මනාව පැහැදිලි වෙනවා. එහෙත් විපක්ෂ නායකකම සම්බන්ධ මේ අර්බුදය දේශපාලන කාලබෝම්බයක් බව මේ ගැන සියුම්ව අවධානය යොමු කරන විට පැහැදිලි වෙනවා. විශේෂයෙන් ආණ්ඩුව සහ යහපාලන බලවේග ඒ ගැන විශේෂ අවධානයක් යොමු නොකිරීම පුදුමයක් බවයි බොහෝ දෙනෙක්ගේ අදහස වන්නේ.
රාජපක්ෂ කල්ලියේ සාවද්‍ය මතය
ජනාධිපති නීතිඥ මනෝහර ද සිල්වා මහතාට අනුව විපක්ෂ නායකත්වය අත්පත් කර ගැනීමට පවා වී හෝ උත්සාහ කරන රාජපක්ෂ කල්ලිය විපක්ෂ නායකත්වයට ඇති හිමිකම සම්බන්ධයෙන් ඉදිරිපත් කරන ජනප‍්‍රිය තර්කය වන්නේ ‘‘ මීළඟ ආණ්ඩුවේ නායකයා වශයෙන් පත් වනු ඇතැයි අපේක්ෂා කරන පුද්ගලයාට විපක්ෂ නායකත්වය හිමිවීම බි‍්‍රතාන්‍ය පාර්ලිමේන්තු ක‍්‍රමයේ සම්ප‍්‍රදාය වන නිසා බි‍්‍රතාන්‍ය පාර්ලිමේන්තු සම්ප‍්‍රදාය අනුගමනය කරන ලංකාවේ ද එය ඒ ආකාරයෙන්ම සිදු විය යුතු බවයි’’ මේ බව ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ මන්ත‍්‍රීවරුන් සේම න්‍යායාචාර්යවරුන් වශයෙන් සැලකිය හැකි සියලූම දෙනා ද අඛණ්ඩව අවධාරණය කරන කරුණක්. මේ මතය ම පසුගිය දා ජනාධිපති නීතිඥ මනෝහර ද සිල්වා මහතා විසින් ද අවධාරණය කළා.
‘‘අපි අනුගමනය කරන්නේ බි‍්‍රතාන්‍ය පාර්ලිමේන්තු සම්ප‍්‍රදායයි. ඒ සම්ප‍්‍රදාය අනුව විපක්ෂ නායක කියන්නේ ඊළඟ අග‍්‍රාමාත්‍යවරයා බවට පත්විය හැකි පුද්ගලයායි. ඒ අනුව මේ රටේ ඊළඟ ජනාධිපතිවරයා හෝ අගමැතිවරයා වෙන්න පුළුවන් සම්බන්ධන් මහත්තයාටද ? එහෙම නැති නම් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා හෝ ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ ඉන්න වෙනත් නායකයෙකුට ද කියලා තීරණය කර ගන්ඩ මහා දේශපාලන විඥානයක් අවශ්‍ය වෙන්නේ නැහැනේ. එම අර්ථ නිරූපණය අනුව යම්කිසි කණ්ඩායමක් නියෝජනය කරන ඊළඟට අගමැතිවීමට වැඩි සම්භාවිතාවක් තිබෙන පුද්ගලයා කවුද ? ඔහු තමයි විපක්ෂ නායකයා විය යුත්තේ’’ මේ මනෝහර ද සිල්වා මහතා අවධාරණය කරන්නේ විපක්ෂ නායකත්වය සම්බන්ධයෙන් වන රාජපක්ෂ කල්ලියේ පොදු තර්කයයි.
එහෙත් ප්රශ්න වෙන්නේ ලංකාවේ ආණ්ඩුක‍්‍රමය තුළ රාජ්‍ය නායකයා වශයෙන් සැලකෙන්නේ විධායක ජනාධිපතිවරයා මිස අග‍්‍රාමාත්‍යවරයා නොවෙයි. 19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්මත වන තෙක් 1978 සිට අග‍්‍රාමාත්‍යධූරය හුදු රබර් මුද්‍රාවක් පමණක්. අගමැති රණසිංහ පේ‍්‍රමදාස මහතාට අනුව ‘‘පියන්කමක්’’ පමණයි. අනෙක් කාරණය වන්නේ ලංකාවේ ආණ්ඩුකරණය තුළ බි‍්‍රතාන්‍ය පාර්ලිමේන්තු සම්ප‍්‍රදාය හුදු වචනයකින් ඔබ්බට ගමන් නොකරන දෙයක් බවයි. අද බි‍්‍රතාන්‍ය පාර්ලිමේන්තු සම්ප‍්‍රදායේ එල්ලී තම පැවැත්ම සහතික කර ගැනීමට තැත් කරන රාජපක්ෂ කල්ලිය තම පාලනය තුළ බි‍්‍රතාන්‍ය පාර්ලිමේන්තු සම්ප‍්‍රදායක් ගැන කතා කිරීමටවත් විපක්ෂයට ඉඩ නොදුන්නා පමණක් නොවෙයි එම සම්ප‍්‍රදායන් අමු අමුවේ උල්ලංඝනය කළා. අගවිනිසුරු ශිරාණි බණ්ඩාරනායක මහත්මිය ධූරයෙන් පළවා හැරීමේ අවස්ථාව ඒ සඳහා ප‍්‍රකට එක් නිදසුනක් පමණයි. මෙවැනි අපකීර්තිමත් ඉතිහාසයක් ඇති රාජපක්ෂ කල්ලිය අද තම පැවැත්ම වෙනුවෙන් බි‍්‍රතාන්‍ය පාර්ලිමේන්තු සම්ප‍්‍රදායේ එල්ලීම දේ්ශපාලන ප‍්‍රහසනයක් මිස වෙන දෙයක් නොවෙයි.
අනෙක් කරුණ වන්නේ ඒකාබද්ධ විපක්ෂය ලෙස නාමකරණය වී සිටින රාජපක්ෂ කල්ලිය විපක්ෂ නායකත්වය ඉල්ලන්නේ අති සාවද්‍ය පදනමක් හා තර්ක මත පදනම් වෙමිනුයි. මේ බව ප‍්‍රකට දේශපාලන විද්‍යාඥයෙක් වන මහාචාර්ය එම්. ඕ.ඒ. ද සොයිසා මහතා පසුගිය දා පැහැදිලිව පෙන්වා දුන්නා. ‘‘අගමැතිවරයා හැරුණුවිට පාර්ලිමේන්තු ආණ්ඩුක‍්‍රමයක ඊළඟ වැදගත්ම තනතුර බවට පත් වෙන්නේ විපක්ෂ නායක ධූරයයි. කැබිනට් සම්ප‍්‍රදාය අනුව විපක්ෂ නායකවරයා හඳුන්වන්නේ ඊළඟ අගමැතිවරයා හැටියටයි. පාර්ලිමේන්තු පිළිගත් සම්ප‍්‍රදාය අනුව විපක්ෂ නායක ධුරය හිමිවන්නේ පාර්ලිමේන්තුවේ ඊළඟ බහුතර ආසන සංඛ්‍යාව දිනාගත් පක්ෂයේ නායකයාටයි. 2015 අගෝස්තු 17 පැවැති මහ මැතිවරණයෙන් එක්සත් ජාතික පක්ෂය ප්රමුඛ පෙරමුණ පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතර බලය දිනා ගත්තා. ඊළඟට වැඩිම ආසන සංඛ්‍යාව දිනා ගත්තේ ශ්රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය විසින් නායකත්වය දෙන එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයයි. නමුත් ඔවුන් එක්සත් ජාතික පක්ෂය සමග එක්ව සන්ධාන ආණ්ඩුවක් නිර්මාණය කළා. ඒ තත්ත්වය තුළ එජානිස අයත් වෙන්නේ ආණ්ඩු පක්ෂයට මිස විපක්ෂයට නොවෙයි. ඒ අනුව පාර්ලිමේන්තුවේ විපක්ෂයේ වැඩිම ආසන සංඛ්‍යාවකට හිමිකම් කියන දමිළ ජාතික සන්ධානයට විපක්ෂ නායකම හිමි වුණා. මෙතනදී ගැටලූව වෙලා තිබෙන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා නායකත්වය දෙන කණ්ඩායමක් ශ්රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයෙන් බෙදිලා යාමයි. ඔවුන් දැන් ඒකාබද්ධ විපක්ෂය කියලා සංවිධානය වෙලා ඉන්නවා. ඉතාම පැහැදිලිව ආණ්ඩුව නියෝජනය කරන ශ‍්‍රීලනිපයෙන් කැඩිලා ගිය කණ්ඩායමක් තමයි මේ ඒකාබද්ධ විපක්ෂය කියන්නේ. ඔවුන් පිළිගත් දේශපාලන පක්ෂයක් නොවෙයි. මේ ඒකාබද්ධ විපක්ෂය යැයි කියා ගන්නා මන්ත‍්‍රීවරුන් පත් වුණේ ශ්රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය විසින් නායකත්වය දුන් එජනිස මිස වෙනත් දේශපාලන පක්ෂවලින් නොවෙයි. ශ‍්‍රීලනිපය ආණ්ඩුවක් ලෙස එජාපය සමග සන්ධාන ගත වෙලා සිටින නිසා ඔවුන් ද අයත් වෙන්නේ ඒ ගොඩටම තමයි. මොකද ආණ්ඩුවේ නායකා වන ජනාධිපතිවරයා ශ‍්‍රීලනිපයේ සභාපතිවරයා, එහෙම නැතිනම් නායකයා. විපක්ෂ නායකකම ඉල්ලන ශ‍්‍රීලනිපයේ කිසිම කෙනෙක්, අඩු තරමේ මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා පවා ශ‍්‍රීලනිපයෙන් ඉල්ලා අස්වෙලා නැහැ. මෙතැන සිටින කිසිම කිසිවෙක් පොහොට්ටු පක්ෂයේ සාමාජිකත්වයවත් අරන් නැහැ. මෛත්රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා සමග තිබෙන පුද්ගලික විරසකය නිසා මේ අය වෙනම ගිහින් සංවිධානය වුණාට ඒක පක්ෂයක් නොවෙයි. අඩුම තරමේ මෙතැන පක්ෂ නායකයෙක් පවා නැහැ. දිනේෂ් ගුණවර්ධන මහතා කියන්නේ ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ පාර්ලිමේන්තු කණ්ඩායමේ නායකයා පමණයි. මේ තත්ත්වය අනුව මේ අය විපක්ෂ නායකකම ඉල්ලන්නේ සංඛ්‍යාත්මක බලයක් මතයි. සංඛ්‍යාත්මක බලයක් තිබිලා හරියන්නේ නැහැ. පිළිගත්තු රීති, සම්ප‍්‍රදායන් තිබෙනවා. ඒ නිසා ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ ඉන්න පිරිස පාර්ලිමේන්තුවේ කලබල කළාට ඇති වැඩක් නැහැ. කතානායකවරයා වෙතැනදී කෙළින් ඉන්න ඕනෑ. කතානායකවරයා අතේ තමයි ප‍්‍රශ්නය අවසාන වශයෙන් රැුඳී තිබෙන්නේ. ඒත් පිළිගත්තු පාර්ලිමේන්තු සම්ප‍්‍රදායන්ට අනුව සහ ලෝකයේ පවතින තත්ත්වය අනුව සංඛ්‍යාත්මක පදනම මත පමණක් විපක්ෂ නායකකම දෙන්න පුළුන්කමක් නැහැ. කතානාකවරයාට එහෙම අයිතියකුත් නැහැ’’
විපක්ෂ නායකත්වය වැදගත් ඇයි ?
එහෙත් පාර්ලිමේන්තුවේ විපක්ෂ නායකත්වය හා සම්බන්ධ මෙම අර්බුදය ආණ්ඩුව හෝ රාජපක්ෂ කල්ලිය සිතන තරම් සරල හෝ නොවැදගත් සිදුවීමක් නොවන බව මේ සම්බන්ධයෙන් අවධානය යොමු කරන දේශපාලන විශ්ලේෂකයින් අවධාරණය කරනවා. මෙහිදී ඔවුන් පෙන්වා දෙන්නේ රාජපක්ෂ කල්ලිය කතානායක පදවිය ඉල්ලා සිටින්නේ හුදු පාර්ලිමේන්තු සම්ප‍්‍රදාය මත පදනම් වෙමින් වුවත් යම් ආකාරයකින් ඔවුන්ට කතානායක පදවිය හිමිකර ගැනීමට අවස්ථාවක් උදා වුවහොත් අනපේක්ෂිත දේශපාලන අර්බුද රැසක් උද්ගත විය හැකි බවයි.
මෙහිදී ඔවුන්ගේ විශේෂ අවධානය යොමු කරන්නේ 19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය මගින් නිර්මිත නව තත්ත්වයන් යටතේ විපක්ෂ නායකවරයාට හිමිවී ඇති සුවිශේෂ බලතල සහ තත්ත්වය පිළිබඳව ආණ්ඩුව නිසි ඇගයීමක නොසිටින බවයි.
19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්මත වීමට පෙර පාර්ලිමේන්තුවේ විපක්ෂ නායකත්වය හුදු තනතුරක් වූවා මිස එයින් එහා ගිය තීරණාත්මක දේශපාලන බලයක් එයට හිමි වුණේ නැහැ. එහෙත් 19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්මත වීම සමග විපක්ෂ නායකවරයාගේ තත්ත්වය තීරණාත්මක තත්ත්වයට පත්ව තිබෙනවා. ජනාධිපති නීතිඥ මනෝහර ද සිල්වා මහතා පසුගිය ද ඉදිරිදා පුවත්පතකට සඳහන් කර තිබූ ප‍්‍රකාශයක් උපුටා දැක්වීම මගින් ම වත්මන් තත්ත්වය වටහා ගත හැකියි.
‘‘ඒ කාලේ විපක්ෂ නායක කළේ නිකං උත්සවවලට ගිහින් පීත්ත පටි කපන එකයි. ඒ හැරෙන්න වෙන බලයක් තිබුණේ නැහැ. නමුත් දැන් ඉන්න විපක්ෂ නායකවරයා ව්‍යවස්ථාදායක සභාවේ ඉන්න ප‍්‍රබලම සාමාජිකයෙක්. අගමැතිවරයා සමග එකතු වෙලා විපක්ෂ නායකවරයාට පුළුවන් මේ රටේ තිබෙන ඉහළ ම ධූර සඳහා ඕනෑම අයෙකු පත් කරන්න. ව්‍යවස්ථාදායක සභාවේ ඡුන්දය හිමි නව දෙනාගෙන් හත් දෙනෙක් අගමැති හෝ විපක්ෂ නායකගේ හෝ ඔවුන්ගේ නියෝජිතයෝ. මෙතරම් විධායක බලයක් පාවිච්චි කරන ධූරයක් බවට අද විපක්ෂ නායක ධූරය පත් වෙලා තිබෙනවා’’
ජනාධිපති නීතිඥ මනෝහර ද සිල්වා මහතා සඳහන් කරන මේ කරුණ ගැන ආණ්ඩුවේ හෝ ආණ්ඩුවට සහාය දෙන බලවේගවල අවධානය කොතෙක් දුරට යොමුව තිබෙනවාද ? යන්න කිසිවෙක් දන්නා බවක් දැකිය නොහැකියි. එහෙත් වත්මන් විපක්ෂ නායකවරයාට හිමිව තිබෙන මේ බලතල ගැන රාජපක්ෂ කල්ලිය අසංවේදී යැයි විශ්වාස කළ නොහැකියි. ඔවුන් බි‍්‍රතාන්‍ය පාර්ලිමේන්තු සම්ප‍්‍රදායන් වැනි ඊනියා කතා මගින් මේ උත්සාහා කරන්නේ ‘‘ඔටුවා කූඩාරමට රිංගා ගත්තා වැනි ’’ උපක‍්‍රමශීලී ප‍්‍රවේශයක් වෙත යාමට බව කිසිසේත් නොතකා හැරිය නොහැකියි.
ඔටුවා රිංගා ගතහොත් වෙන දේ
යම් කිසි ආකාරයකින් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා හෝ රාජපක්ෂ කල්ලියේ වෙනත් අයෙක් (දිනේෂ් ගුණවර්ධන මහතා හෝ* විපක්ෂ නායකත්වය අත්පත් කොටගත හොත් සිදුවන දේ කුමක්ද ? අගමැතිවරයා සමග එක්වී ව්‍යවස්ථා සභාවේ සම අසුන් ගැනීමට නෛති බලයක් හිමිවීමයි. ව්‍යවස්ථා සභාවේ බලතල අනුව රජයේ ඉහළ තනතුරුවලට පුද්ගලියින් නම් කිරීමේ බලයට සම හවුල්කරුවෙකු වීමට අවස්ථාව උදාවීමයි. ජනාධිපති නීතිඥ මනෝහර ද සිල්වා මහතා කියන ආකාරයට අගවිනිසුරු, පොලිස්පති ඇතුළු රජයේ ඉහළම තනතුරුවලට පුද්ගලයින් පත් කරන ව්‍යවස්ථාදායක සභාවේ බලයට හවුල් වීමට මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට අවස්ථාව ලැබුණහොත් සිදුවිය නොහැක්කේ කුමක්ද ? මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ පැටිකිරිය අනුව ඒ ගැන පහසු චිත‍්‍රයක් වමාගත හැකියි.
17 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය මගින් ස්ථාපිත කළ ස්වාධීන කොමිෂන් සභාවලට සාමාජිකයින් පත් නොකරමින් එම ස්වාධීන කොමිෂන් සභා කඩාකප්පල් කළ ඉතිහාසයක් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට තිබෙනවා. එමෙන්ම 18 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය මගින් ස්වාධීන කොමිෂන් සභා සියල්ල අහෝසි කරමින් තමන්ගේ අභිමතය පරිදි රජයේ ඉහළ තනතුරු සඳහා පුද්ගලයින් පත් කිරීමේ කුප‍්‍රකට ඉතිහාසයක් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට තිබෙනවා. කොටින්ම මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා යනු නිර්දේශපාලනීකරණය හෝ යහපාලනය ගැන කිසිඳු ආකාරයක ගරුත්වයක් නැති පාලකයෙක් බව ඔහු තම දශක පාලනය මගින් අවශ්‍ය ප‍්‍රමාණයටත් වඩා ඔප්පු කර තිබෙනවා.
මේ තත්ත්වය තුළ අප අවධාරණය කරන්නේ විපක්ෂ නායකත්වය සම්බන්ධ සිදුවීම හුදු කතානායකවරයාගේ ප‍්‍රශ්නයක්, ඔහුගේ කැමැතත් අකමැත්ත මත සිදුවන හුදකලා සිදුවීමක් වශයෙන් ඌණනය කිරීම ආණ්ඩුව අතින් කිසිසේත් සිදු නොවිය යුතු බවයි. රාජ්‍ය හා යහපාලනය කඩාකප්පල් කිරීම සම්බන්ධයෙන් වන රාජපක්ෂ කල්ලියේ සැලසුම් හා න්‍යාය පත‍්‍ර ගැන මීට වඩා වැඩි අවධානයක් යොමු කළ යුතු බවයි. මන්ද අශ්වයා පැණ ගිය පසු ඉස්තාලය වසා දැමීමෙන් සිදුවන යහපත් නැති නිසයි.
දෙකොණ පත්තු වෙන විලක්කුව
විපක්ෂ නායක පදවිය සම්බන්ධයෙන් වන ඉහත සඳහන් අවධාරණය සමග අප අපගේ අවධානය තවත් පැත්තක් වෙත යොමු කළ යුතුයි. ඒ අර්බුදය සමග ක‍්‍රමයෙන් මෝදු වන රාජපක්ෂ කල්ලියේ බල අරගය සහ ඔවුන්ගේ මැර සංස්කෘතිය ගැනයි.
මෙහිදී ඉතාම පැහැදිලිව රාජපක්ෂ පවුලෙන් පිට කිසිවෙකුට විපක්ෂ නායක පදවිය ලබාදීමට රාජපක්ෂ පවුල සූදානම් වනු ඇතැයි විශ්වාස කළ නොහැකියි. විපක්ෂ නායකත්වය මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාටම හිමිවිය යුතු ඔවුන් වෙතින් දැඩිව අවධාරණය වෙන්නේ රාජපක්ෂ පවුලෙන් බැහැර ආණ්ඩු බලයක් ගැන ඔවුන්ට සිතා ගැනීමටවත් නොහැකි නිසයි. මේ තත්ත්වය තුළ දිනේෂ් ගුණවර්ධන මහතා වැනි ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ ප‍්‍රබලයෝ තවදුරටත් දඩමීමුන් වෙනවා මිස, රාජපක්ෂ පෙරහැරේ කොට අඳින අලින් වෙනවා මිස ඊට එහා තැනකට යනු ඇතැයි විශ්වාස කළ නොහැකියි.
ඒත් ප‍්‍රශ්නය වන්නේ ඒකාබද්ධ විපක්ෂ කල්ලියේ ‘‘මීළඟ ආණ්ඩුවේ නායකයා’’ තර්කය අනුව නම් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත්වීමට පවා නොහැකියි. ඒ නිසා ‘‘විපක්ෂ නායකයා යනු ඊළඟ ආණ්ඩුවේ නායකයා’’ යන්න හුදු ප‍්‍රවාදයක් පමණයි. අනෙක් අතට ලංකා දේශපාලනයේ පසුගිය කාලය පුරා අපට එවැනි තත්ත්වයක් දැකීමට පවා නොහැකි වුණා. ඒ නිසා රාජපක්ෂ පවුල් ව්‍යාපෘතියක් පමණක් වන ඒකාබද්ධ කල්ලියේ විපක්ෂ නායක ඝෝෂාව දේශපාලන අවස්ථාවාදයේ ප‍්‍රකාශනයක් මිස ඉන් එහා දෙයක් නොවෙයි. පොහොට්ටු පක්ෂයේ නායක මහාචාර්ය ජී.එල් පීරිස් මහතා වැන්නන් විපක්ෂ නායකත්වය අත්පත් කර ගැනීමේ අරගලයේ ප‍්‍රකාශකයින් වීම තුළම අපට එම අරගලයේ ව්‍යාජත්වය මනාව වටහා ගත හැකියි.
මේ සිදුවීම් ජාලය සමග යළි යළිත් සිදුවන රාජපක්ෂ කල්ලියේ / ඒකාබද්ධ කල්ලියේ දේශපාලන ත‍්‍රස්තවාදය, එසේ නැතිනම් මැර දේශපාලනය ගැන සමාජයේ වැඩි අවධානයක් යොමු විය යුතුයි. මහාචාර්ය සොයිසා මහතා ද සඳහන් කරන ආකාරයට පාර්ලිමේන්තුව තුළ රණ්ඩු කිරීම මගින් මේ කිසිවක් දිනා ගත නොහැකියි. ඒත් එවැනි තත්ත්වයක් තිබියදී පවා විමල් වීරවංශ ඇතුළු මේ කල්ලිය පාර්ලිමේන්තුව තුළ හැසිරෙන්නේ ත්රස්තවාදීන්, නැති නම් මැරයින් ආකාරයෙනුයි. කතානායකවරයාට තර්ජනය කිරීම, පුද්ගලික අපහාස කිරීම සමග පාර්ලිමේන්තු සභාවාර කඩාකප්පල් කිරීම ඔවුන් මේ විට දෛනික පුරුද්දක්, විලාසිතාවක් කර ගෙන තිබෙනවා. ඔවුන් මේ සියලූ උත්සාහයන් මගින් අපෙක්ෂා කරන්නේ මේ ලිපිය ආරම්භයේදී සඳහන් කළ ආකාරයට පාර්ලිමේන්තුව හා ආණ්ඩුකරණය කඩාකප්පල් කර රට ආරාජිකත්වය කරා තල්ලූ කිරීමටයි. එම දේශපාලන අස්ථාවරත්වය තුළ හිට්ලර්ලාට ඔටුනු පැළඳවීමටයි.
පාර්ලිමේන්තුවේ ගරුත්වය හා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ ජීව ගුණය කෙළසන රාජපක්ෂ කල්ලියේ මේ ත‍්‍රස්තවාදයට වහාම නැවතීමේ තිත තිබිය යුතුයි. මන්ද මේ කල්ලිය මේ අපයෝජනය කරමින් සිටින්නේ මේ රටේ ජනතාව මහත් කැපකිරීමක් කර දිනාගත් ප්රජාතන්ත්රවාදී අයිතියක් මිස රාජපක්ෂ කල්ලිය විසින් දිනා දුන් අයිතියක් නොවෙයි. ඒ වගේම කුමනාකාරයේ දේශපාලන උපායකින් හෝ විපක්ෂ නායකත්වය අත්පත් කර ගැනීමට රාජපක්ෂ කල්ලියට කිසිඳු ආකාරයක අවස්ථාවක් ලබා නොදිය යුතුයි. ඒ වත්මන් විපක්ෂ නායකත්වය හුදු තනතුරක් පමණක් නොව යහපාලනයේ හා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ පදනම සුරකින බලකණුවක් බවට පත්ව තිබෙන නිසයි. යහපාලනය හෝ ප්රජාතන්ත්රවාදය ගැන කිසිඳු ගරුත්වයක් නැති හිට්ලර් පන්නයේ කල්ලියකගේ අතට එය පත් වුවහොත් සිදුවන විනාශය සුළුපටු නොවන බව අප සියලූ දෙනාම අවබෝධ කර ගත යුතුයි.
ප්රසන්න රත්නායක
අපරාධ පිළිබඳ යුග දෙකක කතාවක් (2015 පෙර හා පසු)
‘‘නිවැරදි තොරතුරු නොලබන ජාතියක් ඉක්මනින් හෝ පමාවී හෝ කාගේ හෝ වහළුන් බවට පත් වනු ඇතැයි’’ ප‍්‍රසිද්ධ කියමනක් තිබෙනවා. මෙම ප‍්‍රකාශය මගින් අවධාරණය වෙන්නේ ඕනෑම රටක ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ ජීවගුණය රැුක ගැනීමට නම් එහි ජනතාව රට තුළ සිදුවන දේ ගැන සත්‍ය තොරතුරු දැන ගෙන සිටිය යුතු බවයි. එවැනි සත්‍ය තොරතුරු නොලබන සමාජයක් වේගයෙන් තමන්ගේ ප්රජාතන්ත්රවාදී අයිතිවාසිකම් අහිමිකර ගනිමින් අධිකාරී පාලනයක් වෙත ගමන් කරන බවයි දේශපාලන ඉතිහාසය තුළ තහවුරු වූ අදහස වන්නේ.
මෙම කියමන සනාථ වන ආකාරයේ සිදුවීම් පෙළක් මේ වන විට අඛණ්ඩව අපේ රට තුළත් සිදු වෙමින් තිබෙනවා. අවස්ථාවාදී හා අන්තවාදී දේශපාලන අවශ්‍යතා වෙනුවෙන් ඉතාමත් සංවිධානාත්මකව ව්‍යාජ තොරතුරු සමාජගත කිරීම මේ වන විට රට තුළ දැකිය හැකි පැහැදැලි ප‍්‍රවණතාවක් බවට පත්ව තිබෙනවා. යළි බලය අල්ලා ගැනීමට කැසකවන දේශපාලන කල්ලි සහ ඔවුන් මත යැපෙන මාධ්‍ය කල්ලි විසින් දියත්කර ඇති මෙම අදිසි මෙහෙයුම ගැන වඩාත් වැඩි අවධානයක් යොමු කිරීමට බල කරන තත්ත්වයක් මේ වන විට උදාවී තිබෙනවා.
වත්මන් රජයට සහ රජයට සම්බන්ධ පාර්ශ්වයන් ඉලක්ක කර අඛණ්ඩව මුදා හරින මෙම ව්‍යාජ පුවත්වලට පිළිතුරු සැපයීම සඳහා රජයට දැඩි වෙහෙසක් දැරීමට සිදුව තිබෙනවා. එහෙත් ව්‍යාජ පුවත් සඳහා ලැබෙන ප‍්‍රමුඛතාව හෝ අවධානය මේ ව්‍යාජ පුවත් නිවැරදි කිරීම් සඳහා නොලැබෙන තත්ත්වයක් තුළ රජයේ ප‍්‍රයත්නය අඩාල වෙලා තිබෙනවා. මෙය රජයේ පැවැත්මට සේම සමස්ත සමාජයේ පැවැත්මට ද දැඩි අනතුරක් ඇති කරන්නක් බවට පත්ව තිබෙනවා.
රට බෙදීම, රණවිරු දඩයම, විදුලි පුටුව, පොදු දේපොළ විකිණීම වැනි දීර්ඝ කාලයක් අඛණ්ඩව නඩත්තු කළ ව්‍යාජ පුවත් රැල්ලට පසුගිය කාලයේදී ‘‘අපරාධ රැල්ලක්’’ ද එක් කිරීමට ආණ්ඩු විරෝධී කල්ලි මේ වන විට සමත්ව තිබෙනවා. විශේෂයෙන් මනුෂ්‍ය ඝාතන, හෙරෝයින් ඇතුළු මත්ද්‍රව්‍ය භාවිතය වර්ධනය වීමක් ගැන ඔවුන් දැඩි සමාජ භීතියක් නිර්මාණය කරමින් සිටිනවා. මෙමගින් පොදුවේ අපේක්ෂා කරන්නේ වත්මන් ආණ්ඩුව යටතේ රට, ජාතිය පමණක් නොව පොදුජන ජීවිතය පවා දැඩි අනාරක්ෂිතභාවයකට ලක්වී ඇති බව ජනතාවට අවධාරණය කිරීම බව අපට වටහා ගත හැකියි.
එහෙත් අපරාධ රැල්ලක් ගැන කරන අනතුරු ඇඟයීම සම්පූර්ණයෙන්ම සාවාද්‍ය /ව්‍යාජ පුවත් මත පදනම් වූ සැලසුම් සහගත ක්රියාවක් බව සමාජ විද්‍යාඥයින් අවධාරණය කරනවා. ඔවුන් ශ්රී ලංකා පොලිස් දෙපාර්තමේන්තුවේ නිල සංඛ්‍යා ලේඛන උපුටා දක්වමින් අවධාරණය කරන්නේ ඇතැම් මාධ්‍ය හා දේශපාලනඥයින් විසින් තහවුරු කිරීමට තැත් කරන ආකාරයේ අපරාධ රැුල්ලක් (වර්ධනය වීමක්) පසුගිය තෙවසර තුළ සිදු නොවූ බවයි. සත්‍ය වශයෙන්ම සිදුව ඇත්තේ අපරාධවල සංඛ්‍යාත්මක හා ගුණාත්මක වර්ධනය සීග‍්‍රයෙන් පහළ යාම බව ඔවුන් පෙන්වා දෙනවා.
මේ සම්බන්ධයෙන් අවධානය යොමුකරන සමාජ විද්‍යාඥයෝ පෙන්වා දෙන්නේ අපරාධමය සිදුවීම් කිහිපයක් එක ළඟ වාර්තා වීම මත පමණක් ‘‘අපරාධ රැල්ලක්’’ ගැන ඉඟි පළ කිරීමට කිසිදු හැකියාවක් නොමැති බවයි. ඒ සඳහා දීර්ඝ කාලයක් පුරා වාර්තා වූ සිදුවීම් පිළිබඳ විද්‍යාත්මක විශ්ලේෂණයක් සිදුවිය යුතු බව ඔවුන් සඳහන් කරනවා. එහිදී ඔවුන් අවධාරණයෙන් සඳහන් කරන්නේ රට අපරාධ වර්ධනය වන්නේද ? අඩු වන්නේ ද යන්න ගැන විශ්වාසනීය අදහසක් ලබාගත හැකි වන්නේ හුදු මාධ්‍ය වාර්තා මත පදනම් වීමෙන් නොව නිල දත්ත විශ්ලේෂණය කිරීමෙන් පමණක් බවයි.
ඇත්ත සඟවා බොරුවට ඇවැඞීම
ශ්රී ලංකාවේ අපරාධ පිළිබඳ විශ්වාසනීය හා නිල තොරතුරු ලබා ගත හැකි ප්රමුඛ මූලාශ‍්‍රයක් වන්නේ ශ‍්‍රීී ලංකා පොලිස් දෙපාර්තමේන්තුවේ නිල වෙබ් අඩවියයි. යඑඑචිරැුරැුඅඅඅගචදකසජැගකන එමෙන්ම ජනලේඛන හා සංඛ්‍යාලේඛන දෙපාර්තමේන්තුව විසින් වාර්ෂිකව ප්රකාශයට පත් කරන ‘‘සංඛ්‍යාන නිබන්ධනය’’ මගින් ද (අධිකරණ හා අපරාධ) ශ්රී ලංකාවේ සිදු වූ අපරාධ පිළිබඳ විශ්වාසනීය දත්ත ලබාගත හැකියි.
ශ්රී ලංකා පොලිසිය අපරාධ පිළිබඳ සංඛ්‍යා ලේඛන ඉදිරිපත් කිරීමේදී කාණ්ඩ 26ක් යටතේ ඉතාම අංග සම්පූර්ණ දත්ත ඉදිරිපත් කරනවා. මේවා සියුම්ව විමසීම මගින් රට තුළ සිදුවන සියලූම ආකාරයේ අපරාධ පිළිබඳ පැහැදිලි අදහසක් ලබා ගැනීමට අවස්ථාව හිමි වෙනවා. එහෙත් ‘‘අපරාධ රැුල්ලක්’’ ගැන සමාජ භීතියක් නිර්මාණය කරමින් සිටින ජනමාධ්‍ය හෝ දේශපාලනඥයින් කිසිඳු අවස්ථාවක මේ නිල සංඛ්‍යා ලේඛන ඉදිරිපත් කිරීමක් කරන ආකාරයක් අපට දකින්න ලැබෙන්නේ නැහැ. ඒ වෙනුවට අපට නිතර නිතර දකින්නට ලැබෙන්නේ වාචාල හා අක‍්‍රමණශීලී ප‍්‍රකාශ පමණයි.
මහින්ද - ගෝඨා යුගයේ අපරාධ
මෙහිදී ආංශික විමසුමකට යාමට පෙර සමස්ත විග‍්‍රහයකට යොමු වී අපරාධ සම්බන්ධ පොදු චිත‍්‍රය පැහැදිලි කරගත යුතුයි.
මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා ජනාධිපති ධූරයට පත්වන්නේ 2005 වර්ෂයේදීයි. ඒ සමග ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ආරක්ෂක ලේකම් ධූරයට පත් වෙනවා. මේ සමයේදී රට තුළ දැඩි යුධ වාතාවරණයක් පැවැති තත්ත්වයක් තුළ රට තුළ සිදුව ඇති සමස්ත අපරාධ සංඛ්‍යාව 59,391ක් බව වාර්තා වෙනවා. 2006දී මේ අගය 61,1996ක් ද, 2007දී 56,454, 2008දී 60,870ක් හා 2009දී 57,340ක් ලෙස වාර්තා වෙනවා. යුද්ධය අවසන් වූ පසු උදාවන යුගය තුළත් අපරාධමය සිදුවීම්වල සුවිශේෂ වෙනසක් අපට දැකිය නොහැකියි. ඒ අනුව 2010දී 57,560ක්, 2011දී 54,367ක්, 2012දී 57,162ක්, 2013දී 55,349ක්, 2014දී 50,962ක් ලෙස වාර්තා වෙනවා.
මහින්ද - ගෝඨාභය යුගය 2015 ජනවාරි 08 පැවැති ජනාධිපතිවරණය සමග නිමාවට පත්වන විට මෛත‍්‍රී-රනිල් යහපාලන ආණ්ඩුවේ පාලන සමය ආරම්භ වෙනවා. එහිදී ආණ්ඩු වෙනස සඳහා රාජපක්ෂ යුගයේ පැවැති නීතියේ ආධිපත්‍ය පිරිහීම, අපරාධකාරී පරිසරය සේම අපරාධකරුවන් ආරක්ෂා කරන රාජපක්ෂ පිළිවෙත ද සමාජය හමුවේ දැඩි විවේචනයට භාජනය වූ බව අප කිසිසේත් අමතක නොකළ යුතුයි.
2005 ජනවාරී 08 වැනිදායින් පසු ආරම්භ වන වත්මන් ආණ්ඩුවේ පාලනය තුළ ශ්රී ලංකාවේ සමස්ත අපරාධ සම්බන්ධ වාර්තා ඉතාම පැහැදිලි ලෙස සීග‍්‍ර අඩුවීමක් වාර්තා කරන ආකාරයක් අපට නිරීක්ෂණය කළ හැකියි.
මෛත‍්‍රී - රනිල් යුගය
මහින්ද - ගෝඨාභය යුගයේ අවසාන වර්ෂය වූ 2014 වසරේ වාර්තා වූ සමස්ත අපරාධ ප‍්‍රමාණය වූ 50,962ක අගය 2015දී 40,188 දක්වා සීග‍්‍රයෙන් පහත වැටීමක් වාර්තා කරනවා. මෙය සංඛ්‍යාත්මකව ගතහොත් 10,774ක අඩුවීමක්. සියයට 25ක පමණ අඩුවීමක්. 2016 වසරේ සමස්ත අපරාධ සංඛ්‍යාව වාර්තා වෙන්නේ 36,937ක් වශයෙනුයි. එය පසුගිය 2017 වර්ෂයේ 35,978ක් බව ශ්රී ලංකා පොලිසියේ නිල වෙබ් අඩවිය සඳහන් කරනවා.
ඉහතින් සඳහන් කළේ 2005 - 2014 මහින්ද - ගෝඨාභය යුගයේ සහ 2015 -17 මෛත‍්‍රී - රනිල් යුගයේ රට තුළ සිදු වූ සමස්ත අපරාධ පිළිබඳ පොදු විග‍්‍රහයක්. එහිදී ඉතාම පැහැදිලිව මහින්ද - ගෝඨාභය වෙතින් බලය ගිහිලී ගිය 2015 වසරින් පසු අපරාධවල සීග‍්‍ර අඩුවීමක් පැහැදිලිව දැකගත හැකියි. මේ තත්ත්වය වඩාත් සරලව පැහැදිලි කළහොත් 2014 වසරට සාපේක්ෂව (50,962) 2017දී (35,978) අපරාධ 14,984ක අඩුවක් වාර්තා වෙනවා. මෙය ආසන්න වශයෙන් සියයට 28ක පමණ අපරාධ අඩුවීමක් බවයි පැහැදිලිව පෙනී යන්නේ.
මේ වත්මන් පාලනය තුළ සමාජ අනාරක්ෂිත කරන අපරාධ රැුල්ලක් ඇතැයි රාජපක්ෂ කල්ලිය මවමින් සිටින භීතියේ ව්‍යාජත්වය වඩාත් පැහැදිලිව සනාථ කරන නිල සංඛ්‍යා ලේඛනවල තත්ත්වයයි. සංඛ්‍යාත්මකව මෙසේ නම් ජුන්ටා මාධ්‍ය හා කල්ලිය විසින් අඳින බියකරු චිත‍්‍රය කුමක් දැයි අපට වටහා ගත හැකියි.
මනුෂ්‍ය ඝාතන
ඉහතින් සඳහන් කළ රටේ අපරාධ සම්බන්ධ පොදු චිත‍්‍රය කොටස් කරමින් සිදුකරන විග‍්‍රහයකදී පවා වත්මන් මෛත‍්‍රී-රනිල් පාලනය තුළ මහින්ද-ගෝඨා රෙජිම පාලනයට වඩා සමාජය කොතරම් සුරක්ෂිත ද යන්න පහසුවෙන් හඳුනා ගත හැකියි. මේ සඳහා සමාජය වඩාත් සංවේදී මනුෂ්‍ය ඝාතන පිළිබඳ විමසා බැලීමක් කළ හැකියි.
මහින්ද - ගෝඨාභය රාජපක්ෂ පාලන යුගයේ දෙවන අදියර ආරම්භ වූ 2010 දී පොලිසියට වාර්තා වූ සමස්ත මිනී මැරුම් සංඛ්‍යාව Homicide 745ක් වූ අතර 2011දී එය 707ක්, 2013දී 586ක් වූ අතර 2014දී 548ක් බව වාර්තා වුණා.
මහින්ද - ගෝඨාභය යුගය අවසන් වූ 2015දී මනුෂ්‍ය ඝාතන සිදුවීම් වාර්තා වෙන්නේ 476ක් වශයෙනුයි. 2016දී එය 5002 දක්වාත් 2017දී 452 දක්වාත් අඩුවී තිබෙනවා. මෙය මහින්ද - ගෝඨාභය යුගය හා සාපේක්ෂව විමසන්නේ නම් 2014ට සාපේක්ෂව 2017දී මනුෂ්‍ය ඝාතන සංඛ්‍යාව වූ 548 සිට 2017දී 452 දක්වා 96කින් අඩුවී තිබෙනවා. එය ද සියයට 25කට ආසන්න අඩුවීමක් වශයෙන් සැලකිය හැකියි.
මේ තත්ත්වය අවශ්‍ය නම් මංකොල්ලකෑම් පිළිබඳ අංශය යටතේ ද පුළුල්ව විමසා බැලිය හැකියි. මහින්ද - ගෝඨා යුගයේ දෙවැනි යාමය ආරම්භ වූ 2010 දී වාර්තා වූ මංකොල්ලකෑම් සංඛ්‍යාව 6521යි. 2011දී 6304ක් ද, 2013දී 4743ක් ද, 2014දී 4235ක් ද වාර්තා වුණා. මහින්ද-ගෝඨාභය යුගය නිමා වූ 2015දී එය 4017ක් ද, 2016දී 3455ක් ද වූ අතර පසුගිය 2017දී වාර්තා වුණේ 3366ක් වශයෙනුයි. මේ අනුව මහින්ද - ගෝඨා යුගයට සාපේක්ෂව රට තුළ සිදු වූ සොරකම් ප‍්‍රමාණයේදී පැහැදිලි අඩුවක් දැකිය හැකියි. එය 2014ට සාපේක්ෂව 869ක අඩුවීමක්.
ඉහත සඳහන් සංඛ්‍යා ලේඛන විමසීමේදී අපට ඉතාම පැහැදිලිව පෙනී යන කරුණ වන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ - ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඒකාධිපති යුගයට සාපේක්ෂව වත්මන් යහපාලන ආණ්ඩුව යටතේ සියලූම ආකාරයේ අපරාධ සියයට 25කට ආසන්න අගයකින් විශාල ලෙස අඩුවී තිබෙන බවයි.
තත්ත්වය මේ ආකාරයේ නම් ජුන්ටා මාධ්‍ය හා කල්ලි රට තුළ අපරාධ රැුල්ලක් වර්ධනය වෙමින් තිබෙන බවත්, මේ අපරාධ රැුල්ලෙන් ජනතාව ආරක්ෂා කර ගැනීම සඳහා හිට්ලර් පන්නයේ පාලනයක් අවශ්‍ය බවත් දිගින් දිගටම අවධාරණය කරමින් ජනතාව නොමඟ යවන්නේ කුමන අරමුණකින් දැයි ජනතාව විසින් ප්රශ්න කළ යුතුයි.
කුඞ්ඩෝ වැඩි වෙලාද ? අල්ලනවා වැඩි වෙලාද ?
ඉහතින් සඳහන් කළ අපරාධවලට සමානව රට තුළ හෙරොයින් වැනි මත්ද්‍රව්‍ය භාවිතය හා අලෙවිය පුළුල් ලෙස වැඩිවී ඇතැයි ප‍්‍රවාදයක් ද සමාජගත කිරීමට රෙජිම මාධ්‍ය හා කල්ලි තැත් කරමින් සිටින බවක් දැකිය හැකියි. මේ තත්්ත්වය ද අපගේ සියුම් විග‍්‍රහයට ලක්විය යුතුයි.
මෙහිදී යළිත් ශ්රී ලංකා පොලිසියේ වෙබ් අඩවිය උපුටා දක්වන්නේ නම් පැහැදිලි වර්ධනයක් පෙන්නුම් කරන්නේ නීති විරෝධී මත්ද්‍රව්‍ය නිපදවීම, ප‍්‍රවාහනය, රටින් පිටත ගෙන යාම, ගෙනඒම, ළඟ තබා ගැනීම යන අපරාධ සඳහා විමර්ශන කටයුතුයි. මේ තත්ත්වය සරල ආකාරයෙන් විග‍්‍රහ කරන්නේ නම් ‘‘කුඞ්ඩෝ රකින්නේ නැතිව ඇල්ලීම’’ ලෙස ප‍්‍රකාශ කළ හැකියි.
පසුගිය තෙවසර තුළ වත්මන් ආණ්ඩුව නීති විරෝධී මත්ද්‍රව්‍ය සම්බන්ධයෙන් අනුගමනය කළ දැඩි පිළිවෙත හේතුවෙන් ඒ ආශ‍්‍රිත අත්අඩංගුවට ගැනීම් විශාල ලෙස වර්ධනය වූ ආකාරයක් අපට පැහැදිලිව නිරීක්ෂණය කළ හැකියි.
මෙහිදී යළි මහින්ද - ගෝඨාභය යුගය වෙත යන්නේ නම් ඉහත සඳහන් කොටස යටතේ Manufacture or any quantity Heroin, Cocaine, Morphine,trafficking, import or possession of dangerous Drugs of an above 2 gms, of Heroin, 2 gms. of Cocaine, 3 gms. of Morphine, 500 gms. of Opium, 5 kgs. of Cannabis and 1kg. of Hashish 2010 දී අත්අඩංගුවට ගැනීම් සංඛ්‍යාව 862ක් වන අතර එය 2011දී 1067ක් ද 2013දී 1604ක් ද, 2014දී 1155ක් ද වන අතර 2015දී එය 1641 දක්වාත්, 2016දී 2078 දක්වාත් 2017දී 2845 දක්වාත් පුළුල් වර්ධනයක් පෙන්වා තිබෙනවා. මෙය 2014ට සාපේක්ෂව විග‍්‍රහ කරන්නේ නම් 1155 සිට 2845 දක්වා සිදුවීම් 1690ක වර්ධනයක්. එය සියයට 150ක පමණ ප‍්‍රතිශතමය වර්ධනයක් වශයෙන් ද සැලකිය හැකියි.
බළලා මල්ලෙන් එළියට පැනීම
රට කුඞ්ඩන්ගේ පරාදීසයක් වී ඇතැයි කියමින් රට ගිනි තියන රෙජිම මාධ්‍ය හා කල්ලි ඉහත සඳහන් සංඛ්‍යා ලේඛන, නැතහොත් කුඩු ඇල්ලීම් ඉතාම පැහැදිලිව ව්‍යාජ විග‍්‍රහයකට ලක් කරමින් තම වාසිය සඳහා යොදා ගන්නා බවක් දැකිය හැකියි.
ඉහත සඳහන් සංඛ්‍යා ලේඛන ඉතාම පැහැදිලිව හෙළි කරන්නේ පසුගිය තෙවසර තුළ කුඞ්ඩන් හා ජාවාරම්කාරයින් විශාල වශයෙන් අත්අඩංගුවට පත්වී අති බව මිස රට තුළ කුඞ්ඩන් බහුල වී ඇති බවක් නොවෙයි. මන්ද මේ හෙළි කරන්නේ කුඩු මර්ධන පියවර මිස කුඩු නිෂ්පාදනය පිළිබඳ සංඛ්‍යා ලේඛන නොවෙයි. හෙරොයින් නැතහොත් කුඩු වැටලීම් නිතර නිතර මාධ්‍යවල ප්රකාශයට පත්වීම සමග ජනතාව සිතන්නේ වත්මන් පාලනය තුළ ලංකාව කුඞ්ඩන්ගේ පරාදීසයක් බවට පත් වෙමින් තිබෙන බව නම් අප ඒ ගැන පුදුම විය යුතු ද නැහැ. ඒ මේ මාධ්‍ය මෙහෙයුමේ අරමුණ වන්නේ ද සත්‍ය සඟවා තබා, නැතහොත් යටපත් කර ව්‍යාජය ජනතාව තුළ තහවුරු කිරීම නිසයි. කුඞ්ඩන් අල්ලන මෙහෙයුම් දේශපාලන හෝ වෙනත් බලපෑම්වලින් තොරව සක‍්‍රීයව සිදුවන විට ඒ හරහා සිදුවන පුළුල් අත්අඩංගුවට ගැනීම් විකෘති කරමින් තම දේශපාලන අවශ්‍යතා සඳහා නිර්ලජ්ýත ලෙස භාවිත කිරීම සැලකිය හැකි වන්නේ සමස්ත ජාතියටම කරන අපරාධයක් වශයෙන් මිස ඊනියා දේශපේ‍්‍රමයක් වශයෙන් නොවෙයි.
වටහා ගත යුතු දේ
ඉහතින් සඳහන් කළ කරුණු අනුව අපට පැහැදිලිව පෙනී යන්නේ මහින්ද - ගෝඨාභය රාජපක්ෂ යුගය තුළ දැඩි අනාරක්ෂිතභාවයක ගිලී ගිය රට යළි සුරක්ෂිතභාවය කරා වේගයෙන් ගමන් කරමින් තිබීම පරාජිත දේශපාලනඥයින් සේම ඔවුන් මත යැපුණ මාධ්‍ය හා තවත් කල්ලි කිහිපයක් දැඩිව නුරුස්සන බවයි. වත්මන් සමාජ සුරක්ෂිතභාවය ඔවුන්ගේ අවස්ථාවාදී දේශපාලන හා ව්‍යාපාරික අරමුණුවලට දැවැන්ත බාධාවයක් වශයෙන් වටහා ගෙන තිබෙන බවයි. එනිසා ඉතාම පැහැදිලිව සත්‍ය ප‍්‍රකාශ කරන තොරතුරු හැකි ඕනෑම ක‍්‍රමවේදයක් භාවිත කරමින් විකෘත කරමින් ව්‍යාජ පුවත් හැකිතාක් සමාජගත කිරීම ඔවුන්ගේ ඒකායන අපේක්ෂාවයි.
සමාජය තුළ අනාරක්ෂිතභාවය වර්ධනය වන තරමට හිට්ලර්ලා ඉල්ලා සිටීම වැනි අඳබාල ප‍්‍රවේශයන් වෙත ජනතාවත් ඊනියා බුද්ධිමතුනුත් ගමන් කරන බව මේ කල්ලි මැනවින් හඳුනා ගෙන තිබෙනවා. ඔවුන් මේ ව්‍යාජ පුවත් මැවීම හරහා මනාව අභ්‍යාස කරමින් සිටින්නේ හිට්ලර්ව ඔසවා තැබූ ගොබෙල්ස් ප‍්‍රවේශය මිස වෙන යමක් නොවෙයි. ජනතාව විසිින් මේ ගොබෙල්ස්වාදීන් හා හිට්ලර් කල්ලි තීරණාත්මකව පරාජය කළ යුත්තේ නැවත වරක් රාජපක්ෂ පවුලේ හෝ මිලිටරි කල්ලියක වහළුන් වීමට තවත් අවස්ථාවක් උදා කර නොගැනීම සඳහායි.
සටහන
ප්රසන්න රත්නායක
ජනපතිගේ කළුගඟ කතාව හා “නිදහස් මාධ්‍ය“ ව්‍යාපාර
රාජ්‍ය පාලනයෙන් මිදී ස්වාධීන වූ විට, ජන මාධ්‍ය , වෙනම රාජ්‍යයක් නොහොත් රාජ්‍ය පාලනයේ සිව්වන මණ්ඩලය (Fourth estate) වන බවට වූ සංකල්පයක් ඇත. ඒ අනුව ජන මතය ගොඩ නැංවීමේ දී ජනමාධ්‍යයන්ට ඇති බලය බලගතු බවට වූ පිළිගත් විශ්වාසයක් පවතී.
ජන මතය හැසසිරවීමේ ලා බලගතු බලයක් ජනමාධ්‍ය සතුව ඇතැයි විශ්වාස කරන්නන් අතර, මාධ්‍යවේදීන් , මාධ්‍ය හිමිකරුවන් මෙන්ම පාලකයෝ ද සිටිති.
ප්රජාතාන්ත්රික ලක්ෂණ වැරදි විදිහට අවබෝධ කර ගත් පාලකයන් මෙන්ම, මාධ්‍යකරුවන් හා මාධ්‍ය හිමිකරුවන් සිටින කල, ප්‍රකාශන නිදහස පිළිබඳව ගැටළු මතු වන බව ඓතිහාසික සිද්ධීන්ගෙන් මෙන්ම, වර්තමානයේ දිග හැරෙන සිද්ධීන්ගෙන් පැහැදිලිව දැක ගත හැක.
ඓතිහාසික සිද්ධි ගැන සිහි කිරීම පසෙක තබා මෑතකදී සිදු වූ සිදුවීමක් ගෙන , ඊට පාලකයන් සහ ජනමාධ්‍ය ප්රතිචාර දැක්වූ අයුරු සියුම්ව පරීක්ෂා කිරීම වටී.
තිරසර සංවර්ධන, වනජීවී සහ ප්රාදේශීය සංවර්ධන අමාත්‍ය ෆීල්ඩ් මාර්ෂල් සරත් ෆොන්සේකා, නමගිය අපරාධකරුවන් ලෙස සැලකෙන පුද්ගලයන් සමඟ , පවත්වාගෙන ගිය සබඳ තාවයක් පිළිබඳව , නෙත් එෆ් එම් ප්රවෘත්තියක් පළ කොට තිබිණ. එම ප්රවෘත්තිය ඉවත් කරන ලෙස අමාත්‍යවරයා විසින් අදාල මාධ්‍ය ආයතනයේ ප්‍රවෘත්ති කළමනාකරුට තර්ජනයක් සිදු කර ඇති බවට ද ප්‍රවෘත්තියක පළ විය.
අමාත්‍යවරයා එවැනි තර්ජනයක් සිදු කර ඇත්නම්, එය බරපතල වරදකි. එය වරදක් වන්නේ වෙනත් කෙනකුට තර්ජනය කිරීමට කිසිවෙකුටවත් අයිතියක් නැති නිසාය. මාධ්‍ය මගින් එල්ල වන විවේචන විඳ දරා ගැනීමට තරම් අධ්‍යාත්මික පෝෂණයක් නැති පාලකයෝ ඒවාට එරෙහිව අවි අමෝරාගෙන එන බව ලෝකය පුරාම දැකිය හැක.
අමාත්‍යවරයා එවැනි ක්රියාවක් සිදු කොට ඇත්නම් ඊට එරෙහිව හඬ නැගීම සාධාරණය. අමාත්‍යවරයා ගේ මෙම ක්‍රියාව නිදහස් මාධ්‍යයට සිදුවූ ” මාරාන්තික ප්රහාරයක් ” ලෙස සලකා “නිදහස් මාධ්‍ය ව්‍යාපාරය ” මාධ්‍ය නිවේදනයක් නිකුත් කර තිබිණ. එහි කරුණු ගණනාවක් මතු කර ඇත. අමාත්‍යවරයාගේ මෙම තර්ජනය, මාධ්‍ය වෘත්තිය කටයුතු නිදහසේ කර ගෙන යෑම සඳහා මාධ්‍ය ආයතනයක් සතු අයිතියට කරන ලද අයුතු බලපෑමක් නිසා, එය තරයේ කෙළා දකින බව සඳහන් කර ඇත.
නෙත් එෆ් එම් හි මාධ්‍ය භාවිතය සම්බන්ධයෙන් ඔවුන්ට එල්ලවන චෝදනා කෙරෙහි අවධානය යොමු කොට, නිවැරදි වීම නෙත් එෆ් එම් ආයතනය සතු වගකීමක් බවද නිදහස් මාධ්‍ය ව්‍යාපාරය තීරණය කොට ඇත.
සාවද්‍ය තොරතුරු ඇතුලත් ප්රවෘත්තියක් නිවැරදි කර ගැනීමට, ප්රතිචාර දැක්වීමේ අයිතිය ඕනෑම පුරවැසියෙකුට තිබෙන බව පවසන “නිදහස් මාධ්‍ය ව්‍යාපාරය” මාධ්‍යවේදීන්ට පදනම් විරහිතව චෝදනා කිරීම හා තර්ජනය කිරීම මෙරට මාධ්‍ය නිදහසට මෙන්ම ප්රජාතන්ත්රවාදයට එල්ල කරන ප්රබල අනතුරක් බවද කියා ඇත.
සරත් ෆොන්සේකා සැබැවින්ම තර්ජනයක් සිදු කොට ඇත්නම් , එය මාධ්‍ය නිදහසට හා ප්රජාතන්ත්රවාදයට එල්ල කරන ප්රබල අනතුරක් ලෙස දැකීම වරදක් නැත. එහෙත් තර්ජනය කිරීමෙන් නොනැවතී අත පය කඩා දැමීම්, පහරදීම්, අතුරුදහන් කිරීම් සහ ඝාතනය කිරීම් සිදු කරමින් මාධ්‍ය නිදහසට සහ ප්රජාතන්ත්රවාදයට අතිශය ප්රබල අනතුරු සිදු කළ සිද්ධීන් කොතරම් තිබුණිද යන්න පිළිබඳව ” නිදහස් මාධ්‍ය ව්‍යාපාරය” ට දැන් අමතකය. මතක් වුවත් එය වෙන්නේ වසරකට එක් වරක් බැගින් පමණය. ඒ ඔවුන්ව අතුරුදහන් කළ හෝ ඝාතනය කළ දිනය සිහිකරන විට පමණය.
ලසන්ත ඝාතනය, එක්නැලිගොඩ අතුරුදහන් කිරීම, පෝද්දලට ප්රහාර එල්ල කිරීම, කීත් නොයාර්ට හා උපාලි තෙන්නකෝන්ට එල්ල කළ ප්රහාර, ” සිරස” ගිණි තැබීම, ” සියත “ට ක්ලේමෝ ගැසීම, උදයන් කාර්යාලයට ගිණි තැබීම වැනි මාධ්‍ය නිදහසට මෙන්ම ප්රජාතන්ත්රවාදයට එල්ල කළ ප්රබල අනතුරු කළ වුන්ට එරෙහිව නීතිය ක්රියාත්මක කිරීම කඩිනම් කර ගෙන ඒවාට සාධාරණය ඉටු කරවා ගැනීම පිළිබඳව නිදහස් මාධ්‍ය වෙනුවෙන් හඬ නගන මහත්වරුන්ගේ හඬ නිහඬය. මේවා ගැන උකටලීව සිටින මේ මහත්වරුන් ෆොන්සේකා විසින් සිදු කළා යැයි කියන තර්ජනය ගැන වහාම මාධ්‍ය නිවේදන නිකුත් කරමින් පශ්චත්භාගය කඩාගත් සතුන් මෙන් මෙලෝ විකාරයක් නැතිව දඟලන විට ඔවුන් ගැන ඇතිවන්නේ හාස්‍යයකි.
නෙත් එෆ් එම් හි මාධ්‍ය භාවිතාව පිළිබඳව අවධානය යොමු කොට නිවැරදි වීම ඔවුන් විසින්ම සිදු කළ යුතු බවට උපදේශන ලබා දෙන ”නිදහස් මාධ්‍ය ව්‍යාපාරය ” නෙත් එෆ් එම් නමැති මාධ්‍ය ආයතනය මගින් ප්රජාතන්ත්රවාදී න්‍යායන්ට පමණක් නොව ආචාර ධර්ම වලට ද පටහැනිව සිදු කරන අශික්කිත ක්‍රියාවන් ගැන අඳ, ගොළු , බිහිරි පිළිවෙතක් අනුගමනය කිරීමට ප්‍රවේශම් වී තිබීම හාස්‍ය උපදවන්නකි.
ප්‍රවෘත්ති සම්ප්‍රේක්ෂණයේදී සත්‍යවාදී බව සහ අපක්ෂපාතීත්වයත්, අදහස් පළ කිරීමේදී අවංක භාවය හා නිර්මලත්වයත් මාධ්‍ය විසින් සහතික කරනු ඇතැයි අපෙක්ෂා කරයි. නිශ්චිත සදාචාරාත්මක වගකීම් සපුරාලීමට මාධ්‍ය අනිවාර්යෙන්ම බැඳී සිටී. එය එසේ වන්නේ තොරතුරු සන්නිවේදනය යනු අවශ්‍යයෙන්ම සදාචාරාත්මක වගකීමෙන් යුක්ත වූවක් නිසා වෙනි.
රාජපක්ෂ සමයේ දී වැලිකඩ බන්ධනාගාරයේ සිරකරුවන් 27 ක් ම්ලේච්ඡ ලෙස ඝාතනය කළ විට , එම ඝාතනය සාධාරණීය කරමින් , ඝාතකයන් වීරයන් බවට පත් කරමින් ඔවුන්ගේ සුජාතභාවය ආරාක්ෂා කිරීම වෙනුවෙන් මාධ්‍ය, වෛශ‍ය සේවයේ යෙදවූ නෙත් එෆ් එම් නාටකය පිළිබඳව කටක් ඇරීමට මාධ්‍යයේ නිදහස ගැන කෑ මාධ්‍ය නිදහස ගැන කතා කරන ව්‍යාපාරයන්ට මෙතෙක් හැකි වී නැත.
එසේම නෙත් එෆ් එම් ආයතනය විසින් ප්‍රචාරය කරන වැඩසටහන් වලට දුරකථනය ඔස්සේ සම්බන්ධ කර ගන්නා ඇතැම් ස්ත්‍රීන්ව එම මාධ්‍ය ආයතනයට රැගෙන විත්, ඔවුන්ව ලිංගික දූෂණයට ලක් කොට ඔවුන්ගෙන් මුදල් ලබා ගත් මාධ්‍යවේදීන් යැයි කියා ගන්නා තිරිසනුන්ට එරෙහිව පොලිස් පැමිණිලි ඉදිරිපත් වන විට හෝ එම පැමිණිලි සමථ මණ්ඩලවල හා අධිකරණය ඉදිරියේ විභාග වන විට හෝ ඒ ගැන ඇස් ඇර බැලීමටවත් මාධ්‍ය නිදහස ගැන කෑගසන ව්‍යාපාරවල සිටින නෝනලා හා මහත්වරුන්ට මෙතෙක් හැකි වී නැත.
ජනාධිපති මෛත්රීපාල සිරිසේන හා අගමැති රනිල් වික්රමසිංහ පිළිබඳව මෑතක පටන් කෙතරම් දේශපාලන විවේචන තිබුණ ද , 2015 ජනවාරි 08න් පසු ශ්රී ලාංකික සමාජය තුළ ප්රජාතන්ත්රවාදී ව්‍යුහය ශක්තිමත් වූ බව කුහක කමින් තොරව සිතන ඕනෑම පුද්ගලයෙකුට පිළිගත හැකි කරුණකි.
රාජපක්ෂවරුන්ගේ පාලන සමයේ ඔවුන්ට එරෙහිව පුවතක් පළකිරීමට තියා ඔවුන්ගේ නමක් සඳහන් කරගන්නටවත් බියවී බීප්.. බීප්.. හඬ යොදා ගෙන ප්‍රවෘත්ති විකාශනය කළ මාධ්‍යකරුවෝ සහ මාධ්‍ය හිමිකරුවෝ අද ආණ්ඩුව හා ආණ්ඩු කරන්නන්ව විවේචනය කරන්නේ බඩ පිනුම් ගසමින්ය.
පසුගියදා පැවැති කළු ගඟ ජලාසයේ දිය රැඳවුම් මංගල්‍යට එක් වෙමින් ජනාධිපති මෛත්රීපාල සිරිසේන, වත්මන් නිදහස් මාධ්‍යයේ අශික්කිත හැසිරීම පිළිබඳව සිහිපත් කරන්නට යෙදුනි. රාජපක්ෂ යුගයේ දත කට පූට්ටුවී , හතර ඝාතයෙන් වැටී සිට, අද බඩ පිනුම් ගසමින් රිලා නැටුමේ යෙදී සිටින මාධ්‍ය හිකනැලුන්ට හා මාධ්‍ය මුදලාලිලාට ජනාධිපතිවරයා පැවසුවේ, ලබා දුන් ප්රජාතන්ත්රවාදය සහ මිනිස් නිදහස නැති කරගෙන නැවත දවසක කඳුළු හලන්නට සූදානම් නොවන ලෙසය.
මාධ්‍ය නිදහස ආරක්ෂා කර ගත හොත් ප්රජාතන්ත්රවාදය ආරක්ෂා කර ගත හැකි යැයි එදා පැවැති මතය අද වනවිට අංශක 360 කින් අනෙක් පැත්තට කැරකී ගොස් ඇති බව වත්මන් මාධ්‍ය හැසිරීමෙන් මේ වන විට ඔප්පු කොට හමාරය. මේ හේතුවෙන් ප්‍රජාතන්ත්‍රීය සමාජයට මුහුණදීමට සිදු වී ඇති ප්රධාන ගැටළුව වන්නේ මාධ්‍ය නිදහස ආරක්ෂා කරනවාද? එසේ නැතහොත් මාධ්‍යයෙන් ජනතාවගේ අයිතිවාසිකම් ආරක්ෂා කර ගන්නවාද ? යන ප්‍රශ්නයට පිළිතුරු සොයා ගැනීමටය.
මඤ්ඤන් වූ නිදහස් මාධ්‍ය හා ඒවා සමඟ ගැට ගැසී තිබෙන ව්‍යාපාරවල හෙළුව සමාජය හමුවේ නිරාවරණය කිරීම ප්රජාතන්ත්රවාදය ශක්තිමත් කිරීමේම කොටසක් බවට පත්වෙමින් තිබෙන බව දැන් දැන් පසක් වෙමින් තිබේ.
පළමු කොටස
අසාර්ථක වූ ව්‍යාපෘති සාර්ථක කරගැනීම
‘‘දිනපතා ගුවන් යානා ගුවන්ගත වීම ප්රවෘත්තියක් නොවුණත් ගුවන් යානයක් කඩාගෙන වැටීම ප්රවෘත්තියක් බවට පත් වෙනවා’’ මේ ‘‘ප්රවෘත්තියක් යනු කුමක්ද ?’’ යන්න හඳුන්වාදීම සඳහා යොදා ගන්නා සුලභ පැහැදිලි කිරීම්වලින් එකක්. ‘‘බල්ලෙක් මිනිසෙකුගේ කකුලක් සපා කෑම ප්රවෘත්තියක් නොවුණත් මිනිසෙකු විසින් බල්ලෙකු සපා කෑම ප්රවෘත්තියක් ’’ කියලත් කියනවා.
‘‘කිසියම් රටක ජාත්‍යන්තර ගුවන් තොටුපොළකට ගුවන් යානයක් පැමිණීම එරට ජනමාධ්‍යවලට ප්රධාන ප්රවෘත්තියක් විය හැකිද ?’’ මේ ප‍්‍රශ්නය ලෝකේ කෙසේ වෙතත් ලංකාවේ ජනතාවට නම් පසුගිය කාලේ ඇති වුණා. ඒ ගුවන් තොටුපොළට බි‍්‍රතාන්‍ය මහ රැජිණ හෝ පිටසක්වලයෙක් පැමිණිම නිසා නොවෙයි. ‘‘මත්තල මහින්ද රාජපක්ෂ ගුවන් තොටුපොළට ගුවන් යානයක් පැමිණි දවසකයි’’ මත්තල ගුවන් තොටුපොළ විවෘත කළ දා සිට මාසයකට දෙකකට වරක් මේ ප්රවෘත්තිය ලංකාවේ ජනමාධ්‍යවල සහ සමාජ මාධ්‍යවල පළ වෙනවා.
ලෝකයේ අසාර්ථකම ගුවන්තොටුපොළවල් ගැන මීට මාස කිහිපයකට ඉහතදී බි‍්‍රතාන්‍යයේ බී.බී.සී රූපවාහිනි නාලිකාව විශේෂාංගයක් කළා. එහිදී බී.බී.සී වාර්තාකරු හාස්‍යජනක ලෙස වාර්තා කළේ ශ්රී ලංකාවේ හම්බන්තොට දිස්ත‍්‍රික්කයේ වන වනගහනයක් මැද පිහිටා ඇති මත්තල මහින්ද රාජපක්ෂ ගුවන් තොටුපොළ මේ වන විට ලෝකයේ පවතින අසාර්ථකව ගුවන්තොටුපොළවත් කිහිපය අතර ඉදිරියෙන්ම සිටින බවයි. වනගහනයක් මැද හුදකලාව පිහිටි මෙම ගුවන්තොටුපොළ මොණරුන් ඇතුළු වන සතුන්ගේ රජදහනක්ව පවතින බවයි. මෙම ලිපිය ආරම්භයේදී සඳහන් කළ ආකාරයට මත්තල ගුවන්තොටුපොළට ගුවන් යානයක් පැමිණීම ප්රවෘත්තියක් වන්නේ මේ නිසයි.
මත්තල යළි වේදිකාවට ගත යුත්තේ ඇයි ?
මත්තල අසාර්ථකභාවය ගැන අවශ්‍ය ප‍්‍රමාණයටත් වඩා බොහෝ දෙනෙක් පසුගිය කාලය පුරාම අවශ්‍ය ප‍්‍රමාණයටත් වඩා වැඩියෙන් දේශීය හා ජාත්‍යන්තර වශයෙන් විවිධ වාර්තා වැඩසටහන්, විශේෂාංග හා විමර්ශන ප්රකාශයට පත් කරලා තිබෙන තත්ත්වයක් තුළ නැවතත් මත්තල ගැන රටේ අවධානය යොමු වෙලා තිබෙනවා. ඒ පසුගිය 16 වැනිදා ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ මන්ත‍්‍රීවරුන් පිරිසක් මත්තල ගුවන්තොටුපොළ නිරීක්ෂණ චාරිකාවක නිරත වීම සමගයි. මෙරට ජනමාධ්‍යවලට පුවත් පිට පුවත් මැවූ මේ අපූරු නාඩගම /විගඩම ගැන විමසුමක යෙදීමට වඩා ඒ හරහා ප්රකාශයට පත් වූ ලංකාවේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ නව ප‍්‍රවණතා සහ ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ සිල්ලර දේශපාලන භාවිතය ගැන සාකච්ඡා කිරීම මේ අවස්ථාවේ අතිෂයින් වැදගත් වෙනවා. ඒ වත්මන් යහපාලන ආණ්ඩුවේ ප්රජාතන්ත්රවාදී භාවිතය ගැන ඒකාබද්ධ විපක්ෂය ඇතුළු අන්තවාදී හා අවස්ථාවාදී කල්ලි කිහිපයක් පසුගිය කාලය පුරා චෝදනා මුඛයෙන් කතා කරන නිසයි. වත්මන් ප්රජාතන්ත්රවාදී ප‍්‍රවණතාවන්ට පරිබව කරමින් ඒවා සමච්චලයට ලක් කරන නිසයි.
ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ මන්ත‍්‍රී කල්ලිය මත්තල සංචාරයේ යෙදීමට සති කිහිපයකට පමණ පෙර ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ අභිනව ජනාධිපති අපේක්ෂකයා වශයෙන් සැලකෙන හිටපු ආරක්ෂක ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා යහපාලන ආණ්ඩුවට දැවැන්ත චෝදනාවක් එල්ල කළා. එහිදී රාජපක්ෂ මහතා අවධාරණාත්මකව කියා සිටියේ මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව විසින් දිනා දුන් ප්රජාතන්ත්රවාදය වත්මන් ආණ්ඩුව විසින් වළපල්ලට යවා ඇති බවත් දැන් ක්රියාත්මක වන්නේ ‘‘ජම්පර් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයක් ’’ කියලයි. හිටපු ආරක්ෂක ලේකම්වරයාගේ අනුග‍්‍රහය හා ගෞරවයට ලක්ව සිටින බොදුබල සේනාවේ නායක ඥානසාර හිමියන් රිමාන්ඞ් බන්ධනාගාරගත කිරීම හරහා මතු වූ සංවාදය තුළ තමාට හිමි තැන සිටගත් හිටපු ආරක්ෂක ලේකම්වරයාගේ මේ ජම්පර් ප්රජාතන්ත්රවාදී කතාවට ඒ මොහොතේම දැවැන්ත විවේචනයක් එල්ල වුණත් මේ ජම්පර්වාදය වත්මන් ආණ්ඩුවේ ප්රජාතන්ත්රවාදී ප‍්‍රවණතා ගැන සංවාදය පෝෂණය කිරීමට දායකත්වයක් ලබා දුන්නා. ඒ රාජපක්ෂ යුගයේ රට තුළ ක්රියාත්මක වූ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයත් වත්මන් ආණ්ඩු සමයේ ක්රියාත්මක වෙමින් තිබෙන ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයත් අතර ප‍්‍රායෝගික, යථාර්ථවාදී පරතර/ වෙනස නිසියාකාරයෙන් වටහා දීමට වේදිකාවක් නිර්මාණය කළ නිසයි.
අසාර්ථකත්වය වින්දනය කිරීම
තම අසාර්ථකත්වය වින්දනය කිරීමේ වුවමනාවක් කියියම් පුද්ගලයෙක් හෝ පිරිසක් වෙත තිබේ නම් එය සැලකිය හැකි වන්නේ අභ්‍යාගයක් විදිහටයි. මන්ද එම වින්දනයෙන් අවසානයේ හිමිවන්නේ තවත් අසාර්ථකත්වයක් ම පමණක් නිසයි. මෙය තුවාලයක් කැසීම මගින් ඇතැමුන් ලබන බව කියන තෘප්තියට සමාන කළ හැකියි. රටක් කර වූ පාලකයෙක් හෝ හවුලක් දිගින් දිගටම තම අසාර්ථකත්වය වින්දනය කරන්නේ නම් එමගින් එකී රටට හා ජාතියට යහපතක් සිදුවිය හැකිද ? එකී අසාර්ථකත්වය සාර්ථකත්වයට පත් කරගත හැකිද ? මෙය සියුම්ව විමසා බැලිය යුතුයි.
හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ සහ ඒකාබද්ධ විපක්ෂ කල්ලිය තම අසාර්ථකත්වය වින්දනය කිරීමේ මුඪ ආශාවෙන් පෙළෙන බව අපට පසුගිය කාලය පුරාම අඛණ්ඩව දැකගත හැකි වුණා. ජනාධිපතිවරණය හා මහ මැතිවරණය යන තීරණාත්මක මැතිවරණ ද්විත්වයෙන් ම දැවැන්ත පරාජයක් උරුම කරගත් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා සහ හවුල් කල්ලිය එකී පරාජයට බලපෑ තම අසාර්ථකත්වයට හේතු හඳුනා ගැනීම වෙනුවට එකී අසාර්ථක්වයේ ආරම්භයේ සිටම කළේ එකී අසාර්ථකත්වයට පදනම් වූ හේතු වින්දනය කිරීමයි. රටේ විධායක ජනාධිපතිවරයා වශයෙන් දශකයක් ක්රියා කරමින් රට වළපල්ලට යැවූ මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී පදවියකට පමණක් හිමිකම් කියමින් රට හදන්න යළි බලය දෙන්න යැයි කියමින් යළි පාර්ලිමේන්තුවට පැමිණෙන්නේ මේ නිසයි. හිතමිතුරු කල්ලිය සමග එක්ව ජාතික ධනය කාබාසිනියා කරමින් කළ ඊනියා සංවර්ධනය මගින් නිර්මාණය වූ තම අසාර්ථක්වය ගැන කිසිදු ස්වයං විමසීමකින් තොරව 2015 පරාජයේ නිර්මාතෘවරයා වූ බැසිල් රාජපක්ෂ එකී පරාජිත කල්ලිය සමග ම අලූත් දේශපාලන පක්ෂ අටවා ගනිමින් යළි බලය අල්ලා ගැනීමට සිහින දකින්නේ ඒ නිසයි. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍ර විරෝධී අන්ත මර්ධනකාරී හා අත්තනෝමතික පාලනය හේතුවෙන් ජනතාවගෙන් ප‍්‍රතික්ෂේප වූ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා යළිත් තම අතේවාසික මිතුරු කල්ලි මත පදනම් වෙමින් රාජපක්ෂවාදය යළි ඔසවා තැබීම සඳහා නානාප‍්‍රකාර මඟවල් හදන්නේ ඒ නිසයි. මෙය වඩාත් සරලව පැහැදිලි කළහොත් රාජපක්ෂ කල්ලිය මේ කරන්නේ තම අසාර්ථකත්වය වින්දනය කිරීමක් මිස වෙන යමක් නොවෙයි.
සෙළුව යළි රටට ප‍්‍රදර්ශනය කිරීම
ඉහත සඳහන් අර්ථයෙන් සලකන විට ඒකාබද්ධ විපක්ෂ කල්ලියේ මත්තල නිරීක්ෂණ චාරිකාව හරහා රෙජිම පාලනයේ සෙළුව යළිත් රටටම ප‍්‍රදර්ශනය වූ බවක් පහසුවෙන් වටහා ගත හැකියි. ඒ එදා මහින්ද රාජපක්ෂ යුගයේදී මත්තල ගුවන් තොටුපොළ නිරීක්ෂණයට ගිය එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ මන්තී‍්‍රවරුන් පිරිසට (අජිත් පී. පෙරේරා, එරාන් වික‍්‍රමරත්න ඇතුළු) මුහුණ දීමට සිදු වූ හිට්ලර් පන්නයේ ප්රජාතන්ත්රවාදයට වඩා හත්පසින්ම වෙනස් යහපාලන භාවිතයකට ඩලස්, විමල්, කුමාර වෙල්ගම ඇතුළු නඩයට මුහුණදීමට සිදු වූ නිසයි. රාජපක්ෂ රෙජිමයේ බලහත්කාරීභාවය, සියල්ල සැඟවීමට ඇති කැමැත්ත හා දේශපාලන උද්දච්චභාවය ප‍්‍රදර්ශනය කරමින් එදා විපක්ෂ මන්ත‍්‍රීවරුන් පිරිසට මුහුණදීමට සිදු වූ දැඩි ප‍්‍රචණ්ඩත්වය දේශීය හා විදේශීය වශයෙන් පවා දැඩි අවධානයට ලක් වුණේ එමගින් පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරුන්ගේ වරප‍්‍රසාද පමණක් නොව රටේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ පැවැත්ම ද දැඩි අභියෝගයකට ලක් වූ නිසයි. හිටපු යුධ හමුදාපතිවරයා වූ ද ජනාධිපතිවරණයේ විපක්ෂයේ ප්රධාන අපේක්ෂකයා වූ ද ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සේකාට ජම්පර් ඇන්දවීම හා අගවිනිසුරු ශිරාණි බණ්ඩාරනායක මහත්මිය ධූරයෙන් පළවා හැරීම, ලසන්ත වික‍්‍රමතුංග ආදී ජනමාධ්‍යකරුවන් ඝාතනය කිරීම වැනි බිහිසුණු පසුබිමක මත්තලදී සිදු වූ සිදුවීම ‘‘සුළු සිදුවීමක්’’ ලෙස ඇතැමුන්ගේ ලඝු කිරීමට ලක් වුණත් මැදිහත් ජනතාවගේ අදහස වුණේ ඒ හරහා විපක්ෂයට දේශපාලනය කිරීමට ඇති අයිතිය අමු අමුවේ උල්ලංඝනය කිරීමක් සිදු වූ බවයි.
අද ඉතිහාසයට එක්වී තිබෙන ‘‘සෙල්ලම් පිස්තෝල කතාව’’ (එවකට හම්බන්තොට නගරාධිපතිවරයා (වත්මන් නගරාධිපති ද ඔහුය) පිස්තෝලයක් එල්ල කරමින් විපක්ෂ මන්ත‍්‍රීවරුන් පසුපස හඹා ඒම* එදා රාජපක්ෂ රෙජිමයේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ සැබෑ භාවිතය හෙළි කරද්දී පසුගිය දා ඒකාබද්ධ විපක්ෂ කල්ලිය මත්තලට ගිය ගමනේදී ආණ්ඩුවෙන් සහ ගුවන්තොටුපොළ පාලනාධිකාරියෙන් ලැබුණු සහාය හා පිළිගැනීම හෙළිකළේ වත්මන් ආණ්ඩුවේ ප්රජාතන්ත්රවාදී භාවිතය හා සැඟවීමට යමක් නැති බව කියාපාන යහපාලන භාවිතය බවයි පොදු නිරීක්ෂකයින්ගේ අදහස වන්නේ.
‘‘එදා රාජපක්ෂ පාලනයේ මර්ධනය හා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍ර විරෝධීභාවය මත්තල සිදුවීම හරහා ප‍්‍රදර්ශනය වූ ආකාරයටම මෙවර යහපාලන ආණ්ඩුවේ ප්රජාතන්ත්රවාදී හා යහපාලන භාවිතය මනාව ප‍්‍රදර්ශනය වුණා. ප්රජාතන්ත්රවාදී පාලන ක‍්‍රමයක සාර්ථකත්වය තීරණය කරන සාධක කිහිපයක් තිබෙනවා. නිදහස් අදහස් ප‍්‍රකාශ කිරීමට ඉඩ ප‍්‍රස්ථාව හිමිවීම, රට තුළ නීතියේ ආධිපත්‍යය ක්රියාත්මක වීම සහ ප්රබල විරුද්ධ පක්ෂයක් පැවතීම ඒ අතර ප්රධාන වෙනවා. ඒ වගේම ජනතාවට තොරතුරු ලබා ගැනීමටත් නෛතික අයිතියක් හිමිවිය යුතුයි. මේ කිසිවක් මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනය තුළ ක්රියාත්මක වුණේ නැහැ. ඒත් වත්මන් ආණ්ඩුව එකී ප්රජාතන්ත්රවාදී අවකාශයන් ඉතාම ප‍්‍රශස්ත ආකාරයෙන් බිහිකරලා තිබෙනවා. කරු ජයසූරිය මහතා තොරතුරු අයිතිය පිළිබඳ පනත් කෙටුම්පත පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළ විට හිටපු ජනාධිපතිවරයා ඒක හාස්‍යයට ලක් කළා. ‘‘පනත් මොකටද ? ඕනෑම දෙයක් මගෙන් අහන්න’’ කියලා කිව්වා. එහෙම කිව්ව පාලකයා තමයි එජාපයේ මන්ත‍්‍රීවරු මත්තල ගියාම ඔවුන්ට පහරදීමට අවශ්‍ය පසුබිම සකස් කරලා දුන්නේ. රාජපක්ෂ මහතාගේ යුගයේ විපක්ෂයට දේශපාලනය කිරීමට කිසිදු ආකාරයක අවස්ථාවක් දුන්නේ නැහැ. විපක්ෂය කඩා බිඳ දැම්මා, ඔවුන්ගේ රැස්වීම්වලට, උද්ඝෝෂණවලට හා ක‍්‍රියාකාරකම්වලට බාධා කළා. පහර දුන්නා. ඔහුට අවශ්‍ය වුණේ යාවජීව පාලනයක් සඳහා ප්රබල විපක්ෂයක් නැති බෙලහීන, ගැති විපක්ෂයක් නිර්මාණය කර ගැනීමයි. එවැනි තත්ත්වයකට ආධාර අනුබල දුන්, ආශිර්වාදය ලබා දුන් පිරිස් අද වත්මන් ආණ්ඩුව තුළ භුක්ති විඳින මේ නිදහස හා අබාධ පරිසරය ඇත්තටම ඔවුන්ට දරා ගැනීමට නොහැකි බවයි පේන්නේ. ඒ බව පසුගිය කාලය පුරාම ඔවුන් පැහැදිලිව ප‍්‍රකාශ කරලා තිබෙනවා’’ ඒකාබද්ධ විපක්ෂ කල්ලියේ මත්තල සංචාරය හා එහි පසුබිම පිළිබඳ විමසුමක යෙදුණු ප‍්‍රකට දේශපාලන විශ්ලේෂකයෙක් ලියුම්කරු සමග ඉහත සඳහන් ප‍්‍රකාශය කළා. එහිදී ඔහු අවධාරණාත්මකව ප‍්‍රකාශ කළේ ප්රජාතන්ත්රවාදය නුහුරු ඒකාබද්ධ විපක්ෂ මන්ත‍්‍රීවරුන් වත්මන් ආණ්ඩුව විසින් ඔවුන්ට ලබාදී තිබෙන ප්රජාතන්ත්රවාදී අවකාශය නිර්ලජ්ජිත ලෙස අපයෝජනය කරමින්, අවභාවිත කරමින් සිටින බවයි.
සිල්ලර දේශපාලනය දිගටම
මත්තල හරහා ජම්පර්වාදය හා ප්රජාතන්ත්රවාදය පිළිබඳ හරයාත්මක පැතිකඩක් නිර්මාණය වූ ආකාරයෙන්ම ඒකාබද්ධ විපක්ෂය විසින් පසුගිය කාලය පුරා ගෙන ගිය ජනතාව රැවටීමට ලක්කරන සිල්ලර දේශපාලනය ද යළිත් තහවුරු වූ බව ඇතැමුන් කියනවා. මෙය ගැඹුරින් සලකා බැලිය යුතු කරුණක් වශයෙන් සැලකිය හැකියි. මන්ද අද මේ ආකාරයෙන් ප‍්‍රදර්ශනකාමී සිල්ලර දේශපාලනයක යෙදෙමින් මාධ්‍ය අවකාශය ආක‍්‍රමණය කරමින් පුවත් මවන්නේ ජීවිතයේ ප‍්‍රථම වරට දේශපාලන බලය අල්ලා ගැනීමට තැත් කරන කණ්ඩායමක් හෝ පුද්ගලයෙක් නොව මහා බලයක් සහිතව, අනභියෝගාත්මව දශකයක කාලයක් රට පාලනය කළ කල්ලියක් නිසයි.
ඒකාබද්ධ විපක්ෂය මේ ආකාරයෙන් ජනතාව රැවටීම සඳහා සිල්ලර දේශපාලනයේ යෙදීමේ අරමුණු හා පෙරමුණු කිහිපයක් අපට පහසුවෙන් හඳුනාගත හැකියි. මෙහිදී ප‍්‍රථමයෙන් සඳහන් කළ යුතු වන්නේ වාසුදේව නානායක්කාර මහතා විසින් ද පසුගිය දා අවධාරණය කළ පරිදි නැවත දේශපාලන බලය දිනා ගැනීම සඳහා නිශ්චිත වැඩපිළිවෙළක් නොවීම ඒකාබද්ධ විපක්ෂය අද මෙවැනි සිල්ලර තත්ත්වයකට පත්වීමට ප්රධාන හේතුවක් වී තිබෙන බවයි. වාසුදේව නානායක්කාර මහතා විසින් අවධාරණය කරන මේ කරුණ මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා සහ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා විසින් ද විටින් විට ප‍්‍රකාශ කළ දේවල් හරහා සනාථ වෙනවා. මේ අතර ප්රමුඛ ප‍්‍රකාශය වන්නේ දීර්ඝ කාලයක් පුරා ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා විසින් නායකත්වය දෙන ‘‘වියත්මඟ / එළිය’’ වැනි කණ්ඩායම් විසින් රට හමුවේ තබා ඇති කිසිදු වැඩපිළිවෙළක් ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ වැඩපිළිවෙළ හා එකඟ නොවන බවට මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා කළ ප‍්‍රකාශයයි. එහිදී මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා අවධාරණාත්මකව සඳහන් කළේ ඉදිරියේ දී රාජ්‍ය බලය දිනාගත් විට ද ක්රියාත්මක වනු ඇත්තේ ‘‘මහින්ද චින්තනයම’’ පමණක් බවයි.
වියත් මඟ හරහා එළියට ඒමට හරිමඟක් සොයමින් සිටි ගෝඨාභය රාජපක්්ෂ මහතා පොහොට්ටුවේ දොරකට සිට ගැනීමට ආසන්න හේතුව මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ ඉහත සඳහන් අවධාරණය බව මධ්‍යස්ථ දේශපාලන විචාරකයින් සඳහන් කරනවා. එහිදී ඔවුන් අවධාරණාත්මකව ප‍්‍රකාශ කරන්නේ ‘‘එළිය’’ / වියත්මඟ හරහා නිර්මාණය වන දේශපාලන වැඩපිළිවෙළ අන්තවාදීන් හා ජාතිවාදීන් පිනවීමට සමත් වුවත් සාම්ප‍්‍රදායික ශ්රී ලංකා නිදහස් පාක්ෂිකයින් වන අද පොහොට්ටුව වටා ගොනුව සිටින ජනතාව හෝ දේශපාලනඥයින් තෘප්තිමත් කිරීමට සමත් නොවනු ඇති බවයි.
යළි බලය දිනා ගැනීම සඳහා නිර්මාණශීලී හෝ අලූත් වැඩපිළිවෙළක් නැති ඒකාබද්ධ විපක්ෂය මෙවැනි අසහනකාරී තත්ත්වයක් තුළ ආණ්ඩුවේ අතපසුවීම් හෝ නොසැලකිල්ල (බැඳුම්කර සිදුවීම, විජකලාගේ ප‍්‍රකාශය ආදි) මත එදිනෙදා නිර්මාණය වන සිල්ලර සිදුවීම් තොග වශයෙන් මිලට ගෙන ජාතික ගැටලූ බවට පත් කරමින් මහා ඝෝෂාවක් නැඟීමට පදනම් හේතු මේ අනුව අපට වටහා ගත හැකියි.
මේ තත්ත්වය තුළ ඒකාබද්ධ විපක්ෂය ආණ්ඩුව හරහා නිර්මාණය වන ඕනෑම ඍණාත්මක තත්ත්වයක් තම දේශපාලන පැවැත්ම ශක්තිමත් කර ගැනීම සඳහා නිර්ලෝභීව යොදා ගන්නා බව අප වටහා ගත යුතුයි. එමෙන්ම බැඳුම්කර සිදුවීම මෙන් එය කල්පයක් වුවත් තළුමරමින් රස විඳීමට ද සූදානම් බව අප වටහා ගත යුතුයි. මන්ද යළි බලය දිනා ගැනීම සඳහා නිශ්චිත වැඩපිළිවෙළක් නැති කල්ලියක් වෙතින් මීට වඩා වෙනස් යමක් කිසිසේත්ම අපේක්ෂා කළ නොහැකි නිසයි. එනිසා මත්තල නාඩගම වැනි තවත් බොහෝ නාඩගම් රස විඳීමට සමාජයක් ලෙස අප සූදානමින් සිටිය යුතුයි.
ජනතාව හමුවේ ඇති වගකීම
තමන් විසින් රටට උරුම කළ දැවැන්තම අසාර්ථක ව්‍යාපෘතියක් නිරීක්ෂණය කිරීමේ මුවාවෙන් දේශපාලන වාසි ලබා ගැනීමට තැත් කරන, යළි උපන් පුද්ගලයින් සේ කිසිදු පසුතැවීමකින් හෝ වැරදි හදා ගැනීමකින් තොරව ජාතියේ ගැළවුම්කාරයින් වීමට යළි කැසකවන ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ අවස්ථාවාදී දේශපාලනය හමුවේ මේ කල්ලිය පළවා හැරීම සඳහා 2015 ජනවාරි 08 සහ අගෝස්තු 17 වැනිදා තම වටිනා ඡන්දය භාවිතය කළ ජනතාවට විශේෂ වගකීමක් තිබෙනවා. ඒ තම අසාර්ථකභාවය යළි යළිත් වින්දනය කරමින් යළි මජර යුගයක් උදා කිරීමට තැත් කරන මේ කල්ලිය නැවත වරක් තීරණාත්මකව පරාජය කිරීම සඳහා එකාවන්ව යළි නැඟීසිටීමයි. ජනවාරි 08 වැනිදා දිනාගත් ප්රජාතන්ත්රවාදී යුගය යළි ෆැසිස්ට් ආඥාදායකත්වයක් කරා ගමන් කිරීමට එරෙහිව එකාවන්ව නැඟී සිටීමයි. එදා මත්තල හා අද මත්තල හරහා ප‍්‍රකාශ විය යුතු දේශපාලන හා සමාජ අවශ්‍යතාවය එයයි.
සටහන
ප්රසන්න රත්නායක
කළුගඟ හා මොරගහකන්ද සාර්ථක ව්‍යාපෘතියක් ද?
‘‘ස්වයංපෝෂිත යුගයකට මඟ කියන දියවර ලකුණ’’ අද මොරගහ කන්ද - කළු ගඟ මහා ජලාශ ව්‍යාපෘතියේ කළු ගඟ ජලාශයේ දියවර රැඳවුම් මංගල්‍යය සහ මොරගහකන්ද - කළු ගඟ උමං ජල මාර්ගයේ ඉදිකිරීම් ඇරම්භ කිරීම සුදවන අතර, එය ජනාධිපති මෛත්රීපාල සිරිසේන මහතාගේ හා අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික්රමසිංහ මහතාගේ සහභාගීත්වයෙන් සිදු වේ.
ජනාධිපති මෛත්රීපාල සිරිසේන මහතාගේ අප‍්‍රහිත ධෛර්යය හා කැපකිරීම මත ආරම්භ වූ මොරගහකන්ද - කළු ගඟ මහා ජලාශ ව්‍යාපෘතිය එතුමාගේ ඍජු හා පෞද්ගලික අධීක්ෂණය මතයි ක්රියාත්මක වන්නේ. ඉතා කොටි කාලයක් තුළ මෙවැනි අති දැවැන්ත සංවර්ධන සංග‍්‍රාමයක් අති සාර්ථක ලෙස ජයග‍්‍රහණය කරා ගමන් කළේ ජනාධිපතිතුමාගේ මේ මඟපෙන්වීම හේතුවෙනුයි.
මොරගහකන්ද - කළුගඟ ව්‍යාපෘතියෙන් දුම්බර මිටියාවත අස්වද්දමින්, රජරට, කඳුරට පමණක් නොව නැගෙනහිර, වයඹදිරැ වගාබිම් දක්වා ද රන්දියවර ගලා යාමට නියමිතයි. එමගින් කෘෂිකාර්මික කටයුතු පමණක් නොව වාපි සංවර්ධනය, ජල විදුලි බල උත්පාදනය, සංචාරක ක්ෂේත‍්‍රය, වන සංකරක්ෂණය, ආහාර සුරක්ෂිතතාව, නගර නිර්මාණය ආදී විවිධ ක්ෂේත්ර පුබුදුවාලන යුගයේ මහා වාරි ප‍්‍රාතිහාර්යය සිදු වීමට නියමිතයි.
පසුබිම
ශ්රී ලංකාවේ වාරි කර්මාන්ත ඉතිහාසයේ දැවැන්තම වාරි කර්මාන්තය ලෙස මොරගහකන්ද - කළු ගඟ මහා ජාලාශ ව්‍යාපෘතිය අභිෂේක ලබා තිබෙනවා. මොරගහකන්ද - කළු ගඟ ජලාශ ව්‍යාපෘතියට එකී කිරුළට හිමිකම් කීමට හැකි වුණේ ඒ හා බැඳී පවතින අනගිභවනීය කරුණු කිහිපයක් නිසයි.
ශ්රී ලංකාවේ විශ්මිත වාරි කර්මාන්තය ලෙස අභිෂේක ලබා තිබෙන පරාක‍්‍රම සමුද්‍රය මෙන් 6 ගුණයක් විශාල මොරගහකන්ද - කළු ගඟ ජලාශයේ ධාරිතාවය අක්කර අඩි 660,000ක්. මේ සඳහා රුපියල් කෝටි 23,000ක් ආයෝජනය කර තිබෙනවා. මොරගහකන්ද - කළු ගඟ මහා ජලාශයේ රඳවා ගන්නා මේ දැවැන්ත ජල කඳ මගින් අනුරාධපුර, පොළොන්නරුව, මාතලේ, ත‍්‍රිකුණාමලය, කුරුණෑගල දිස්ත‍්‍රික්කවල ලොකු කුඩා වැව් 1551ක් පෝෂණය වෙන බව මහවැලි අධිකාරිය පවසනවා. ඒ ඉහළ ඇළහැර ව්‍යාපෘතිය මගින් වැව් 1200ක්, වයඹ සංවර්ධන ව්‍යාපෘතිය මගින් වැව් 303ක්, මැදිරිගිරිය සංවර්ධන ප‍්‍රදේශ තුළ වැව් 32ක් හා ලග්ගල සංවර්ධන ප‍්‍රදේශය තුළ වැව් 16ක් වශයෙන්. මෙම ප‍්‍රදේශවල ජීවත් වන 10,000,00කට අධික ගොවි ජනතාවට අවශ්‍ය වාරි ජලය වසර පුරා ගොවිතැන් කටයුතු සඳහා සැපයීමත්, පිරිසිදු පානීය ජලය ලබා දෙමින් ජනතාව සමෘද්ධිමත් මෙන්ම නීරෝගීමත් පරපුරක් බවට පරිවර්තනය කිරීම ද මේ ව්‍යාපෘතියේ මූලික අපේක්ෂාවක් වෙනවා. ලංකාවේ වාර්කර්මාන්ත ඉතිහාසය තුළ මෙවැනි පුළුල්භාවයක් හා සුවිශාලභාවයක් මීට පෙර කිසිඳු යුගයක වාර්තා වී නැහැ.
කළු ගඟ ජලාශය
කළු ගඟ ජලාශ වේල්ල ඉදිකිරීම සඳහා ජනාධිපති මෛත්රීපාල සිරිසේන මහතා පසුගිය 2016 වසරේ ජූලි 25 වැනිදා මුල්ගල තබා නිදන් වස්තු තැන්පත් කළා.
අඹන් ගඟ හරස් කර ඉදිකළ මොරගහකන්ද මහා ජලාශයට ජලය සැපයෙන අතිරේක ව්‍යාපෘතියක් ලෙස කළු ගඟ ජලාශය ක්රියාත්මක වෙනවා. කළු ගඟ ජලාශයේ ධාරිතාවය ඝන මීටර් මිලියන 248ක්. එහි පස් පුරවන ලද ගල් වේල්ල ( ප්රධාන වේල්ල) උස මීටර් 68කින් ද දිග මීටර් 568කින් ද යුතු වෙනවා. අනෙක් වේල්ල (සැලදි වේල්ල) මීටර් 28ක් උස වන අතර එහි දිග මීටර් 719ක් බවයි මහවැලි සංවර්ධන අධිකාරිය පවසන්නේ. මේ වේලි ඉදිකිරීම සඳහා කුවේට් සංවර්ධන අරමුදල (ඩොලර් මිලියන 33.13) සෞදි සංවර්ධන අරමුදල (ඩොලර් මිලියන 46ක්) ඔපෙක් ජාත්‍යන්තර අරමුදල (ඩොලර් මිලියන 16ක්) හා ශ්රී ලංකා රජය විසින් ඩොලර් මිලියන 16.52ක ප‍්‍රතිපාලන ලබා දී තිබෙනවා.
මොරගහකන්ද - කළු ගඟ මහා ජලාශ ව්‍යාපෘතිය හා සම්බන්ධ උමං මාර්ග පද්ධතිය පිළිබඳව මේ වන විට ජනතාවගේ විශේෂ අවධානයක් යොමු වී තිබෙනවා. ඒ ලංකාවේ ඉදිවන දිගම උමං මාර්ග පද්ධතිය එය වන නිසයි. ශ්රී ලංකා මහවැලි අධිකාරිය - මොරගහකන්ද - කළු ගඟ ව්‍යාපෘතිය විසින් නිකුත් කර ඇති වාර්තා අනුව ‘‘ඉහළ ඇළහැර ව්‍යාපෘති ඇළ, මහකනදරාව දක්වා කිලෝමීටර 94ක් දිග ඇළ මාර්ගයේ කිලෝ මීටර් 26ක් දිග උමං මාර්ගයක් තිබෙනවා. එය ශ්රී ලංකාවේ ඉදිවන දිගම උමං මාර්ගය බවයි වාර්තා වෙන්නේ. මීට අමතරව කළු ගඟ සිට මොරගහකන්ද දක්වා කිලෝමීටර් 9ක් දිග ඇළ මාර්ගයේ කිලෝ මීටර් 7.85ක උමං අළ මාර්ගයක් තිබෙනවා.
ඍජු ප‍්‍රතිලාභ
මොරගහකන්ද - කළු ගඟ මහා ජලාශ ව්‍යාපෘතිය මගින් රටට හිමිවන ප‍්‍රතිලාභ,
- 1. ඍජු ප‍්‍රතිලාභ
- 2. අමතර ප‍්‍රතිලාභ
- 3. වක‍්‍ර ප‍්‍රතිලාභ වශයෙන් වර්ග කර දැක්විය හැකියි.
ඍජු ප‍්‍රතිලාභ තුළ කෘෂිකාර්මික සංවර්ධනය, මිරිදිය මත්ස්‍ය සංවර්ධනය සහ විදුලි බල උත්පාදනය තිබෙනවා.
- කෘෂිකාර්මික සංවර්ධනය : දීර්ඝ කාලයක් පුරා ජල හිඟයෙන් පීඩා විඳිමින් සිටින ලංකාවේ ප‍්‍රධානතම කෘෂිකාර්මික කලාපයට අයත් හෙක්ටයාර් 82,000ක් සඳහා යල-මහ දෙකන්නයේ ම වාරි ජලය සැපයීමට හැකිවීම මෙහි ප‍්‍රධානතම ප‍්‍රතිලාභයයි. විවිධ ප‍්‍රදේශවල සියයට 100 සිට සියයට 154 දක්වා වන වගා තී‍්‍රව‍්‍රතාවයේ සාමාන්‍ය අගය සියයට 181 දක්වා ඉහළ නැංවීම මෙමගින් සිදුවෙනවා.
මෙහි ඍජු ප‍්‍රතිලාභයක් ලෙස හෙක්ටයාරයකට ලැබෙන අස්වැන්න ඉහළ යන අතර අතිරේක කෘෂිකාර්මික නිෂ්පාදනයට ඉහළ දායකත්වයක් ලැබෙනවා. මුළු කෘෂිකාර්මික වාර්ෂික ප‍්‍රතිලාභය රුපියල් මිලියන 4000ක් පමණ වනු ඇති බවට ගණන් බලා තිබෙනවා.
- මිරිදිය සංවර්ධනය : ජලාශයෙන් වාර්ෂිකව මිරිදිය මත්ස්‍ය නිෂ්පාදන හැකියාව ටොන් 3000ක් ලබා ගැනීමට අපේක්ෂිතයි. එහි වටිනාකම රුපියල් මිලියන 225ක් ලෙස සැලකෙනවා.
- විදුලිබල උත්පාදනය : මෙමගින් වාර්ෂිකව මො.ග වොට් 25 විදුලි බල උත්පාදනයක් සිදු කරනවා. එමගින් වාර්ෂිකව ඉතිරි කෙරෙන ඉන්ධන පිරිවැය රුපියල් මිලියන 336ක් පමණ වෙනවා.
- 2. අමතර ප‍්‍රතිලාභ
වස්ගොමුව වනෝද්‍යානය, ගිරිතලේ - මින්නේරිය වනෝද්‍යානය, නකල්ස් කඳුවැටිය ආශ‍්‍රිත රිවස්ටන්, පිටවල පතන හා සේර ඇල්ල ද, දඹුල්ල පන්සල, දඹුල්ල අන්තර් ජාතික ක‍්‍රීඩාංගණය, කණ්ඩලම වැනි සංචාරක හෝටල් අතර මැද මොරගහකන්ද - කළු ගඟ ජලාශ ඉදිකිරීමත් සමග සංචාරක කර්මාන්තයේ ප‍්‍රවර්ධනය ද පුළුල් වන බව පැහැදිලි කරුණක්. මෙමගින් මෙම ප‍්‍රදේශවල ජනතාවට තම නිෂ්පාදන අලෙවි කර ගැනීම සඳහා පුළුල් වෙළෙඳපොළක් ද රැුකියා හා ව්‍යාපාරික අවස්ථාද බහුලව නිර්මාණය වෙනවා.
- 3. වක‍්‍ර ප‍්‍රතිලාභ
මෙම ව්‍යාපෘතිය මගින් සමස්ත ජනතාවටම වක‍්‍ර ප‍්‍රතිලාභ රැසක් හිමිවෙනවා. නවීන මාර්ග ඉදිකිරීම, විදුලිය සැපයීම, අධ්‍යාපනය පහසුකම් සැලසීම, සැලසුම්සහගත නගර නිර්මාණය, (ලග්ගල හා බිසෝපුර වැනි), පොදු ජල පහසුකම් සැපයීම තුළ ප්රදේශයේ සෞඛ්‍ය හා සනීපාරක්ෂක පහසුකම් වැඩි දියුණු වීම මෙහි වක‍්‍ර ප‍්‍රතිලාභ වශයෙන් සැලකිය හැකියි. ජලාශ ඉදිවීම හා පරිසර පද්ධතිය කළමනාකරණ වීම තුළ පාරිසරික සංචාරක ව්‍යාපෘතීන් ක්රියාත්මක වීම හා රැුකියා අවස්ථා නිර්මාණය වීම ද මෙමගින් සිදුවන අනිවාර්යය සංවර්ධන ප‍්‍රතිලාභයක් වශයෙන් සැලකිය හැකියි.
මොරගහකන්ද - කළු ගඟ ව්‍යපෘතිය මගින් නැවත පදිංචි කරන්නන් සඳහා සහ පරිසර කළමනාකරණ සැලසුම් රැසක් ක්රියාත්මක කර තිබීම අප අපගේ සුවිශේෂ අවධානයට ගත යුතු කරුණක්. මන්ද මීට පෙර ක්රියාත්මක වූ බෙහොමයක් දැවැන්ත සංවර්ධන වැඩසටහන්වලදී මේ හා සම්බන්ධ නොසකලකා හැරීම් ගැන ප්රබල විවේචනයක් ජනතාව තුළ තිබෙනවා.
නැවත පදිංචි කරන ජනතාවගේ සංවර්ධනය
මේ නැවන පදිංචි කරන්නන් සඳහා යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනය හා අනෙකුත් පහසුකම් සැපයීම සඳහා පහත සඳහන් පියවර ගෙන තිබෙනවා.
- ව්‍යාපෘතිය හේතුවෙන් බලපෑමට ලක්වන පවුල් 3000කට ආසන්න සියලූම පවුල් සඳහා අහිමි වන දේපොළ සඳහා වන්දි මුදල් ලබාදීම.
- සෑම පවුලක් සඳහාම ගොඩ ඉඩම් අක්කර 2/1ක් හා මඩ ඉඩම් අකක්ර 1 1/2ක් බැගින් ලබාදීම.
- වාණිජ ව්‍යාපාර හා කර්මාන්ත අහිමි වන්නන් සඳහා නව වාණිජ හා කර්මාන්ත ඉඩම් ලබාදීම.
- සෑම පවුලකටම නව ඉඩම් සංවර්ධනය සඳහා කෘෂි මෙවලම් කට්ටලයක් ලබාදීම.
- නව ඉඩමෙහි තාවකාලික නිවසක් හා වැසිකිළියක් ඉඳිකර ගැනීම සඳහා රුපියල් 50,000ක දීමනාවක් ලබාදීම.
- ලබා දෙන වාරි ඉඩමේ පළමු අස්වැන්න ලබා ගන්නා තෙක් සෑම පවුලක් සඳහාම මාසික වියළි ආහාර සලාකයක් ලබාදීම.
- නව ඉඩම් වගා කටයුතු සඳහා කෘෂි බීජ හා රෝපණ ද්‍රව්‍ය ලබාදීම.
- නව ජනපදිකයින්ට විකල්ප ආදායම් මාර්ග උත්පාදන මාර්ග හඳුන්වාදීම හා ක්රියාත්මක කිරීම සඳහා අමතර පුහුණු කිරීම් හා මූල්‍ය සහාය ලබාදීම.
- නැවත පදිංචි කරනු ලබන සෑම ගම්මානයකටම විදුලි බල පහසුකම් සහ සෑම නිවසක් සඳහා ම නළ ජල පහසුකම් ලබාදීම.
- සෑම නිවසකටම පිවිසුම් මාර්ග ඇතුළුව මාර්ග පද්ධති සකස් කිරීම.
- බලපෑමට ලක්වන ප‍්‍රදේශවල සියලූ පොදු සේවා සැපයෙන පොදු පහසුකම් හා පෞද්ගලික ආයතන සහිත අංග සම්පූර්ණ නව නගරයක් ලෙස ලග්ගල නගරය සංවර්ධනය කිරීම.
- නව ජනපදිකයින් සඳහා රැකියා අවස්ථා උදාවන කර්මාන්ත පුරයක් ආරම්භ කිරීම.
ඉහත සඳහන් සංවර්ධන කාර්යයන්ට අමතරව පාරිසරික කළමනාකරණ සැලසුම් යටතේ,
- මොරගහකන්ද ජලධාරා ප්රදේශයේ ගංඟා, ඇළදොළ රක්ෂිතයන් හෙක්ටයාර් 11365ක පමණ නැවත වන වගාව.
- මොරගහකන්ද ජලාශය වටා මීටර් 100ක රක්ෂිත ප‍්‍රදේශයක් වෙන් කිරීම හා එහි හෙක්ටයාර් 650ක නැවත වන වගා කිරීම.
- මින්නේරිය - ගිරිතලේ ස්වභාවික රක්ෂිතය හා වස්ගමුව ජාතික වනෝද්‍යානය අතර අලිමංකඩක් වෙන් කිරීම.
- මින්නේරිය - ගිරිතලේ ස්වභාවික රක්ෂිතය හා වස්ගමුව ජාතික වනෝද්‍යානයේ සත්ව වාසභූමි වැඩි දියුණු කිරීම
ඉහත සඳහන් සියලූ සැලසුම් ප‍්‍රශ්සත හා තිරසාර ආකාරයෙන් ක්රියාත්මක වන පසුබිමක් තුළ මොරගහකන්ද - කළු ගඟ මහා ජලාශ ව්‍යාපෘතිය ශ්රී ලංකාවේ තිරසාර සංවර්ධනයේ කේන්ද්‍රස්ථානය වන බව නිසැක බව අපගේ විශ්වසයයි. එය අපි අනාගතයට බාර දෙන්නෙමු.
සටහන
ප්රසන්න රත්නායක
මට ඔස්ටින් ප්‍රනාන්දු ලෙස දිවි ගෙවීමට ඉඩ දෙන්න!
1942 ජුනි 12 දින ඉපිද, හික්කඩුව සිංහල පාසැලේ ප්රාථමික අධ්‍යාපනය ලබා, පශ්චාත් අධ්‍යාපනය ගාල්ලේ රිච්මන්ඩ් විදුහලේ ලද මම පේරාදෙණිය ලංකා විශ්ව විද්‍යාලයට 1960 ජුලි මස ඇතුලත් වුණා. තරුණ උපාධිධාරියෙකු ලෙස ගුරු වෘත්තියට 1963 මැයි මස ඇතුළත්වූ මම ලංකා පරිපාලන සේවයට 1967 ඔක්තෝබරයේ ඇතුලත් වුණා.
මඩකලපුව දිස්ත්‍රික්කයෙන් ඇරඹු මගේ ලංකා පරිපාලන සේවා කාලය රසවත් හා අමතක නොවන සිද්ධින් බහුල වූ සමයක් වූ අතර නොයෙකුත් තත්ත්වයේ තනතුරු දැරූ මා අවසානයේදී අවුරුදු 44 ක් වැනි සාපේක්ෂකව නොපැසුණු වියේදී අමාත්‍යංශ ලේකම් ධුරය දැරීමට වාසනාවන්ත වුනා. මෙයට බොහෝ රාජ්‍ය සේවකයින් ඊර්ෂ්‍ය කරනු ඇති වුනත් ඉන් පසු මට මුහුණ දෙන්නට සිදු වූ දේවල් ගැන යමෙක් එතරම් ඊර්ෂ්‍යා කරනු නැති වෙයි.
අවුරුදු 54 ක් වූ තරමක නොපැසුණු වියේදී, එනම් 1996 අගෝස්තුවේදී හදිසියේ රාජ්‍ය සේවයෙන් බැහැරවීමද අත් දුටුවා . එයට හේතුව වූයේ මගේ ජීවිතය සමග අවියෝජනීය වන රාජ්‍ය සේවයේ පාරදෘශ්‍ය භාවය වෙනුවෙන් මා නැගී සිටීමයි. එසේ රාජ්‍ය සේවයෙන් ඉවත්වීමෙන් මට යහපතක්ද වුනා. පකිස්තානයේ උගත් මාගේ දියණියට සරසවියට මුදල් ගෙවා ගැනීමට බැරිව සිටි මට රාජ්‍ය සේවයෙන් අස්වීම නිසා පුද්ගලික අංශයේ ලද රැකියාවෙන් කරදරයකින් තොරව අයගේ අධ්‍යාපනයට වියදම් කරන්නට හැකි වුනා. ඇය අද ඔක්ස්ෆර්ඩ් සරසවියේ පශ්චාත් උපාධි අධ්‍යාපනය ලබන විට රාජ්‍ය සේවයෙන් එළවා දැමීමෙහිද සැපක් ඇති බව මට හිතෙනවා! මා අදත් රාජ්‍ය සේවයෙන් ඉල්ලා අස්වී යන්නේ හැම දේම වන්නේ හොඳටය යන අදහසින්මයි.
1996 දී මා සේවයෙන් නික්ම ගියේ මාගේ නිසසලිත අවංකභාවය ඉතා ඉහලින් රැකගනිමින්. 2018 දී මාගේ වෙන්ව යාමද හදිසියේ සිදුවූ ලෙස ඔබට සිතෙනු ඇති. තවද මේ ගැන නොයෙක් අර්ථකතනද නොයෙක් දෙනා පවසනවා නියතයි. පසුගිය දිනවලදී සමාජ මාධ්‍ය එසේ පවසාද තිබුණා. එහෙත්,, එය පිලිබඳව 2018 මැයි මස 22 දින- අතිගරු ජනාධිපතිතුමා ගේ කාර්යාලයේදී- එතුමන් සමග සාකච්ඡා කර, මාගේ තීරණයට මම එළඹුණා. මා අද සේවයෙන් ඉවත්ව යන්නේ අවුරුදු 76 වූ ඉතා මුහුකුරා ගිය වයසකදීය. වයස 76ක් යනු ලෝකය දෙස දාර්ශනිකව බැලිය හැකි වයසක්.
1996න් පසුව මා දෙවරක් – 2001 දෙසැම්බරයේ ආරක්ෂක ලේකම් හා 2015 ජනවාරියේ දී පිළිවෙලින් ජනාධිපති උපදේශක හා නැගෙනහිර පළාතේ ආණ්ඩුකාරවරයා ලෙස පෞද්ගලික අංශයේ සිට රාජ්‍ය සේවයට බැඳුණා. අනතුරුව 2017 ජුලි මස ජනාධිපති ලේකම් තනතුරට පත්වුණා. මේ තනතුර රාජ්‍ය සේවය තුල රජයේ සේවකයෙකුට පත්විය හැකි උසස්ම, ගරුත්වය ලබන, සම්මානනීය මුදුන් මල් කඩයි.
මාගේ මෙවර සේවා කාලය තුල ප්රසන්න හා අප්‍රසන්න අත්දැකීම් සිහිවටන තිබෙනවා. ඒ අප්‍රසන්න සිහිවටන ගැන කතාකිරීමෙන් වැලකී ඉන්නම්. ඉන් සමහරක් රාජ්‍ය සේවයේ නොරැඳී සිටීම වඩා යෙහෙකැයි මා පෙලඹවූ අතර ලේකම් කාර්යාලයෙන් හා ධුරයෙන් මා ඉවත්වීමට කාලය එළඹ ඇතියි මග පෙන්වීමට හේතු වුවා. රාජ්‍ය සේවයෙදී මීට කලින්ද මට අපහසුකම් සිදුවූ විට. මාහට පිළිසරණ දැඩිව අවශ්‍ය වූ විට, සෙවන දුන් පුද්ගලික ආයතන දෙකකට මාගේ කෘතඥතාවය පළකරනවා. වසර පහකට වැඩිකලක් එසේ කළ රිසෝසස් ඩිවෙලොප්මන්ට් උපදේශක සමාගම හා වසර 11 කට මට සෙවන දුන් ජපන් අන්තර්ජාතික සහයෝගිතා ආයතනයත් යන දෙකට.
දේශපාලන, සමාජ, පරම්පරානුගතසම්බන්ධතානොමැතිව, සාමාන්‍ය ලිපිකරුවෙකුගේ පුතෙකු, රාජ්‍ය සේවයේ හිනිපෙත්තට නැගීමට හැකිවීම ශ්රී ලංකාව උත්සාහයත්, කාර්යක්ෂමභාවය හා අවංකභාවය ඇත්නම් අවස්ථා පූර්ණ රටක් බව ඔප්පු කරනවා. මාහට වරද කළ, සමහරුන් මා වරදවා වටහාගත් අවස්ථාවල, අහේතුකව, නිදහසට කරුණුවත් නොවිමසා මා දඬුවමට ලක්කළ, කටකතා මගින් සමච්චලයට ලක්වුණු ආදී අවස්තාවලදී වුවද, පූර්ණ අවංක භාවයෙන්, අගතියෙන් තොරව, කිසිවෙකුට වෛරශීලී නොවී, මා මාගේ රාජකාරී කොටස ඉටු කර තිබෙනවා. නැවතත් එවන් කටකතා, සමච්චල්, අපහාස, උපහාස මට එල්ල වනු ඇති. එය අෂ්ට ලෝක ධර්මයේ ප්‍රතිමුර්තියක් ලෙස මා සිනහවෙන් ඉවතලනවා.
අක්‍රමවත් මගින් උපයාගත් වත්කම් මා හට නොමැති හෙයින් මම FCID යට කිසිදාක බිය විය යුතු නැහැ! බියත් නැහැ. කිසිවෙකු මරා, හිංසනයට බඳුන් කර, අතුරුදහන් කර හෝ වැරදි අන්දමින් දණ්ඩනයට ලක් කර නැති හෙයින් හේග්හි අන්තර්ජාතික අපරාධ අධිකරණයට ගෙන යාම ගැන මට බියක් නැහැ. මා වටා සිටින ආරක්ෂක වළල්ලක් නොමැතිව මට ඕනෑම මහමගක ඇවිදින්නට පිළිවනි. මට ආරක්ෂාවක් සලසා තිබුනු අවස්ථාවේදී වුවද මා ඔවුන් යොදා ගත්තේ අවම ලෙසයි. මම නිදහස් හර්ද සාක්ෂියක් සහිත නිදහස් මිනිසෙක්. මා අද අවසාන වතාවටත් නිදහස්!
මගේ රාජකාරි ජීවිතයේ නැගීම් හා බැසීම් සෑහෙන තරමක් වුනා. ඒවා මට ඉන්දියානු ව්‍යාපාරික රජෙකුවන රටාන් ටාටාගේ කියමනක් සිහිපත් කරනවා. “ජීවිතයේ නැගීම් හා වැටීම් අපගේ ඉදිරිගමනට ඉතා වැදගත් වෙනවා. කෙලින් ඉරක් ඊ සී ජී වාර්තාවක වුවද දනවන්නේ අප ජීවතුන් අතුරේ නැති බවයි.” කියා ඔහු පැවසුවා. මා සැමවිටම ශක්තිමත්ව ක්‍රියාකාරී ජීවිතයක් ගත කළා. වයස 76 වුවද, දිගු පැය ගණනක් රෑ බෝවන තුරු වැඩ කළා. දිග රැස්වීම් පැවැත්වූ මා කාර්යාලයේ ලිපි ගොනු ඉතිරිවුයේනම් ඒවා ගෙදර ගොස් වැඩකළා. මා දිනකට පැය දහයක් දොළහක් වැඩකළා. හැමදාම වගේ මේ කාර්යාලයෙන් අන්තිමටම රාත්‍රියේ නික්ම ගියේ මා බව ජනාධිපති ආරක්ෂක අංශය සාක්ෂි දරනු ඇති. මාගේ කාමරයේදී ගොනුවක් ප්‍රමාද වූයේනම් පැය විසිහතරකට අඩුවිය යුතුයි. ප්‍රමාදයන් වූයේනම් ඒ රජයේ මුදල් සම්බන්ධ විය යුතු වුයේ මා ලේකම් කාර්යාලයේ ප්රධාන ගිනුම්දීමේ නිලධාරියා ලෙස පරිස්සම් විය යුතු වූ හෙයින්.
මම විශේෂයෙන්ම මේ වත්මන් රජයේ සංහිදියා හා සාමය ගොඩ නැගීමේ නිර්මානාත්මක අපහසු විශේෂ කාර්යභාරයේ නිරතවුනා. අතුරුදහන්වුවන්ගේ කාර්යාලය පිලිබඳ සංකල්ප වාර්තාවත්, නීති කෙටුම්පත සකස්කිරීමට පත්කර තිබුණු ක්‍රියාකාරී කණ්ඩායමේ මා සම සභාපති වුවා. හානිපූර්ණය සඳහා යාන්ත්රණයක් සඳහා සංකල්පයක් හා නීති කෙටුම්පතක් සකස් කිරීමට පත්කරන ලද ක්‍රියාකාරී කණ්ඩායමේ සභාපති වුයේ මමයි. මම ශ්රී ලංකාව සඳහා නව ව්‍යවස්ථාවක් සකස් කීරීමේ මූලික සුදානම්වීමේ කටයුතු සිදුකළ පාර්ලිමේන්තු මෙහෙයුම් කමිටුවේ උප කමිටුවට දායක වුනා. ඒ, මා සන්හිදියාව, ප්රජාතන්ත්රවාදය හා යහපාලනය කෙරෙහි දැඩි විශ්වාසයක් පැවැත්වූ හෙයින්.
ගුරු වෘත්තියට ඇතුලත්ව අවුරුදු 55 කට පසුව මහජන සේවාවෙන් මා නික්ම යන අද, ඊ එෆ් ඩයස් අබේසිංහ, ඩී බී අයි පී එස් සිරිවර්ධන, ධර්මසිරි පීරිස්, බ්‍රැඩ්මන් වීරකෝන්, ෂෙල්ටන් වනසිංහ, බාකු බහාදේව ආදී උත්තුංග රාජ්‍ය සේවකින් හා ගාමනී ජයසුරිය, රත්න දේශප්‍රිය, ජේ ආර් ජයවර්ධන, ආර් ප්‍රේමදාස, ඩී බී විජේතුංග මැතිදුන් වැනි මට එකට රාජකාරි කිරීමේ වාසනාව ලද ශ්‍රේෂ්ට දේශපාලන බලධාරීන් අගය කිරීමට මට සිදුවෙනවා.
මාගේ සේවාකාලය තුල දුකේදීත් සැපේදීත් මා සමග සිටි ඉතාම කුඩා සුළු සේවකයා පවා මාව මෙතන සිටුවා තැබීමට තමාගේ ජීවිතයෙන් කොටසක් කැප කර තිබෙනවා. ඔවුන් සැමට ස්තුතියි. මා සමග ආසන්නයෙන් රාජකාරි කළ ශ්රී ලංකා පරිපාලන සේවයේ හා අන් නොයෙකුත් ශික්ෂණයන්ට අයත් විධායක ශ්‍රේණිවල නිලධාරීහු රැසක් වුණා. මම ඔවුන්ට ස්තුතිවන්ත වෙනවා. මට හැකි පමණින් ඔවුන්ට සේවා තත්ත්වයන් ගොඩනැගීමට ආධාරක වුනු බව පරිපාලන සේවාවේ සැමදෙනා දන්නවා. අමාත්‍යංශ ලේකම්වරුන්ට මාසිකව රුපියල් 50,000 දීමනාවක් ලබාදීමේ ප්‍රමුඛයා වුනෙත් මමයි. මා අධිකරණයට වුවද නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව වෙනුවෙන් අධිකරණ ලේකම් සමග එකතුව එසේම කළා. අග විනිසුරු තුමාත්, නීතිපතිතුමාත් මීට හොඳම සාක්ෂි කරුවන්. අන් සේවාවක් මට කරුණු ඉදිරිපත්කළා නම් ඔවුන්ටද එසේම කරනවා. .
මාගේ මුලු සේවා කාලය තුල මම දේශීය හා විදේශීය රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන, තානාපතිවරුන්, සිවිල් සමාජ ක්‍රියාකාරීන්, වෘත්තීය සමිති හා සංගම්, මාධ්‍ය සංවිධාන, ඉහලම හා පහල මට්ටමේ ආගමික නායකයින්, ගරු අග්‍ර විනිශ්චකාරතුමන්, උපරිමාධිකරණ විනිසුරන්, නීතිපතිතුමන් ඇතුළු නොයෙක් මට්ටමේ නීති නිලධාරීන්, ස්වාධීන කොමිසම් ආදී නොයෙකුත් අංශ සමග රාජකාරි කර තිබෙනවා. මාහට ඉහලම සහාය අවශ්‍යවුවිට එය නොවලහා හිත පුරා දුන් ඔවුන්ට මම ස්තුති කරන්නට කැමතියි.
මාගේතුරුණු වියේදී මම පක්ෂ දේශපාලනයේ ක්‍රියාකාරී වුවා. මා රාජ්‍ය සේවයේ හිනි පෙති නගින විට පක්ෂ දේශපාලන සම්බන්ධතාවයන්ගෙන් ඉවත්වුණා. ඒ ලංකා පරිපාලන සේවයට බැඳීමෙන් අනතුරව දේශපාලන අයිතිවාසිකම් අහිමි වූ නිසයි. ඉන්පසු, මා වඩා උනන්දු දේශපාලන පක්ෂයට වඩා, හොඳම දේශපාලන චරිතය තෝරා ගැනීමට පෙළඹුනා. දේශපාලන දර්ශනවලට ආකර්ෂණය නොවී සිටීමට එනිසා මට හැකිවුණා. මා ඕනෑම අයෙකුට පිළිගත හැකිවුනා. කොටින් කිවහොත්, මට 2001 එක්සත් ජාතික පක්ෂ රජයේ ආරක්ෂක ලේකම්ව සිට, 2017 දී එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ප්රධාන විරුද්ධවාදී පක්ෂයට නායකත්වය දුන් ජනාධිපතිවරයාගේ ලේකම් වීමට හැකිවුණා.
ජනාධිපති ලේකම් තනතුරට පත්වූ පසුවත්, එකල එක්සත් ජාතික පක්ෂය සමග කළ රාජකාරිය, වත්මන් දේශපාලන ඇඟ ඈලිකම්වලට පටලවා අර්ථකථනයට සමහර දේශපාලනඥයින්ට ව්‍යාජව ඇලීගැලී සිටින්නවුන් (fake hangers-on) පෙළඹී සිටිනවා. මේ විචාරකයින් මගේ “My Belly is White” පොතෙහි මා ආරක්ෂක ලේකම් ලෙස පත් කළ අන්දම කියවා එය විශ්වාස කරන්නේ නම් එවැනි විචාරයන්ගේ සාවද්‍යභාවය පැහැදිලිවම අවබෝධ කරගනු ඇති.
ජනාධිපතිතුමන් විසින් මා වත්මන් තනතුරට පත්කිරීම මාගේ ශ්රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයට ඇති ඇඟ ඇලිකම් ගැන සදහනට සමහරු විචාරයන් කර තිබෙනවා. පත්වීම සිදුවුයේ කෙසේද යන්න ගැන හොඳින්ම දන්නේ අතිගරු ජනාධිපතිතුමාමයි.
ඔවුන්ගේ දේශපාලන පක්ෂයන්හි ඇබිත්ත්යෙකු නොවුවද, ජනාධිපතිතුමාට හා අගමැතිතුමාට විශාල ගරුත්වයක් මා තුල තිබෙනවා. මා ජනාධිපතිතුමා හා අගමැතිතුමා පිළිවෙලින් අවුරුදු 43 හා 30 පමණ ඇසුරු කළේ රටේ මිතුරෙකු ලෙස හා සත්‍ය හා ස්වාධීන හඬක් දැරූවෙකු ලෙසය. ඔවුන් ඔවුන්ගේ දේශපාලනය මගින් සාමය, සංහිදියාව, යහ පාලනය හා සාධාරණය සඳහා සටන් කරමින් සිටි අවස්ථා වලදී මා ඔවුන්ගේ එම ක්‍රියාදාමයන්ට උපකාරී වුනා. ඔවුන් බලයේ නොසිටි, දේශපාලනයේ නියැලුණු සමයේදී අද ඔවුන්ගේ කාර්යාල හා නිවෙස්හි දිනපතාම රැස්කකා සිටින බොහෝදෙනා දක්නට සිටියේ නැහැ. සමහරු ඔවුන්ට දැඩිව එරෙහි වු අයයි. ඔවුහු දේශීයව හෝ විදේශීයව උසස් තනතුරු දරමින් සැප සම්පත් පරිභෝජනය කළා. කෙසේවුවද, මා නිලදරුවෙකු ලෙස රජයට රාජකාරි කිරීම ඇරඹු පසු දේශපාලනයෙන් ඇත්වුයේ කිරෙන් දිය වෙන්ව හඳුනා ගන්න හංසයෙකු ලෙස මට පරිපාලනයෙන් දේශපාලනය වෙන් කරගත හැකිවූ හෙයිනි. මේ වෙනස තේරුම් නොගත් සමහර දේශපාලන ක්‍රියාකාරීන් මා ප්‍රතිගාමියෙකු ලෙස දුටු බව මම දන්නවා. එහෙයින් මා අප්‍රසිද්ධියේ දැඩි විවේචනයටද ලක්වූ බවද මටත් මම දන්නවා.
මගේ රාජ්‍ය සේවා කාලය සියලුම දේශපාලන පක්ෂවල බලවතුන් සමග යහ සබඳතා ගොඩ නගා තිබු අතර, ඔවුන් ද බිම්මට්ටමේ දේශපාලන කරුනු පැහැදිලි කරගැනීමට මාගෙන් විමසීම් කළා. මගේ හදවත දේශපාලනයට වඩා පුළුල්. මා උනන්දු වුයේ රටට හොඳ දෑ කිරීම හෝ පැවසීම හෝ සිදුවේද යන්නයි ; එය සියලු ප්‍රජාවන්ට සාධාරණය ඉටුකරයිද යන්නයි; එය සාමය හා සැනසුම ගෙන දේද යන්නයි; සැමට ප්‍රේමය හා කරුණාව වැඩිකරයිද යන්නයි; එය පරිසරයට හිතවත්ද යන්නයි. මාගේ දිවිමගෙහිදී හදවතට එකඟව ක්රියා කිරීම හා පුද්ගලානුබද්ධ දේශපාලනයට වඩා මාගේ රටට කළහැකි සේවයට ප්‍රමුඛත්වය මා දුන්නා. රාජ්‍යය රජයට වඩා බලගතු ශ්‍රේෂ්ට සංකල්පයක් බව මතක තබා ගත යුතුයි. දනින් නැමී වරදට වන්දනීය වීම වෙනුවට රාජ්‍ය සේවකයන් ලෙස නිවරද වන්දනීය පූජනීය කිරීම, නීතියේ පරමාධිත්‍යය රජයනය, වගවීම හා පාරදෘශ්‍යභාවය තහවුරුව රාජ්‍ය පරිපාලන උධෘත පාඨ විය යුතුයි මා සිතනවා.
රාජ්‍ය සේවයේ තවත් ව්‍යසනයක්ව ඇත්තේ “ජ්‍යේෂ්ටතා ප්‍රමුඛතාවය” හා “දේශපාලන සුහදතාවයයි”. මෙය කාර්යක්ෂමව, සාපල්‍යව ව හා ලාභදායීව රටට සේවය කළ හැකි නිලධාරීන් කණ්ඩායම් කලකිරීමට පත් කර තිබෙනවා. දේශපාලනඥයින් වටා එක්රොක්ව සිටින ව්‍යාජ රැවටුම්කරුවන් (fake hangers-on) පිරිසක්ද සිටිනවා . ඔවුන් දේශපාලනඥයින්ටත් නිලධාරීන්ටත් හිසරදයක්. මෙය සැම දේශපාලන සහ පරිපාලන මට්ටමකම දක්නට තිබෙනවා. ඔවුන්ට ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික හා දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රයන් තිබෙනවා . ඒවාට දේශපාලනඥයින් හා පරිපාලකයින් නතු කර ගැනීමට ඔවුන් ක්‍රියාකරනවා. මෙවන් ව්‍යාජ රැවටුම් කරුවන් නිසි හේතු මත ඉවත් කරනු විනා, සුදුස්සන් ව්‍යාජ රැවටුම් කරුවන්ගේ බොරු කරුණු ඉදිරිපත් කීරීම් මත ඉවත් කිරීම නිසි පිළිතුර නොවේ. මෙමගින් කෙදිනක හෝ බැටකනු ඇත්තේ එම දේශපාලන බලධාරීන්මයි. එම ආයතනමයි.
මෙවන් රැවටුම්කරුවන් සමඟ ක්‍රියාකිරීමේදීමාගේ ප්රතිපත්තියක් තිබුනා. එනම් හැකිතාක් දුරට කෙලින්ම කතාකිරීමයි. සමහරවිට එසේ කිරීමෙන් සමහරුන් සිත් තැවුල් ඇතිකරගත් බව මම දන්නවා. මා එය මගේ ශක්තියක් ලෙස සැලකුවද, සමහරෙකු එය දුබල කමක් ලෙස සිතන්නට ඇති. කෙසේ වුවත් 76 වියැති මා ජීවත් වනුයේ කෙටි සීමිත වසර කිහිපයක් හෙයින් දැන් මම මගේ ජීවත් වීමේ කලාව වෙනස් කරන්නේ නැහැ. මට සාමාන්‍ය ඔස්ටින් ප්‍රනාන්දු ලෙස දිවි ගෙවීමට ඉඩ දෙන්න යයි ඕනෑම කෙනෙකුට පණිවිඩයක් දෙනු කැමතියි. ඒ මා ස්වාධීන මිනිසෙකු නිසා .
ඉන්දියාවේ හිටපු මැතිවරණ කොමසාරිස්වරයෙකු වූ ටී එන් ෂෙශාන් ලියූ Degeneration of India නම් පොතේ ඉන්දියාවේ පිරිහීමට නම්කළ හේතු හතර වුයේ දේශපාලනඥයින්, අවරාජ්‍ය සේවය (Unpublic Service), අධිකරණය හා මාධ්‍යයයි. ශ්රී ලංකාවේත් රාජ්‍ය සේවය අවරාජ්‍ය සේවයක් නම්, අන් කාණ්ඩ තුන පිලිබඳව කෙරෙන විවේචන සලකා බලන විට, අඩුම තරමින් රාජ්‍ය සේවය බල නොගැන්වුවහොත්, ශ්රී ලංකාවද ජරාජීර්ණ වීමෙන් වලකාගන්නට බැහැ. ඒ සඳහා දේශපාලනඥයන්, පරිපාලන නායකත්වයන්, නීති බලගන්නවුන්, අධිකරණය, මාධ්‍යය හා සිවිල් සමාජය එකිනෙකාත්, සාමුහිකවත් ප්‍රතිසංස්කරණයන්ට දැඩිව කර නොදුනහොත් අපහසු වනු ඇති . මා 2015 දී ජනාධිපති උපදේශක තනතුරේ රාජකාරි භාරගත්තේ ජනාධිපතිතුමන්ගේ කැමැත්තටය. නැගෙනහිර පළාතේ ආණ්ඩුකාර ධුරය මා භාරගත්තේ අගමැති රනිල් වික්රමසිංහ මැතිතුමාගේ නිර්දේශයක් මත ජනාධිපතිතුමාගේ ප්‍රත්‍යෝපකාරයක් නිසාය. උපදේශක ධුරය මා ඉටුකළේ නිර්වේතනිකවය. ජනාධිපති ලේකම් ධුරයට මා පත්වුයේ ජනාධිපතිතුමන් විසින් කරන ලද ඉල්ලීම් කිහිපයක්ම මග හැර, අවසානයේදී 2017 අප්‍රේල් මස 30 දින එතුමන්ගේ ඉල්ලීමට නතුවෙමිනි. මේ බව WJS කරුණාරත්න මහතාත්, අනුරාධා ජයවික්‍රම මහත්මියත් හොඳින් දන්නවා.
වඩා හොඳින් කටයුතු කිරීමට තරුණ අයෙකුට ඉඩතැබීමටත්, තිරසාර භාවයටත්, වේගවත්ව කටයුතු කිරීමටත්, ආරම්භයේදීම වසරකින් පසුව මේ රැකියාවෙන් ඉවත්ව යාමටත් මම අදහස් කළෙමි. අතර තුර මට වැටහුණු අන්දමට බාහිර නුසුදුස්සන් විසින් මා සඳහා විකල්ප සෙවීම සදාචාරාත්මක නොවීයයි මට සිතුනා. එය නම් මට සතුටක් ගෙන දුන්නේ නැහැ. එය පෙරකී ආරම්භක ප්‍රාර්ථනය ස්වේච්චාවෙන් ඉටුකර ගැනීම වේගවත් කළා.
අප කාගේත් තනතුරු පිරුවට වගෙයි. එක නැටුමකට පසු නැට්ටුවෝ එය උනා දමනවා. ඊළඟ නැටුමට අලුත් පිරුවටයක් අඳිනවා. මම සතුටින් පිරුවටය උනා දමන්නේ එවිට ඒ ගැන මට වඩා ප්‍රීතියෙන් ප්‍රමුදිත වන අයගේ සිනහ හඬේ දෝංකාරය අසමිනි. ඉංග්‍රීසියෙන් “One who laughs last, laughs best“ යයි පිරුලක් තියනවා. “අවසානයට සිනහ වෙන්නා හොඳින්ම සිනාසෙනු ඇත” යන්න එහි තේරුමයි. කවුරුන් අවසානයට සිනහ වේදැයි මම දන්නේ නැහැ.
මාගේ දීර්ඝ රාජකාරි කාලය තුල මට එරෙහිවූ, මඩ ප්රහාර එල්ලකළ හා අනීවාර්යයෙන්ම ඉදිරියේදී කළහැකි හෝ කරන හෝ අයට සමාව දීමට තරම් මා පරිණත වී ඉන්නවා. මගේ හදවත තරහ හා ක්‍රෝධය දමා තබන කසල බඳුනක් නොවෙයි. මගේ හදවත ආදරය, සතුට හා සුන්දර මතක රඳවා තැබෙන අගනා සඳුන් මන්ජුසාවක් ලෙස මම සලකනවා. මා තරහ, ක්‍රෝධය සිත්හි තබා නොගන්නා ඊර්ෂ්‍යාවෙන් තොර පුද්ගලයෙකු බව ඔබ සියලු දෙනා දන්නවා. තවද, ඔබ සැමට වෙනසකින් තොරව ආදරයෙන් හා ගෞරවයෙන් සලකා, එමගින් සතුට නොබිඳ රඳවා තැබීම, මටත් ඔබ සැමටත් සුන්දර මතක සිහිවටන වෙතැයි මම සිතනවා .
ඔබ අතර සමහර දෙනා සිතනවා ඇති මේ ජනාධිපති ධූර කාලය අවසන් වන්නට මාස ගණනක් තිබියදී මේ විදිහට මේ වගේ බලවත් තනතුරක් අතහැර යන්නේ ඇයි කියලා- මෙතන සිටින බොහෝ දෙනා රාජ්‍ය සේවයේ තව දුරක් යා හැකි වයසේ නිසා මම ඉතා නිහතමානීව එක අවවාදයක් දෙන්නම්: බලය තුල ඊට ආවේනික බලයක් නැහැ. එහෙම තියනවානම් කෙනෙක්ව බලයෙන් පහ කරන්නට බැහැ. බලය කියන දෙය ඇතුලේ ඇත්ත බලය තියෙන්නේ එය අත හැරීමට ඇති හැකියාව තුලයි- පෞද්ගලික ජීවිතයේ හෝ, වෘත්තීය ජීවිතයේ හෝ , දේශපාලනයේ හෝ සැබෑ බලය ලැබෙන්නේ එක අතහැරීමට ඇති හැකියාව තුලයි. අතහැරීමෙන් ඔබට ලැබෙන බලය අන් කිසිම ශක්තියකින් ලැබෙන්නේ නැහැ. මේ පාඩම බුදු රජාණන් වහන්සේ අවුරුදු 2500 කට පෙර උගන්වා තියනවා. රාජ්‍ය සේවකයන් සහ දේශපාලඥයන් දෙගොල්ලන්ම මේ ගැන සිතිය යුතුයි.
මම මට මේ දුර එන්නට මග පෑදූ මගේ දෙමව්පියනට ගුරුවරුන්ට, පූජ්‍ය පක්ෂයට ස්තුතිවන්ත වෙනවා. රාජ්‍ය සේවයේ සහ පෞද්ගලික අංශයේ මගේ වෘත්තීය සඟයන්ටත්, දේශපාලඥයන්ටත්, මා හට කොදේසි විරහිතව ආදරය කල මගේ මිතුරන්ටත් ස්තුතියි. මගේ මිතුරන් මට ශක්තිය අවශ්‍ය විට ශක්තිය දුන්නා; පීඩිත කාල වලදී විහිළු තහලුවෙන් මගේ වේදනාව සමනය කළා. මම මගේ පවුලට ස්තුති කරනවා. විශේෂයෙන්ම මගේ බිරිඳ මා ගත කල පෞද්ගලිකත්වය අඩු අවිවේකී ජීවිතය ඉතා අකැමැත්තෙන් නමුත් ඉතාම සියුමැලි ලෙස සහ නිශ්ශබ්දව ඉවසුවා. මගේ ජීවිතය හා බැඳුන ඉතා වෙහෙසකර දේ මනසින් නොවැටී ඉවසන මගේ දරුවන්ට ස්තුතියි. ඔවුන් මගේ ජීවිතයේ ජයග්‍රහණයන් සහ පරාජයන් දාර්ශනික වින්දයක් ලබමින් බෙදා ගත්තා. මගේ කාලය සහ අවධානය ඇති තරම් නොලැබුණු මගේ අහිංසක මුනුබුරු මිනිබිරියන්ටද ස්තුතියි. මේ ඔවුන්ගේ කාලයයි.
මට අත්හරින්ට බැරි දෙයක් නැහැ; කෙනෙකු නැහැ; තනතුරක් නැහැ; සැපක් නැහැ; පහසුකමක් නැහැ. අපේක්ෂාද නැහැ. මම දුක හොඳින් දන්නවා. මම සැපත් හොඳින් දන්නවා. ලස්සන දෙයක් දුටුවානම් සතුටින් මම කෙලින්ම එය ඇගයූවා. මා ලඟින් ඇසුරු කළ අය මෙය හොඳින් දන්නවා. මම රජවරුන් මෙන්ම දිළින්දන් ඇසුරු කර තියනවා. අරන්තලාවේ හෝ අලුත් ඔයේදී හෝ පිටකොටුවේ බස් නැවතුම් පොලෙහි දී මියැදුනුවුන් රැසක් එක තැන දුටු විට කඳුලින් නෑවුනු මා, සංගීතයෙන් නැටුමෙන් කුල්මත් විය යුතු තැන ඊට අනුකූලව ඒ සියල්ල රස වින්දා. එය අදද එසේමයි. හෙටත් එය එසේමයි. මට කොළඹ හතේ හෝ පැරිසියේ හෝ සුවඳ විලවුන් වලට වඩා කිලිනොච්චියේ හෝ සාම්පුර් හි අවතැන් කදවුරකින් එන දිළිඳු දහදිය ආග්‍රහණය සතුටක්. එය රාජ්‍ය සේවය තුලින් මා දැක ඇති අත්දැකීමෙන් වඩාත් කැකෑරී උද්දීපනය වී තිබෙනවා. එහෙයින් අද රාජ්‍ය සේවය අත් හැර ගිය විට මට ස්වාභාවික සාමාන්‍ය දිවියක් ගෙවිය හැකිය.
පසුගිය වසර තුනක කාලය තුල මා ලිවීමෙන් ඉවත්ව සිටියා. සාමාන්‍යයෙන් මසකට උසස් මට්ටමේ ලිපි දෙකක් පමණ ඉංග්‍රීසියෙන් හා සිංහලෙන් ලිවූ මා සිත් තුල කැකැරෙන දේ තිබෙනවා. ඒවා නොලීවේ රාජ්‍ය සේවා බන්ධණයෙන් අත් බැඳ තිබු හෙයිනි. මා අදින් පසු ඒ බන්ධනයෙන්ද මිදෙනවා. මට රාජ්‍ය සේවය, දේශපාලනය ආදිය ගැන ලිවීමට කතාකිරීමට ඇති දේ කෙරෙහි අලුතින් සිත් යොම කළ හැකිවීමද මා සිත් තුල බලාපොරොත්තු ඇතිකරනවා . විශේෂයෙන්ම ශ්රී ලංකා දේශපාලන, සමාජ, සංහිදියා ක්‍ෂේත්‍රවල නව නැඹුරු ගැන මා සිත තුල ඇති අදහස් සමාජගත විය යුතු යයි අදහස් කරනවා .
කෙසේ වුවද, මා උගත් පාඩම් රාජ්‍ය සේවයේ පැවැත්ම සඳහා අවශ්‍ය කෙනෙකු සමග බෙදා හදා ගැනීම සඳහා මගේ සන්තානයේ රඳවා ගෙන තිබෙනවා . සමහර විටෙක ඒ සියල්ලම නොවුනත් බිඳක් හෝ ලිඛිතව එළිදක්වන්නට සිත තුල පැලපදියම් කරගෙන ඉන්නවා . මියැදීමට පෙර ඒ අභිලාෂය ඉටු කර ගන්නට නම් ඉක්මනින්ම මා විවේකී විය යුතුය. ජනාධිපති ලේකම් ධුරය එයට ගැලපෙන රැකියාවක් නොවෙයි. මගේ අත්දැකීම් ලිවීම ඇරඹු මට පිටු 250 පමණ යතුරු ලිවීමට 2017 ජුනි වනවිට හැකිවුවද, පසුගිය වසරේ යතුරු ලිවීමට හැකිවුයේ පිටු 10 ක් පමණයි. දැන් මට ඒ කර්තව්‍යය ඇරඹිය හැකිය. පසුගිය වසර ගැන ලිවීම ඉක්මනින්ම මම අරඹනවා. මේ සියල්ල නිසා මට රාජ්‍ය සේවයෙන් ඉවත්වීම වේගවත් කළ උතුමන්ට මම ස්තුතිවන්ත වෙනවා. එපින් ක්‍රියාව නිසා ඔවුන් ගැන මා සිත් තුල ඇත්තේ බහුමාන කෘතගුණ පූර්වකත්වයක්.
මේ ළඟදී දිනක කාර්යාලයේ එක් රැස්වීමකදී කෙනෙකු මහා පොලොවට කන තියා හොඳින් ඇහුම්කන් දුනහොත් ඇසෙන දෙය අප සිත් සසල කරනු ඇතියයි පැවසුවා . එවිට මට සිතුණේ පොලොවට කණ තිබීමට වඩා පහසුවෙන් හදවතට අත තියා තට්ටු කොට ස්මරණය කළහොත් ඊට වඩා හොඳ සත්‍යයෙන් පිරුණු දෝන්කරයක් කෙනෙකුට පහසුවෙන් ඇසෙනු ඇති බවයි. මහ පොලොවට කන තැබුවද, හදවතට අතින් තට්ටු කළද මට නම් හද සසල කරන දෝන්කාරයක් නො ඇසෙනු ඇති හෙයින් මට සතුටු විය හැකියි.
මෙකී දෝංකාර කෙසේ වුවද දිගු රාජ්‍ය සේවයේ අවසන් භාගයේ නෙත ගැටුණු එක දසුනක් මා සිත්තුල දෝංකාර කරයි. ඒ මාගේ මිත්‍ර ලලිත් වීරතුංග පිලිබඳයි. ඔබද බොහෝ දෙනෙකු එතුමා පුද්ගලිකව දන්නා හඳුනා හෙයින් මා පවසන්ට යන දසුන ඔබ අප සැමගේ ජීවිත සමග හුයකින් බැඳි තිබෙනු ඇති. ඒ නිසා එය පවසන්නට ඕනෑමයි. ඔබ සැම දෙනා පාහේ මට වඩා වයසින් බාල හෙයින් ඔබට ඒ අත්දැකීම අනාගත ජීවිතයේදී ප්‍රයෝජනවත් වනු ඇතියි සිතනවා.
සිල් රෙදි නීති කෘත්‍යය අවසන්ව ඔහු වැලිකඩ සිර ගෙදරට කැඳවා ගෙනගිය හැටි ඔබ රූපවාහිනියෙන් දැක ඇති. ඔහු අසරණව, නිර්භීත මුහුණක් පෙන්වමින්, එහෙත් අනීවාර්යයෙන්ම තැලුණු පොඩිපට්ටම් වූ මනෝභාවයන් සමගින් සිපිරි ගෙදරට ගියා. මගේ දැඩි විශ්වාසයේ හැටියට, අධිකරණයට ඇති උත්තමාචාරය සහිතව, නිසිලෙසම වරද කරුවිය යුත්තේ ඔහුදැයි මට එදත් අදත් සැකයක් තිබෙනවා. ඔහුට අණ දුන්නවුන් හෝ ඔවුන් සමග සිටි ව්‍යාජ රැවටුම්කරුවන් ඔහු සමග එදින සිටියේ නැහැ. ඔහු සමග සිටියේ මාගේද දිගුකල් ප්‍රිය මිතුරියක්වූ ඔහුගේ බිරිඳ ඉන්ද්‍රානි පමණයි. අප සැම රාජ්‍ය සේවයේ හෝ මහජන සේවයේදී හෝ යම් අභව්‍ය, අභාග්‍ය අසහනයකට පත්වූවිට අප සමග සිටිනුයේ අපේ සොඳුරු සුතනඹුවන් පමණක් බව මේ දසුන යලි යලිත් මට සිහිපත් කරවන්නේ. මෙය ඔබ සැමට සන්තාන ගත කර ගත යුතු මන්ත්‍රයක්ම වේවා! සැමදා ජපකළ යුතු මන්ත්‍රයක් වේවා!
දශක පහකට අධික රාජ්‍ය හා පෞද්ගලික සේවාවකින් පසු ඔබට සමුදෙන්නේ රාජ්‍ය සේවයේත්, පෞද්ගලික දිවියේත්, ඔබේ සියලු අනාගත කාර්යයන්හිදීත් ජයෙන් ජයම ලැබේවාය යන ප්‍රාර්ථනය සමගයි. බොහෝදුරට මා මින් පසු රාජ්‍ය සේවකයෙකු නොවනු ඇතියයි මට සිතෙනවා. එය අනාගතයට භාරයි. ඒත් ඔබගේ දුක, සතුට, සාර්ථකත්වය ආදිය හමුවේ සැමවිට විවරවු මගේ හදවත මෙන් මාගේ ගෙදර දොර අගුලුද ඔබට සැමවිට විවෘතව පවතිනවා. ඔබගේ හදවත්හි ගැඹුරින්ම කාවැද්දිය යුතු එක් සමරුවදනක් මා පවසන්නට කැමතියි. එනම් ඔබගේ දරුවන්ට දායාද කළ හැකි අවංකත්වය, නීතිගරුක බව, මානව ගරුත්වය හා සත්‍ය මානව ප්‍රේමයට වඩා වැදගත් මැණිකක් මෙලොව නොමැති බව සිහියේ තබාගන්න. ඒ මැණික දිවි හිමියෙන් රැකගන්න. අවසන් වශයෙන් නැගෙනහිර පළාතේ ආණ්ඩුකාරවර ලෙසත්, ජනාධිපති ලේකම් ලෙසත් වසර තුනහමාරක් මා ඔබ නිලධාරීන් නිලධාරිනියන් ලෙසත්, සමහර දෙනෙකු මිතුරු මිතුරියන් ලෙසත්, සහෘද්ධයින් සහෘද්ධනීන් ලෙසත්, අතලොස්සක් හෝ මාගේ දිනපතා ඇගයීමට විශේෂයෙන් ලක්වීමටත් සැලසුනා. එවන් විශේෂත්වයන් වුවද ඔබ සැම මට සොයුරු සොයූරියන්, දූ පුතනුවන්ද වූ බව සිහියේ තබාගන්න.
මෙහිදී විශේෂයෙන්ම අතිගරු ජනාධිපති තුමන් ගැන වචන ස්වල්පයක් හෝ නොපැවසුවහොත් මා මහා වරදක් කරනු ඇති. එතුමා මා දැන හැඳින ගත්තේ වසර 43 ට පෙර. එතුමා දැන් වගේම මනා පෞරුෂයකින් යුතු වුවෙකු වුවා. ඉලන්දාරියෙකු වුවා. එදා මෙන්ම අද දක්වා අප දැඩි අන්‍යෝන්‍ය ආදරයකින්, ස්නේහයකින් හා මිතුරැදමකින්, විශ්වාසයකින්, පුද්ගලිකව බන්ධනයකින් යුතුවුවා. 2015 නොවැම්බර් 18 දින එතුමා දේශපාලන වශයෙන් භයානක පිම්මක් පනින බව විජේරාම පාරේ නිවසේදී මට රහස්‍යව පැවසූ දිනයේදී එතුමා මුහුණ පාන දේශපාලන හා පවුලටද විය හැකි භයානක අභියෝග විභවයන් සිහිපත් කොට, ඒවාට මුහුණ දෙන්නට සුදානම්දැයි මා විමසු විට එසේ යයි මට පැවසූ විට, එසේ නම් ඒ මගටම මාද පිළිපන් බව පිටට තට්ටු කර මා පැවසූ අන්දම එතුමාට මතක ඇති. එතුමාගේ දිලිසෙන දෑසින් හා මුවගින් පිටවූ සිනහව මට තාමත් මතකයි. ජනාධිපති හෙයින් පිටට තට්ටු නොකළත් අද වුවද මා එතුමා කෙරෙහි දැක්වූ ආකල්පය අංශු මාත්‍රයකින් වුවද නොඅඩුවුව තිබෙනවා. ඒ අන්දමට අද දක්වා මා එදින වූ අන්‍යෝන්‍ය ආදරය, ස්නේහය, මිතුරුදම හා කැපවීම අවංකවම දිගු කළා.
කල් යත්ම එතුමාට තම දේශපාලන හිනි පෙති නැගීමේදී අපගේ සම්බන්ධතාවයන් උචිත පරිදි අනුගතවීම්වලට ලක් කර ගැනීමට සිදුවුයේයයි මට සිතෙනවා. එවිට ඇසුරට වැටෙන අයවලුන් විවිධ වෙනවා. රාජ්‍ය නායකයෙකු වූ විට ප්‍රමුඛතා වෙනස් වෙනවා. ඒ නිසා යම් හෙයකින් යම් අනුගත වීමේ අඩුපාඩු දේශපාලනේ නොයැලෙන මගෙන් එතුමාට වූයේනම් මා කනගාටුවෙනවා. වැඩිහිටි කෙනෙකුගෙන් යම් අඩුපාඩුවක් සිදුවුවිට ඒ වැඩිහිටියා අතින් වුනු දේ අමතක කරනවායි සිත හදාගන්නට අපට සිදුවන අවස්ථා එමටයි. එම ආකල්පයම එතුමා වෙතින් මට දිගු වෙති යයි විශ්වාස කරනවා.
විශේෂයක් වශයෙන් ජයන්ති සිරිසේන මැතිනිය ගැන සඳහනක් කළ යුතුමයි මා සිතනවා. මම එතුමිය දැන හැඳින කලක් වෙනවා. එතුමියගෙන් අපට කිසිම දිනක රාජකාරියට හෝ එතුමියගේ සුඛ විහරණයට කිසිම ඉල්ලීමක් ආණ්ඩුකාර ධුරයේ සහ ලේකම් ධුරයේ සිටියදී ඉදිරිපත් වුනේ නැහැ. දේශපාලන අධිකාරිත්ත්වය හා පවුල් සංස්ථාව ක්රියාත්මක විය යුත්තේ කෙසේද යන්නට ඇති විශිෂ්ට උපහැරණයක් වුයේ එතුමිය යයි නිබයව කියන්නට පිලිවන් වීම එතුමියට හා ජනාධිපතිතුමාට ගෞරවයක්. එමෙන්ම අනික් දේශපාලන අධිකාරිත්ත්වයන්ට එතුමිය මාර්ගෝපදේශයක් වෙනවා. ජනාධිපතිතුමන්ටත්, එතුමියටත්, පවුලේ සැමටත් නිදුක් නිරෝගී සතුට හා සෞභාග්‍ය උදාවේවායි මම පතනවා.
මගෙන් ඔබ කිසිවෙකුට අවාසනාවට හෝ අතපසුවීමක් වුයේ නම් කරුණාකර කමන්න. හිටි අඩියේ මා සමහරුන්ට සැර වැර වී ඇති. සිත් රිදවීමක් වුයේ නම් ඊට කමන්න. ඒ කිසිවක් සිතා මතා කළා නොවේ. පැන නැගුනු තත්ත්වයකට අනුගතව සිදුවූ සිදුවීමක් පමණයි. එහෙයින් අනාගතයේදී යම් දිනක මහා මගදී හෝ මා සමුවුවහොත් මා සමග කතා කරන්න. සිනහ වන්න. වගතුග විමසන්න. මා ඔබගෙන් අපේක්ෂා කරන්නේ ඒ මිත්‍ර සන්තවයයි.
ඒ වගේම වරදක් සිදුවී මා වෙත කවුරුන් ආවත් වරද වූ අන්දම විමසා ඒ වරද මා අතින් වුවක් ලෙස සලකා ජනාධිපති තුමා ඇතුළු ඕනෑම බලධාරියෙකු ඉදිරියේ මා පලිහක් වුයේ ඔබ සැම මගේ දරුවන් ලෙස සැලකු නිසායි. මගේ හව්හරණය නොමැති වූයේනම් ඔබ අනාථ දරුවන් වෙන්නට ඉඩ තිබුණා. මාගේ පසුගාමික ලේකම්වරයාද ඔබව එසේම රැක ගනිතැයි මම විශ්වාස කරනවා. ඉතා දිගුකලක් මා ආශ්‍රය කර ඇති අතිගරු ජනාධිපතිතුමා හා උපදේශක වබ්ලිව් ජේ එස් කරුනාරත්න, ආචාර්ය සරත් රාජපතිරණ, තිලක් රණවිරාජා ආදීන්ද, සියලුම ලේකම් කාර්යමණ්ඩලය හා ජනාධිපති ආරක්ෂක ඛන්ඩයද, එරික් වීරවර්ධන මහතා ප්රමුඛ ජනාධිපතිතුමාගේ පුද්ගලික කාර්ය මණ්ඩලයද, එතුමාගේ පවුලේ සාමාජිකයින්ද නව ලේකම්තුමාට මට දැක්වූ අනුග්‍රහාත්මක ආකල්ප හා උපකාර දක්වනු ඇතැයි අපේක්ෂා කරනවා. එසේ කරන ලෙස ආරාධනා කරනවා.
අවසාන වශයෙන් මා නැවතත් කියන්නේ, ඔබේ නොකිලිටි ආත්ම ගෞරවය තරම් වටිනා ආභරනයක් තවත් නැහැ. ඔබේ නොකිලිටි ආත්ම ගෞරවය ඔබ ඔබේ දරුවන්ට තබා යන වටිනාම දායාදයයි.
ඔබ සැමට බොහෝම ස්තුතියි. තෙරුවන් සරණයි. සැම දෙවි පිහිටයි. සුව, සෙත, සතුට හා සෞභාග්‍ය ඔබ සැමට පිරී ඉතිරේවා!
2020 ජනාධිපතිවරයා සොයමු
‘‘2020 දී අපේ ජනාධිතිතුමා ප්රාදේශීය සභාවක මන්ත‍්‍රී කෙනෙක්වත් නොවුණාට නම් ප‍්‍රශ්නයක් නැහැ බ්‍රෝ. ඒත් රෙද්දක් ඇඳගෙන අපේ ජනාධිපතිතුමා ඇමෙරිකන්කාරයෙක් කියලා කියන්නේ කොහොමද බ්‍රෝ. මේක පට්ට වැඩක් වෙන්නේ රනිල් වික්රමසිංහ මහත්තා මහ බැංකු අධිපතිකම සිංගප්පූරු පුරවැසියෙකුට දුන්නා කියලා පට්ට කතා කියන උන් මහින්ද මහත්තයා ආරක්ෂක ලේකම්කම ඇමෙරිකන් පුරවැසියෙක්ට දුන්නා කියලා කටක් ඇරලා කියන්නේ නැති එකනේ බ්‍රෝ ’’
මේ පසුගිය දා ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ ප‍්‍රබලයෙක් වන කුමාර වෙල්ගම කළ කතාවට ප්රතිචාර වශයෙන් ඇමෙරිකාවේ පශ්චාත් උපාධි අධ්‍යාපනය ලබන මගේ මිතුරෙක් මුහුණු පොතට එක්කළ ප‍්‍රතිචාරයක්. මෙහිදී ඔහු සඳහන් කරලා මේ කෙටි ප‍්‍රතිචාරය තුළ හිතන්න බොහෝ දේ තිබුණත් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ ඇමෙරිකානු පුරවැසිභාවය සිංහල බෞද්ධ අන්තවාදීන්ට නම් ප‍්‍රශ්නයක්ව තිබෙන බවක් පෙන්නම නැහැ. ඒ නිසා ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ පුරවැසිභාවය ගැන ප‍්‍රශ්නය (නඩු කන්ද වගේම) විසඳා ගැනීම කාලයාට භාර දීලා ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා කේන්ද්‍ර කර ගනිමින් මේ වන විට සිංහල බෞද්ධ සමාජය තුළ ඇවිලෙමින් තිබෙන ගින්න ගැන අපි අපගේ අවධානය යොමු කළ යුතුයි. ඒ පසුගිය රාජපක්ෂ දශකය තුළ රාජ්‍ය නිලධාරියෙකු වශයෙන් පමණක් සිටිමින් මේ රටේ සැලකිය යුතු පිරිසකගේ ඉරණම තීරණය කළ ආරක්ෂක ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂට වඩා විධායක ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සමස්ත ජාතියේම ඉරණම තීරණය කරන්නා බවට වන නිසයි.
ගෝඨාභය ගැන අභ්‍යන්තර විවේචන
ඉදිරි ජනාධිපතිවරණය සඳහා අපේක්ෂකයෙකු වශයෙන් තම ඉදිරිපත් වීම ගැන අදහස එළිපිට ප්රකාශයට පත් කිරීම සමග ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට විවිධ පාර්ශ්වයන් වෙතින් දැඩි ප්රහාරයක් එල්ල වුණා. එහිදී දැකිය හැකි වූ විශේෂත්වයක් වන්නේ එජාපය, ශ‍්‍රීලනිපය ප්රමුඛ වත්මන් ආණ්ඩුව තුළින් මේ ප්රහාර එල්ල වීම වෙනුවට ඒකාබද්ධ විපක්ෂය / පොහොට්ටුව සහ දැඩි මහින්ද රාජපක්ෂවාදීන් වෙතින් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට ප්රබල ප්රහාරයක් සහ විවේචනයක් එල්ල වීමයි. එහිදීත් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට වඩාත් සමීපතමයින් රැසක් දැඩි ගෝඨා විරෝධයක සිටින බවක් අපට පහසුවෙන් නිරීක්ෂණය කළ හැකි වුණා.
‘‘මේ රටේ ජනාධිපති වෙන්න නම් අඩුම ගානේ ප්රාදේශීය සභාවක මන්ත‍්‍රී කෙනෙක්වත් වෙන්න ඕනෑ. එහෙම කෙනෙකුට විතරයි ජනතාවගේ ප්රශ්න, දුක තේරෙන්නේ’’ ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ ප‍්‍රබලයෙක් වගේම කලූතර දිස්ත‍්‍රික්කයේ ශ‍්‍රීලනිපයේ හිටපු ප‍්‍රබලයෙක් වන කුමාර වෙල්ගම මහතා පසුගිය දා පාර්ලිමේන්තුවේ දී මේ ආකාරයෙන් අවධාරණය කොට කොට ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ තවත් ප‍්‍රබලයෙක් වගේම දැඩි මහින්දවාදියෙක් වන වාසුදේව නානායක්කාර මහතා අවධාරණාත්මකව ප‍්‍රකාශ කළේ ලංකාවට හිට්ලර් කෙනෙක් ගැළපෙන්නේ නැති බවත් 2020 දී ජනාධිපතිවරණයක් පවත් වන්නේ නම් ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ අපේක්ෂකයා විය යුත්තේ මධ්‍යස්ථ මතධාරියෙක් වන, සියලූ ජන කොටස්වල සහාය ලබා ගත හැකි, දූෂණ චෝදනා නැති චමල් රාජපක්ෂ මහතා බවයි. මේ අතර තවත් දැඩි මහින්දවාදියෙක් වන ප‍්‍රවීණ දේශපාලන විචාරකයෙක් වන දයාන් ජයතිලක මහතා ද පසුගිය දා අවධාරණාත්මකව ප‍්‍රකාශ කළේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ අතට යම් කිසි ආකාරයකින් බලය ලැබුණොත් ලංකාවේ ප්රජාතන්ත්රවාදය දැඩි අර්බුදයකට ලක්වන බවයි.
ඉතාම කෙටි කාලයක් තුළ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා කේන්ද්‍ර කර ගනිමින් මෙවැනි දැඩි ප‍්‍රහාරාත්මක විවේචන රාජපක්ෂ කල්ලිය තුළින්ම එල්ල වීම දේශපාලනඥයින්ගේ පමණක් නොවෙයි පොදු ජනතාව අතර ද දැඩි විමතියක් ඇති කිරීමට හේතු වෙලා තිබෙනවා. විශේෂයෙන් මේ කම්පනය දැඩි රාජපක්ෂවාදීන්ට වඩා මධ්‍යස්ථ ජනතාව අතර දැඩි කම්පනයක් ඇති කිරීමට හේතු වෙලා තිබෙනවා.
අනුකම්පා විරහිත පුද්ගලයෙක්
ගෝඨාගමනය ගැන ප්රජාතන්ත්රවාදී හා සුළුජන සමාජය තුළ දැඩි කම්පනයක් හා භීතියක් ඇති වීම හුදු අහඹු සිදුවීමක් වශයෙන් අපට සැලකිය නොහැකියි. මේ සඳහා බලපෑ දීර්ඝ කාලීන හේතු රැසක් පැහැදිලිව හඳුනා ගත හැකිව තිබෙනවා. ඒ අතර ප්රධාන වන්නේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ දේශපාලන දර්ශනය හා එකී දර්ශනය පෝෂණය කිරීමට පදනම් වන කල්ලිය විසින් පසුගිය කාලය තුළ භාවිතයෙන්ම රට හමුවේ නිර්මාණය කළ භීතියයි. මේ තත්ත්වය අපට කුමාර වෙල්ගම, වාසුදේව නානායක්කාර සහ දයාන් ජයතිලක ප‍්‍රකාශ හරහා පැහැදිලි කරගත හැකියි.
මෙහිදී පොදුජන සමාජයේ බොහෝ දෙනකුගේ සාකච්ඡුාවට ලක්වෙලා තිබෙන්නේ කුමාර වෙල්ගම මහතා කළ සංවේදී කතාවයි. කුමාර වෙල්ගම මහතා කියන්නේ දීර්ඝ කාලීනව තෘණ මූල මට්ටම (ගමේ ගොඬේ ජනතාව) සමග සමීපව දේශපාලනය කළ දීර්ඝ කාලීන අත්දැකීම් ඇති ප‍්‍රායෝගික දේශපාලනඥයෙක් වීම තුළයි ඔහුගේ ප්රකාශයට වැඩි වටිනාකමක් හිමිවෙලා තිබෙන්නේ. කුමාර වෙල්ගම මහතා අවධාරණාත්මකව ප‍්‍රකාශ කරන ආකාරයට ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට ප‍්‍රායෝගික දේශපාලනය ගැන කිසිදු ආකාරයක අත්දැකීමක් නැහැ. ඒ නිසා ඔහුට කිසිදාක සාමාන්‍ය ජනතාවගේ ආකල්ප, දුක වටහා ගැනීමට හැකියාවක් නැහැ.
කුමාර වෙල්ගම මහතාගේ තනි පුද්ගලික ප‍්‍රකාශයක් ලෙස මෙය සමාජගත වුවත් බොහෝ දෙනෙක් කියන්නේ මේ ප‍්‍රකාශය බැසිල් රාජපක්ෂ මහතා සමග දේශපාලනය කළ පාර්ශ්ව විසින් ද දරන පොදු අදහස බවයි. මේ වන විට එජාපය තුළ ද නායකත්වය සම්බන්ධ තෘණ මූල මට්ටමේ පාක්ෂිකයින් අතර සිදුවන සංවාදයට හේතු වෙලා තිබෙන කරුණම ඒකාබද්ධ විපක්ෂය තුළත් ගැටලූවක් බවට පත් නොවිය යුතු බවයි බැසිල් රාජපක්ෂ මහතාගේ වෘත්තීය දේශපාලනඥයින් වශයෙන් සැලකිය හැකි බිම් මට්ටමේ සක‍්‍රීය හා බලවත් කණ්ඩායමේ අදහස වන්නේ. ඒ බව බැසිල් රාජපක්ෂ මහතා ද ඇතුළු පොහොට්ටුවේ ප‍්‍රබලයින්ගේ කතා සියුම්ව නිරීක්ෂණය කරන විට අපට පහසුවෙන් වටහා ගත හැකියි.
පොදු ජනතාවගේ දුක හඳුනා ගැනීම සම්බන්ධයෙන් ද කුමාර වෙල්ගම මහතා ඉදිරිපත් කරන චෝදනාව ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා සම්බන්ධයෙන් වඩාත් අදාළයි. ඒ බව ඔහු ආරක්ෂක ලේකම්වරයා වශයෙන් බලයේ සිටියදී කොළඹ මුඩුක්කු හා වතු ජනතාව ඉවත් කිරීම සම්බන්ධයෙන් අනුගමනය කළ අනුකම්පා විරහිතභාවය තුළින් සේම රතුපස්වල, වැලිකඩ, කටුනායක, හලාවත ඇතුළු පොදුජන ගැටුම් මර්ධනය කිරීමට යොදා ගත් දැඩි මර්ධනකාරී පිළිවෙත මගින් මනාව පැහැදිලි කර තිබෙනවා. අද අන්තවාදීන්ගේ ප‍්‍රීතියට හේතු වෙලා තිබෙන මේ අනුකම්පා විරහිතභාවයෙන් වින්දිතයින් බවට පත් වුණ ජනතාගේ නම් ප‍්‍රීතියට හේතු නොවුණ බව පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේදී මනාව පැහැදිලි වුණා. අද ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට එරෙහිව රාජපක්ෂ කල්ලිය තුළින්ම ක‍්‍රමයෙන් මෝරා එන විරෝධයට අවශ්‍ය ශක්තිමත් පදනම සකස් කරන්නේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ මේ අනුකම්පා විරහිතභාවය ද ඇතුළත් කරුණු එකතුවයි.
ගෝඨාභයට දිනන්ම බැහැ
මීළඟට වාමංශික දේශපාලනඥයෙක්, මහින්දවාදියෙක් සේම දැඩි එජාප විරෝධියෙක් වශයෙන් ප‍්‍රකට වාසුදේව නානායක්කාර මහතා වෙත අප අපගේ අවධානය යොමු කළ යුතුයි. වාසුදේව නානායක්කාර මහතා හිට්ලර් සම්බන්ධයෙන් වන අන්තවාදී කැමැත්තට ක්ෂණිකව ප්රතිචාර දැක්වූවා පමණක් නොව එවැනි මිලේච්ඡු පාලකයෙක් යළි බිහි නොවිය යුතු බවට ප‍්‍රාර්ථනයක් ද කළා. මේ ප‍්‍රකාශය අන්තවාදීන් හා අවස්ථාවාදීන්ගේ ප්රබල විවේචනයට ලක් වුණත් එම ප්රකාශයට ප්රබල සමාජ වටිනාකමක් හිමි වුණා.
ඒ අතරේ වාසුදේව නානායක්කාර මහතා පසුගිය දා ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනාධිපති අපේක්ෂකයා වශයෙන් අසාර්ථක වන අනාවැකි (නියත) තුනක් අවධාරණය කළා.
- මධ්‍යස්ථ මතධාරියෙක්
- සියලූ ජන කොටස්වල සහාය ලබාගත හැකි පුද්ගලයෙක්
- දූෂණ චෝදනා නැති පුද්ගලයෙක්
කුමාර වෙල්ගම මහතාට වඩා වෙනස් දේශපාලනයක් කරන වාසුදේව නානායක්කාර මහතා හඳුනා ගෙන ඇති ආකාරයට ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට ඉහත සඳහන් සුදුසුකම් කිසිවක් නැහැ. ඒ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා බෞද්ධ හා මිලිටරි අන්තවාදීන්ගේ සහ දේශපාලන අවස්ථාවාදීන්ගේ ගොදුරක් බවට පත්ව සිටින නිසයි. මේ තත්ත්වය ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාර හිමි වැනි කණ්ඩායම් විසින් නායකත්වය දෙන බොදුබල සේනා, රාවණා බලය ඇතුළු ප‍්‍රසිද්ධ බෞද්ධ අන්නතාවදී බලවේගවල සිට හිට්ලර් ගැන සිහින දකින වෙඬරුවේ උපාලි හිමියන් දක්වා වන බෞද්ධ අන්තවාදීන්ගේ ද මිලිටරි අන්තවාදීන්ගේ එකතුවක් වශයෙන් සැලකිය හැකි ‘‘වියත් මඟ ’’ ‘‘එළිය’’ ‘‘හරි මඟ’’ දක්වා පුළුල් වෙනවා.
අනෙක් අතින් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා බලයේ සිටියදී තම සහාය හා ආශිර්වාදය දැක්වූ දේශපාලනඥයින් සම්බන්ධයෙන් ද දැඩි මැසිවිල්ලක් ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ ප‍්‍රබලයින් තුළ තිබෙනවා. ඔවුන්ට අනුව අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයෙකුට දේශපාලන කටයුතු සඳහා සක‍්‍රීය මැදිහත්වීම නීති විරෝධී තත්ත්වයක් තුළ වුවත් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා දුමින්ද සිල්වා, ගම්මන්පිල ආදීන්ගේ මැතිවරණ වේදිකාවලට නැඟ තිබුණා. ඒ වගේම බොදුබල සේනා ඇතුළු අන්තවාදී කණ්ඩායම්වලට නොනිල හා නිල අනුග‍්‍රහය ලබාදී තිබුණ.
ඉහත සඳහන් කළ ආගමික හා මිලිටරි අන්තවාදි කල්ලි සමග පමණක් එක්ව කටයුතු කරන ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට සියලූ ජන කොටස්වල සහාය ලබා ගැනීම සිහිනයක් පමණක් බවයි වාසුදේව නානායක්කාර මහතාගේ අදහස්වල පොදු හරය වන්නේ. එහිදී වාසුදේව නානායක්කාර මහතා නොකියා කියන ප‍්‍රකාශය වන්නේ සුළුජන කොටස්වල සේම වාමාංශික පක්ෂවල සහාය ලබා ගැනීමට නොහැකි අපේක්ෂකයෙක් 2020 දී නියක පරාජයකට මුහුණ දෙන බවයි. සාමාන්‍ය දේශපාලන දැනුමක් ඇති අයෙකුට වුවත් වාසුදේව නානායක්කාර මහතා කරන මේ අනතුරු ඇඟයීම සත්‍ය බව මනාව පැහැදිලි වෙනවා. ඒ යළිත් 2010 දී මෙන් තනි අශ්වයාගේ තරඟයක් ලංකාවේ මැතිවරණ තුළ යළි කිසිදා උදා නොවන නිසයි.
වාසුදේව නානායක්කාර මහතා කරන අනතුරු ඇගයීම තුළ පොදුවේ ජනමතය කෙරෙහි ප්රබල බලපෑමක් කළ හැකි උගත් මධ්‍යම පන්තියේ ඡුන්ද කෙරෙහි වඩාත් සංවේදී වන්නේ තෙවැනි කරුණයි. ඒ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට ආරක්ෂක ලේකම්වරයා වශයෙන් කටයුතු කළ දශකය තුළ සාමාන්‍ය අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයෙකුට කිසිදා එල්ල නොවූ තරමේ දූෂණ චෝදනා එල්ල වී තිබෙන නිසයි. ප‍්‍රකට මිග් යනා ගනුදෙනුව, ඇවන්ගාඞ් සමාගම සම්බන්ධ චෝදනා, ඩී. එම්. රාජපක්ෂ කෞතුකාගාරය ඉදිකිරීම පමණක් නොවෙයි කතරගම මාළිඟාවක් ඉදිකිරීම සම්බන්ධයෙන් ද රාජපක්ෂ මහතාට මූල්‍ය හා බලය අවභාවිත කිරීම සම්බන්ධයෙන් දැවැන්ත චෝදනා තිබෙනවා. පසුගිය කාලය පුරාම ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට එරෙහිව ඉදිරිපත්ව ඇති ප‍්‍රකට චෝදනා වන ලසන්ත වික‍්‍රමතුංග ඝාතනය, වැලිකඩ රිමාන්ඞ් සිරකරුවන් ඝාතනය, රතුපස්වල, කටුනායක ආදි සිවිල් ජන ඝාතන ද ඇතුළත් කළ විට මධ්‍යස්ථ ජනතාව තුළ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා කෙරෙහි ඇති චිත‍්‍රය කිසිසේත් වෙඬරුවේ උපාලි හිමියන් ඇතුළු කණ්ඩායම් තුළ තිබෙන විචිත‍්‍ර චිත‍්‍රය තරම් සුන්දර නැහැ.
දයාන් ජයතිලක මහතා විසින් ද ඉදිරිපත් කර ඇති විවේචනයේ පොදු හරය ඉහත සඳහන් කළ ඒවා හා සමපාත තත්ත්වයක් තුළ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා සම්බන්ධයෙන් පොදුවේ නිර්මාණය කළ හැකි චිත‍්‍රය කිසිසේත් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදීන්ගේ හෝ සුළු ජාතීන්ගේ හිතසුව පිණිස නම් හේතු වන්නේ නැහැ.
පොහොට්ටුවේ සරණ යාම
මේ තත්ත්වය තුළ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා තවත් අපූරු තීන්දුවක් පසුගිය දා ගත්තා. ඒ පොහොට්ටු පක්ෂයේ නායක මහාචාර්ය ජී.එල්.පීරිස් මහතා ඇතුළු කිහිප දෙනකු අමන්දානන්දයට පත් කරමින් පොහොට්ටු කාර්යාලයට පැමිණීමයි. ඇතැම් දේශපාලන විචාරකයින් මේ තත්ත්වය අති උත්කර්ෂවත් සිදුවීමක් ලෙස ඔසවා තැබීමට කැමැත්තක් දැක්වුවත් පොදුවේ මේ තත්ත්වය සැලකෙන්නේ දේශපාලන සටකපටකමක් නැතහොත් අවස්ථාවාදී පියවරක් ලෙසයි. ඊට හේතුව වන්නේ අන්තවාදීන් හා අවස්ථාවාදීන් සමග කල්ලි ගැසී ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා කාලයක් පුරා රහසේ කළ රංගනය තව දුරටත් රහසේ කළ නොහැකි තත්ත්වය පත්ව තිබීමයි. කඩිනම් තෝරා ගැනීමක් වෙත යාමට බල කරන ප‍්‍රායෝගික අභියෝග රැසක් දිනෙන් දින වර්ධනය වීමයි.
මේ තත්ත්වය අපට වටහා ගත හැකි වන්නේ රෙජිම මාධ්‍ය විසින් පුන පුනා අවධාරණය කරන රාජපක්ෂ පවුල් ගැටුම හෝ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට එරෙහිව ඒකාබද්ධ විපක්ෂය තුළ ක‍්‍රමයෙන් මෝදු වෙමින් පවතින විරෝධය යටත් පත් කිරීමට ගන්නා වෑයම හඳුනා ගැනීම තුළයි.
එහිදී ප‍්‍රථමයෙන් හඳුනා ගැනීමට හැකි වන්නේ ‘‘එළිය’’ ‘‘වියත් මඟ’’ සහ ‘‘හරි මඟ’’ වැනි කල්ලි සහ කණ්ඩායම් සමග ජනාධිපතිවරණයක් වැනි ජාතික මැතිවරණයක් ජයග‍්‍රහණය කිරීම සඳහා දේශපාලන ප‍්‍රතිරූපය ගොඩනගා ගැනීම තව දුරටත් කළ නොහැකි දෙයක් බව ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා වටහා ගෙන ඇති බවයි. ඊට හේතුව වන්නේ මේ කුමනාකාර නාම යටතේ තැන් තැන්වල වැඩමුළු, සංවාද පැවැත් වුව ද මේ කණ්ඩායම් ත‍්‍රිත්වයම නියෝජනය කරන්නේ එකම පිරිසක් පමණක් වීමයි. ඒ තුළ පසුගිය කාලය පුරාම ගොනුව සිටින්නේ අන්තවාදී විශ‍්‍රාමික මිලිටරි නායකයින් (ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ආරක්ෂක ලේකම්වරයාව සිටියදී විවිධ වරප‍්‍රසාද ලැබූ) කණ්ඩායමක් සහ විද්වතුන් යැයි කියා ගන්නා, පසුගිය රාජ්‍ය පාලනය තුළ ඍජුව වරප‍්‍රසාදලාභීන්ව සිටි නාලක ගොඩහේවා වැනි කණ්ඩායම් ද තවත් වරප‍්‍රසාදලාභී භික්ෂූන් වහන්සේලා පිරිසක් ද පමණයි. මදක් අවධානයෙන් බැලූ විට අපට පැහැදිලි වන්නේ මේ කිසිදු කණ්ඩායමක් පසුගිය කාලය තුළ මතවාදී හෝ පිරිස් බලයෙන් පුළුල් වීමක්, අලූත්වීමක් සිදු නොවූ බවයි. එකම කල්ලියක් විවිධ නම් හා තනතුරු යටතේ ප‍්‍රකාශ නිකුත් කිරීමට වඩා දෙයක් නොවූ බවයි. මේ තත්ත්වය තුළ තව දුරටත් වියත් මඟ සමග හරි මඟ ගොස් එළියක් දැකීමට ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට හැකියාවක් නොමැති බව පැහැදිලියි.
පළා බෙදීම ජයටම
එහෙත් මේ තත්ත්වය තුළ තම පැවැත්ම හා තත්ත්වය අභියෝගයට ලක්වීම පසුගිය දශක ගණනාවක් පුරා වෘත්තීය දේශපාලනඥයින් වශයෙන් ක්රියා කළ හිටපු ශ‍්‍රීලනිප හා මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා සමග සමීපව ගනුදෙනු කළ වාමාංශික නායකයින්ගේ තෘප්තියට හේතුවී නැති බව නම් අපට පැහැදිලියි. ඔවුන් එළියෙන් පොහොට්ටුවට සිදුවන මේ ගෝඨාගමනය සලකුණු ඇත්තේ තමන් එළියට විසිවීමක් විදිහටයි. ඔවුන් හැකි සෑම අවස්ථාවක්ම නිර්මාණශීලීව යොදා ගනිමින් ගෝඨාගමනයට එරෙහිව පළා බෙදීමක් කරන්නේ මේ නිසයි.
මේ තත්ත්වය කොතරම් සංකීර්ණ වී තිබේද යන්න ගෝඨාගමනය ගැන මත මුණිවත බිඳමින් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා පසුගිය දා කළ ප‍්‍රකාශය හරහා අපට වටහා ගත හැකියි. ‘‘මේ කවුරු ආවත් ක්රියාත්මක කරන්නේ මගේ මහින්ද චින්තනයම තමයි’’ කියමින් මහින්දවාදීන්ට ගෝඨාගමනය ගැන චරිත සහතික නිකුත් කිරීමට සිදුව ඇත්තේ මේ අසහනාත්මක තත්ත්වය මනාව හඳුනා ගෙන ඇති නිසයි. එනිසා කුමාර වෙල්ගම, වාසුදේව නානායක්කර හා දයාන් ජයතිලකලා හරහා එළියට පණින විරෝධයේ පදනම අපට පහසුවෙන් අවබෝධ කර ගත හැකියි. එහි මතවාදී සහ සැබෑ පදනම වන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ, බැසිල් රාජපක්ෂ ඇතුළු ප‍්‍රායෝගික දේශපාලනඥයින් විසින් මහත් ආයාසයෙන් නඩත්තු කළ ජන පදනම අන්තවාදීන් හා අවස්ථාවාදීන් විසින් ක්ෂණිකව ඩැහැගැනීමට ගන්නා උත්සාහයට එරෙහි විරෝධයයි. මේ විරෝධය මෝරා වැඩෙනු මිස සමහන් වී ගෝඨාගමනය තහවුරු වන බවක් අපට විශ්වාස කළ නොහැකියි. මන්ද යුද ජයග‍්‍රහණයේ ගෞරවය කොල්ල කෑවා සේ දේශපාලන ජයග‍්‍රහණයක් කොල්ලකෑම පහසු නොවන නිසයි.
ප්රසන්න රත්නායක
දකුණට හිට්ලරුත් - උතුරට ප්‍රභාකරනුත් එපා
යුද්ධය පැවැති කාලයේ එක් අවස්ථාවකදීත් සාම ගිවිසුමක් පැවැති කාලයේ එක් වතාවකුත්, යුද්ධයෙන් පසු අවස්ථා කිහිපයකත් යාපනයට ගිය මට යාපනය ප්රමුඛ උතුර ගැන ඇත්තේ සුන්දර සිහිනයකි. ඒ යාපනයේ ජීවත් වූ ගාල්ලේ සහ මාතර මිනිසුන් රැසක් සමග සාකච්ඡා කරමින් ''යාපනයේ ජීවිත'' නමින් පුවත් පතට ලිපි ලිවීමෙන් වර්ධනය වූවක් විය යුතුය. යාපනයේ ජීවත්වන මිනිසුන් ද සිංහල වෙනුවට දෙමළ කතා කළ ද ඔවුන් ද අප වැනිම සංස්කෘතියක් තුළ ජීවත්වන මනුෂ්‍යත්වයෙන් පිරි මිනිසුන් පිරිසක් බව එදා යාපනයේ ගත කළ ගාල්ලේ සහ මාතර මිනිසුන් ඇති පමණින් මට කියා දුන්හ.
යාපනයේ දී මට හමුවූ සෑම මිනිසකුම සනාථ කළේ එයයි.
නමුත් දකුණේ දී හිට්ලර් ඉල්ලන්නා සේම උතුරේ දී ප්රභාකරන් ඉල්ලා සිටින්නවුන් ද ඉන්නා බව මා හොඳින්ම දනිමි. පසුගියදා අපි යාපනේ ගියෙමු. ඒ රාජකාරී අවශ්‍යතාවක් වෙනුවෙනි. යාපනයේ ඇති නොවිසඳුණු ප්රශ්න අතිවිශාල සංඛයාවක් බව දන්නා රජය ''නිල මෙහෙවර" වැඩසටහන තුළින් ඒ ප්රශ්න විසඳීමට සැළසුම් කර ඇත. ''නිල මෙහෙවර" වැඩසටහනේ වගකීම් පැවරුණු පුද්ගලයකු ලෙස මට එහි යා යුතුමය. පසුදා වැඩසටහන පැවැත්වෙන වීරසිංහම් ශාලාව පෙරදින රාත්‍රියේ නිදි නැත. හමුදාවෙන් පැමිණි නිලධාරීන් සමග එක්ව පසුදා විකාශය කරනු ලබන සියල්ල පරීක්ෂා කර මා නවාතැනට යන විට අලුයම උදා වී තිබිණි.
සියල්ල සිදුවූයේ නොසිතූ ලෙසිනි.
වැඩසටහන ආරම්භ වී සෙමෙන් සෙමෙන් ඉදිරියට ගලාගෙන ගියේය. වීරසිංහම් ශාලාව අතුරු සිදුරු නැතිව පිරී ඉතිරී තිබිණි. ස්වදේශ කටයුතු අමාත්‍ය වජිර අබේවර්ධන විදේශ කටයුතු අමාත්‍ය තිලක් මාරපන ඇතුළු මහජන නියෝජිතයෝ එහි වූහ. විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මිය කතර කරන්නට පටන් ගෙන සුළු මොහොතකින් ශාලාව පුරා අත්පොළොසන් නාදයක් පැතිර ගියේය. ළඟ සිටි ෂර්මිනීගෙන් ''ඇයි අර කට්ටිය අත්පුඩි ගහන්නේ. මොනවාද එයා කියන්නේ. ?" යැයි දෙමළ නොදන්නා මම ඇසීම ''එයා එල්.ටී.ටී.ඊ එක හිටියනම් හොඳයි කියනවා." වේදිකාවේ පිටුපස සිටි මම ඇමති වජිර දෙස බැලුවෙමි. ඔහු අසළ සිටින අයකුගෙන් භාෂා පරිවර්ථනයක් ලබාගනිමින් සිටියි. ශාලාව වරින් වර අත්පොළොසන් දුන්න ද ඇමතිවරයාගේ මුහුණේ ඇත්තේ බැරෑරුම් ස්වරූපකි. මට ඇමතිවරයා අසළට යාමට නොහැකි වුව ද ඇමතිවරයාට කතාවේ පරිවර්ථනයක් ලැබෙන බව පැහැදිලිය.
ඉන් අනතුරුව ඇමති වජිර අබේවර්ධනගේ කතාවය.
ඇමතිවරයා වෙනදා කතාකරන සැහැල්ලු ස්වරූපයෙන් නොව ඉතා බැරෑරුම් ලෙස වගකීම් සහගත ලෙස සිතා මතා කතාකරන්නට ගත්තේය. ඔහු විජයකලාට ඒ මොහොතේම පිළිතුරක් දෙනු ඇතැයි මම සිතීමි. ''උතුරේ අවුරුදු තිහක යුද්ධයත් සමග ප්රජාතන්ත්රවාදය නැතිව තිබුණා. දැන් ප්රජාතන්ත්රවාදය ලැබිලා තිබුණත් තවමත් ප්රශ්න තිබෙනවා. දැන් තිබෙන ප්රශ්න විසඳන්න අමාරුයි. ඒ ප්රශ්න විසඳීමට අපි හැමෝම සියළුම දේශපාලන පක්ෂ එකතුවෙලා කටයුතු කරන්න අවශ්‍යයි. එකම ශ්රී ලාංකිකයන් විදියට ජීවත්විය යුතුයි. එයට විරුද්ධව කිසිම කෙනෙක් කිසි දෙයක් නොකළ යුතුයි. උතුරේ ඉතාමත් අවාසනාවන්ත විදියට යුද්ධයක් තිබුණා. මේ යුද්ධය වගේම දකුණේත් 1971 දී 88-89 කාලයේ දී යුද්ධයක් තිබුණා. සැකය, අවිශ්වාසය හා එකිනෙකා තේරුම් නොගැනීම යන කාරණා නිසා මෙවැනි යුද්ධ පටන් ගන්නවා. දකුණේ යුද්ධය අවසන් වුණාට පස්සේ දකුණේ අයට සමාව ලැබී තිබෙනවා. ඒ කාලේ යුද්ධ කරපු අය දැන් ප්රජාතන්ත්රවාදී දේශපාලනයට එක්වෙලා. මට මතකයි. මගේ නිවස අසළ පෝද්දල පොලිසියේ නිලධාරීන් ඇතුලට දාලා පොලිසිය ගිනි තියලා පිච්චුවා. ඒ කරපු අය වීරයන් සේ සළකන පිරිසක් ඉන්නවා. නමුත් ප්රශ්න තිබෙනවා. දැන් තියෙන ප්රශ්න විසඳන්න තරමක් අමාරුයි. නමුත් අපි අමාරුවෙන් හෝ ඉස්සරහට යන්න ඕනේ. ගමේ මිනිස්සු වැරදි කරන්න පුළුවන්. වැරදි කළාම තුවක්කුව අරගෙන ගිහින් වෙඩි තියන්න බෑ. හමුදාවට පොලිසියට ත්රස්තවාදීන් විදියට හැසිරෙන්න බැහැ. රටේ නීතියක් තියෙනවා. ඒවා පාලනය කරන්න තමයි ආණ්ඩුක්රම ව්‍යවස්ථාව තියෙන්නේ. අපි ඉදිරියට යන්න ඕනෑ ප්රජාතන්ත්රවාදී විදියට. අද වැරද්දක් කරන කෙනෙක් ජීවිත කාලයටම වැරදිකාරයෙක් නෙවෙයි. ඒකයි දඬුවමක් දීලා දඬුවමෙන් පස්සේ සමාජගත කරන්නේ. රජයේ නිලධාරීන්ටත් වගකීමක් තියෙනවා. ඔවුන් දශක කිහිපයක් විවිධ පාලන ක්‍රමයන්ට යටත්ව කටයුතු කරන්න සිදුවුණා. නමුත් දැන් ප්රජාතන්ත්රවාදය ස්ථාපිත කරලා. ඔවුන් ආණ්ඩුක්රම ව්‍යවස්ථාව හා ආයතන සංග්‍රහය අනුව වැඩ කරන්න ඕනෑ. මේ ප්රදේශයේ ප්රශ්න ගොඩක් තියෙනවා. ග්රාම නිලධාරීන් ඇතුළු ක්ෂේත්ර නිලධාරීන් රැසක් හිටියත් ප්රශ්න ගොඩගැහිලා. ඒක මේ ක්ෂේත්ර නිලධාරීන්ගේ වැරද්දක් නොවෙයි. ඒ නිසා තමයි අපි අමාත්‍යාංශ 53 යාපනය දිස්ත්‍රික්කයට 16 වතාවක් ගෙනවිත් දැනට නොවිසඳුණු ප්රශ්න විසඳන්න කටයුතු කරන්නේ. රජයේ නිලධාරීන් බැඳී සිටිනවා මහජන නියෝජිතයන් මොන පක්ෂයේ වුණත් දෙයක් කරන්න කීවාම ඒක ඉටුකරන්න. ඒක කරන්න බැහැ කියා නොකර ඉන්න බැහැ. ආණ්ඩුක්රම ව්‍යවස්ථාව අනුවම එයට බැඳී සිටිනවා. ඔබේ වැටුප් වැඩි වුණාට පස්සේ රජය දුන් අනිත් පොරොන්දුත් ඉටුකරන්න සහය දිය යුතුයි. අපේ අවශ්‍යතාව ජනතාවගේ ගැටලු විසඳීම. ඒ සඳහා සහය අවශ්‍ය වෙනවා."
මේ රැස්වීම අවසන් වන විටත් ඇතැම් වෙබ් අඩවිවලින් විජයකලාගේ ප්රකාශයට දැවැන්ත ප්‍රචාරයක් ලැබෙමින් තිබිණි. ඒ ප්‍රකාශයෙන් කොළඹ දේශපාලනය උණුසුම් වෙද්දී යාපනය දිස්ත්රික් ලේකම් කාර්යාලයේ තවත් රැස්වීමක් සංවිධානය කර තිබුණා. ඒ නිල මෙහෙවර පිළිබඳ දිස්ත්රික් සම්බන්ධීකරණ කමිටු නිලධාරීන් දැනුම්වත් කිරීමේ රැස්වීමක්. එම රැස්වීමට සහභාගී වීමට පෙර ඇමති වජිර, ඇමති මාරපන හා උතුරේ මහ ඇමති විග්නේෂ්වරන් මහත්වරු යාපනය දිසාපතිතුමාගේ කාර්යාලයේ දී යාපනයේ ඉඩම් සම්බන්ධ විශේෂ සාකච්ඡාවකට ද එක්වූහ.
අනතුරුව පැවැති දිස්ත්රික් සම්බන්ධීකරණ කමිටු රැස්වීමේ දී සාකච්ඡා වාරයක් යොදාගෙන තිබුණ ද ස්වදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් නීතිඥ එස්.ටී.කොඩිකාර මහතා සභාව ඇමතීමෙන් පසු ඇමති මාරපන කතා කලා. මාරපන ඇමතිවරයාගේ කතාව අවසන්වනවාත් සමගම තම අසුනේ සිට රාජ්‍ය නිලධාරීන් සියලු දෙනා අමතමින් නිල මෙහෙවර පිළිබඳ දැනුම්වත් කළ ඇමති වජිර අබේවර්ධන සියලු දෙනා බලාපොරොත්තු නොවූ අයුරින් රැස්වීම අවසන් කළේ සියලු දෙනාටම දිවා ආහාරයට ආරාධනා කරමින්.
''අද මගේ ගානේ දවල්ට කෑම සූදානම් කරලා තියෙනවා. දැන් රැස්වීමේ වැඩකටයුතු අවසන් කරනවා. මම හැමෝටම ආරාධනා කරනවා කෑමට එන්න කියා" යැයි කියමින් ඇමති වජිර අබේවර්ධන නැගී සිටිද්දී නිලධාරීන් සියල්ල ශාලාවෙන් පිටවූහ. නමුත් විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මිය හුනස්නේම සිටියේ සිදුවූයේ කුමක් දැයි සිතා ගත නොහැකි අයුරින්. ඇය එතැනදී ද කතා කිරීමේ අපේක්ෂාවෙන් සිටින්නට ඇති. නමුත් ඇය කතා කරන්නට ගියානම් තවත් කුමක් කියනු ඇත්දැයි සිතා ගැනීමට නොහැකි බැවින් වජිර අබේවර්ධන ඇමතිවරයා දිවා ආහාරයට සැමට ආරාධනා කළ බවනම් පැහැදිලිය.
රැස්වීම් දෙක අවසානයේ යාපනයේ දී විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මිය කතා කළ මොහොතේ ම එම වේදිකාවේ දී ම ඇමති වජිර අබේවර්ධන කළ කතාව අප මාධ්‍යවෙත යොමු කළ ද වියකලාගේ ප්රකාශයට රජයේ ස්ථාවරය පැහැදිලිව කියූ බව මාධ්‍යයේ ප්‍රචාරය වූයේ නැත. සෑම ප්‍රවෘත්තියකම දෙපැත්තක් හෝ ඊට වැඩි ගණනක් තිබේ. නමුත් අපේ පාඨකයන් හා ප්‍රේක්ෂකයන් අතට පත්වන්නේත් පත්කරන්නේත් ඉන් එක් පැත්තක් පමණි. එයින් සිදුවන්නේ හැමදාමත් දකුණ හිට්ලර් ඉල්ලීමත් උතුර ප්රභාකරන් ඉල්ලීමත්ය. යුද්ධයෙන් පසු නිර්මාණය වී ඇති ප්‍රශ්නවලට අප විසඳුම් සෙවිය යුතුය. ඒ හිට්ලර් ඉල්ලන හාමුදුරුවරුන් වෙනුවෙන් සාදුකාර දී හෝ ප්රභාකරන් ඉල්ලන විජයකලා වෙනුවෙන් හුරේ දමා නොවේ. මියගිය මේ සමූහ ඝාතකයන් දෙදෙනාම නැවත නොනැගිටින සේ වළ දැමීමෙන් පමණි.
සජීව විජේවීර විසින් මුහුණ පොතේ තිබු සටහන
විජයකලාගේ වේදනාව හා දකුණේ සිංහලයෝ
‘‘ඔවා දෙනු පහරට - තමා සම්මතයෙහි පිහිටා සිට’’ කියලා රුවන් වැකියක් අප අතර තිබෙනවා. ඒත් අපේ බොහෝ දෙනෙක් කැමැති වෙන්නේ ඉහත සඳහන් රුවන් වැකිය අමතක කරලා වඩාත් පහසු ‘‘කකුළු න්‍යාය’’අනුගමනය කරන්න. ඒත් ගමේ ගොඬේ වැඩවලදී, තමන්ගේ පුද්ගලික වැඩවලදී මේ කකුළු න්‍යාය භාවිතයෙන් සිදුවන අවැඩට වඩා දැවැන්ත විනාශයක් ජාතික දේශපාලනයේදී කකුළු න්‍යාය අනුගමනය කිරීම මගින් සිදු වෙනවා. අපට මේ කකුළු න්‍යාය වඩාත් හොඳින් අභ්‍යාස කරන ආකාරය අපේ පාර්ලිමේන්තුව තුළ ඊනියා ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ ක‍්‍රියාකාරීත්වය සහ ඇතැම් අවස්ථාවාදී ජනමාධ්‍ය (රෙජිම මාධ්‍ය) හැසිරීම තුළ සුලභව දැකගත හැකියි. ඊනියා ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ මේ කකුළු න්‍යාය වඩාත් හොඳින් ප‍්‍රදර්ශනය කළ අවස්ථා ත‍්‍රිත්ත්වයක් අපට පසුගිය සති කිහිපය තුළ දැක ගැනීමට ලැබුණා.
ඒ හිටපු ආරක්ෂක ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාව නූතන හිට්ලර් ලෙස අභිෂේක කරනු දැකීමට නායක භික්ෂූන් වහන්සේ නමක් තම කැමැත්ත එළිපිට ප‍්‍රකාශ කිරීම, කුරුණෑගල දිස්ත්රික් පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ චීන ගනුදෙනු පිළිබඳ නිව්යෝර්ක් ටයිම්ස් පුවත්පත කළ හෙළිදරව්ව හා නියෝජ්‍ය ඇමැතිනී විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මිය යාපනයේදී කළ ප‍්‍රකාශය සම්බන්ධයෙන් උද්ගත වූ තත්ත්වයයි.මේ සිදුවීම් ත‍්‍රිත්වයේදීම ඒකාබද්ධ විපක්ෂය සහ රෙජිම මාධ්‍ය හැසිරීම අපට සිහිපත් කළේ මෙම ලිපියේ ආරම්භයේ දීම සඳහන් කළ ‘‘ඔවා දෙනු පරහට - තමා සම්මතයෙහි පිහිටා සිට’’ යන කියමන සහ තමන් හරහට ගමන් කරමින් කෙළින් ගමන් කරන මෙන් තම දරුවන්ට උපදෙස් දෙන බව කියන කකුළු පියාගේ හැසිරීම මත පදනම් වෙමින් නිර්මාණය වූ ‘‘කකුළු න්‍යාය’’යි. මෙම ලිපිය ආරම්භයේදී සඳහන් කළ ආකාරයට ඒකාබද්ධ විපක්ෂය හා රෙජිම මාධ්‍ය විසින් අනුගමනය කරන මේ කකුළු න්‍යාය හේතුවෙන් රට තුළ සිදුවන දේශපාලන හා සමාජයීය විනාශය ගැන ජනතාව වඩාත් සංවේදී විය යුතුව තිබෙනවා. ඊට හේතුව වන්නේ පසුගිය පරාජිත සමය පුරාම මහින්ද රාජපක්ෂ, විමල් වීරවංශ ඇතුළු පරාජිත රෙජිමය දිගින් දිගටම අඛණ්ඩව අභ්‍යාස කරමින් සිටින මේ කකුළු භාවිතයෙන් අගතියට හා අපේක්ෂාභංගත්වයට පත්වන්නේ ප්රජාතන්ත්රවාදය වෙනුවෙන් අඛණ්ඩ අරගලයක යෙදෙමින් එය දිනාගත් මෙරට සාමාන්‍ය ජනතාව වන නිසයි. පරාජිත රෙජිමයේ එකම අපේක්ෂව වන්නේ යළි හිට්ලර් පන්නයේ රාජපක්ෂ යුගයක් බිහි කිරීම නිසයි.
මේ තත්ත්වය වඩාත් සරලව පැහැදිලි කරන්නේ නම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා නූතන හිට්ලර් ලෙස අභිෂේක කිරීමේ සිට විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මියගේ ප‍්‍රකාශය හරහා යළි කොටි පිබිදීමක් නිර්මාණය කරන ඊනියා භීතිය දක්වා සියලූ සිදුවීම් හරහා නිර්මාණය වන්නේ 2015 ජනවාරි 08 පොදුජන විජයග‍්‍රහණය මගින් දිනාගත් ප්රජාතන්ත්රවාදය යළි ආපහු රාජපක්ෂ පවුලේ පවුල් හා හවුල් පාලනයක් බවට පත් කරන මාවත එළිපෙහෙළි කිරීමයි. ජනවාරි 08 විප්ලවයට දායකත්වය දුන් ජනතාවට සරදම් කිරීමයි. මේ තත්ත්වය තුළ ලෝකයේ අපකීර්තිමත්ම, මිලේඡුමතම වර්ගවාදී ඝාතකයාගේ පුනරුත්පත්තියක් සඳහා විවරණ දෙමින් වෙඬරුවේ උපාලි හිමියන් කළ ප‍්‍රකාශය හමුවේ කසාය බිව් ගොළුවන් සේ සිටි විමල් වීරවංශ ඇතුළු ඊනියා ඒකාබද්ධ විපක්ෂය (ඒකාබද්ධ විපක්ෂයෙන් වේඬරුවේ උපාලි හිමියන්ගේ මේ ප‍්‍රකාශය හෙළා දැක්කේ වාසුදේව නානායක්කාර මහතා සහ කුමාර වෙල්ගම මහතා විසින් පමණි) සහ රෙජිම මාධ්‍ය විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මියගේ ප‍්‍රකාශයේදී දුම්මල වරම අතට ගත් කපුවන් සේ පරල වෙන ආකාරයක් අපි දැක්කා. ශ්රී ලංකාවේ පාර්ලිමේන්තු ඉතිහාසය තුළ අපකීර්තිමත්ම මන්ත‍්‍රීවරයෙක් ලෙස අභිෂේක ලැබීමට සියලූ ම සුදුසුකම් මහත් ඉහළින් සපුරා ඇති විමල් වීරවංශ සහ මර්වින් සිල්වා මහතාගෙන් පසු කැළණියේ දේශපාලන චණ්ඩියා ලෙස අභිෂේක ලබා ගැනීමේ දොළදුකෙන් පෙළෙ ප්රසන්න රණවීර මෙහිදී තමගේ දේශපාලන මුඪභාවය මනාව ප‍්‍රදර්ශනය කළ ආකාරයක් මුළු රටම දැක්කා. (විමල්ගේ පාර්ලිමේන්තු පැටිකිරිය ගැන පසුව ලියමි) මහින්ද - ගෝඨා විජයකලාගෙන් ගොඩයාමවිජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මියගේ හුදකලා ප‍්‍රකාශය (යාපනයේ ජනතාව ඉදිරියේ කළ සංවේදී කතාව) හැකි සෑම ආකාරයකින්ම පාර්ලිමේන්තුව තුළ සහ රෙජිම මාධ්‍ය හරහා ඔසවා තැබීම මගින් ඒකාබද්ධ විපක්ෂය සහ රෙජිම මාධ්‍ය කෙටි කාලීන අරමුණු දෙකක් පහසුවෙන් ඉටුකර ගැනීමේ වෑයමක යෙදෙන ආකාරයක් අපට පැහැදිලිව දැකගත හැකියි.
ඒ වෙඬරුවේ උපාලි හිමියන් හරහා සමාජගත කළ ගෝඨා සිහිනයට (ඒකාධිපතියෙකු වී කොළඹ සුද්ධ කිරීම) එරෙහිව ප්රජාතන්ත්රවාදී සමාජය තුළින් එල්ල වූ දැවැන්ත විරෝධය සහ නිව්යෝර්ක් ටයිම්ස් වාර්තාකරණය මගින් සිදු වූ මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ දේශපේ‍්‍රමී සළු ගළවා දැමීමේ ක‍්‍රියාවලිය මගින් ක්ෂණිකව සිදු වූ දැවැන්ත අපකීර්තිය අකාමකා දැමීමට පහසු අවස්ථාවක් විජයකලා හරහා නිර්මාණය කර ගැනීමයි. මෙය ‘‘විජයකලා හරහා ගොඩයාමක්’’ (මහින්ද හා ගෝඨාභය) ලෙස අපට සැලකිය හැකියි. මන්ද විජයකලාගේ ප‍්‍රකාශය නොවී නම් මේ මොහොත වන විට මහින්ද රාජපක්ෂගේ දේශපේ‍්‍රමී සළු සේම ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ ඒකාධිපති සිහිනය ද ලත් තැනම ලොප්වන ජනමතයක් තීරණාත්මක ලෙස නිර්මාණය වන නිසයි. ඒ නිසා අද ඊනියා ඒකාබද්ධ විපක්ෂය සහ රෙජිම මාධ්‍ය හැකි මුළු වැර යොදා විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මියගේ ප‍්‍රකාශය ඔසවා තබමින් සිදුකරන සියලූම මාධ්‍ය හා දේශපාලන විජ්ජාවන් අප සැලකිය යුත්තේ ඉහත සඳහන් කළ ආකාරයට මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා සහ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ආරක්ෂා කර ගැනීම වෙනුවෙන් කරන අවස්ථාවාදී ප‍්‍රයත්නයන් වශයෙනුයි. ඉන් එහා ගිය යමක් අපට මේ සිදුවීම තුළින් දැකගත නොහැකියි.හිට්ලර් - ප්රභාකරන් යළි වුවමනා ඇයි ?ඉහත සඳහන් ප‍්‍රශ්නය මේ වන විට දේශපාලනය ගැන සංවේදී බොහෝ දෙනෙක් විමසන ආකාරයක් අපි දකිනවා. ඔවුන් මෙවැනි ප‍්‍රශ්නයක් නැඟීමට හේතුව වන්නේ අන්ත වර්ගවාදය හරහා මුළු ලෝකයක් වනසා දැමූ මිලේඡු ඝාතකයින් ලෙස මුළු ලෝකයේම පිළිකුළට ලක්ව ඇති ජර්මනියේ හිට්ලර් ( හිට්ලර්ගේ නාමය පමණක් නොව නාසි සංකේත පවා ජර්මනිය ඇතුළු යුරෝපයා රාජ්‍ය තහනම් කොට ඇත්තේ යළි එවැනි මිලේච්ඡු මිනිසෙක් ලෝකයට බිහිවීම වැළැක්වීම සඳහාය) සහ වේලූපිලේලේ ප්රභාකරන් වැනි මිලේච්ඡුයින්ගේ ආගමනයක් ගැන යළි සිතීමට පවා සිහි කල්පනාවක් ඇතිි මිනිසෙක්ට හෝ ගැහැනියකට හැකියාවක් තිබේද යන්න විශ්වාස කළ නොහැකි නිසයි.
මේ සඳහා පහසු ප‍්‍රවේශයක් අපට පසුගිය 03 වැනි දා පාර්ලිමේන්තු සංකීර්ණයේ පැවැකි විශේෂ මාධ්‍ය හමුවකදී ජවිපෙ මන්ත‍්‍රී විජිත හේරත් මහතා කළ ප‍්‍රකාශයක් මගින් ලබාගත හැකියි. මේ මාධ්‍ය හමුවේදී විජිත හේරත් මහතා අවධාරණාත්මකව ප‍්‍රකාශ කළේ ‘‘එක පැත්තකින් හිට්ලර් ඉල්ලද්දී තව පැත්තකින් ප‍්‍රභාකරන්ව ඉල්ලන’’බවයි. මෙහිදී ඇතැම් බෞද්ධ භික්ෂූන්ගේ සහ ගිහියන්ගේ (දේශපාලනඥයින්, ජනමාධ්‍යකරුවන් හා විද්වතුන් ද ඇතුළත් අන්ත වර්ගවාදී හා ආගම්වාදී කල්ලි) ආකල්ප හා වුවමනා එපාකම් අපට පහසුවෙන් වටහා ගත හැකියි. ඒ අද හිට්ලර් ආගමනයක් ගැන පෙරුම්පුරන මේ සියල්ලන්ම පසුගිය රෙජිම පාලනය යටතේ සියලූ ආකාරයේ මූල්‍ය හා සමාජ වරදාන සිත් සේ භුක්ති විඳි නිසයි. තමන්ගේ හැකියාවන්ට හා තත්ත්වයන්ට වඩා දැවැන්ත වත්කම් හා බලයකට හිමිකම් ලබාගත් නිසයි. මෙය මුලින් සඳහන් කළ ආකාරයට ඇතැම් බෞද්ධ භික්ෂූන් වහන්සේලාට සහ දේශපාලනඥයින්, විද්වතුන් හා ජනමාධ්‍යකරුවන් හා ජනමාධ්‍ය හිමිකරුවන් ඇතුළු කල්ලියට එක සේ අදාළයි. කිසිදා අහිමි නොවනු ඇතැයි සිහිනෙන් පවා විශ්වාස නොකළ, සදාකාලික යැයි විශ්වාස කළ රෙජිම පාලනය බිඳ වැටුණු 2015 ජනවාරි 08 වැනිදා සිට අඛණ්ඩව ඉහත සඳහන් කල්ලිය බිඳ වැටුණු බොල් පිළිම යළි ඔසවා තැබෑම කැසකවන්නේ යළිත් ධනය, බලය අත්පත් කර ගැනීමට පහසුම මාර්ගය රෙජිමය ඔසවා තැබීම බව මනාව දන්නා නිසයි. ඒ නිසා මේ කල්ලි ‘‘රට ඉවරයි’’ ‘‘බුද්ධාගම ඉවරයි’’ ‘‘ආර්ථිකය ඉවරයි’’ යනුවෙන් කියන වචනයක් වචනයක් පසා රැව්පිළිරැව් දෙන්නේ ‘‘අනේ අපි ඉවරයි’’ ‘‘අපේ ධනය ඉවරයි’’ ‘‘අපේ බලය ඉවරයි’’ යන අඳෝනාව මිස වෙනකක් නොවන බව අප විසින් වටහා ගත යුතුයි.මේ තත්ත්වය උතුරේ දමිළ සමාජයේ දේශපාලන හා සමාජ ප‍්‍රභූන්ට ද එකසේ අදාළ බව අප වටහා ගත යුතුයි.
ඒකට හේතුව වන්නේ දකුණේ සිංහල බෞද්ධ සමාජය තුළ සේම උතුරේ හින්දු සමාජය තුළ ද අවස්ථාවාදීන් හා අන්තවාදීන් අදත් එදාවේල උපයා ගන්නේ ප‍්‍රභාකරන්ගේ කොටි අවතාර සහ දමිළ ජනතාවගේ කඳුළු වෙන්දේසි කිරීම මගින්ම පමණයි. එය දෙමළ ජාතික සංධානයේ විග්නේෂ්වරන් මහතාගේ සිට එජාපයේ විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මිය දක්වා අවස්ථාවාදී හා අන්තවාදී කල්ලියට එකසේ ම අදාළ බව අපගේ විශ්වාසයයි. ඒ නිසා තම අවස්ථාවාදී පැවැත්ම වෙනුවෙන් දකුණේ අවස්ථාවාදීන් හා අන්තවාදීන් හිට්ලර් ඉල්ලීම සහ උතුරේ අවස්ථාවාදීන් හා අන්තවාදීන් ප්රභාකරන් ඉල්ලීම අතර වෙනසක් අපට දැකිය නොහැකියි. අපට මෙය සැලකිය හැකි වන්නේ එකම කාසියේ දෙපැත්ත වශයෙන් පමණයි.කකුළු න්‍යාය හා හෘද සාක්ෂියට එරෙහි වීමමේ සමග තවත් පැතිකඩක් වෙත අපේ අවධානය යොමු කළ යුතුයි. ඒ ‘‘ගොරකා දඩමස් කිරීමත් - දඩමස් ගොරකා කිරීමත් ’’ සම්බන්ධයෙන් කෙළ පැමිණ සිටින විමල් වීරවංශ ඇතුළු ඊනියා ජාතිවාදී හා අවස්ථාවාදී නඩයේ කකුළු න්‍යාය හෙළි කිරීම වෙතයි. විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මියගේ ප‍්‍රකාශය හෙළා දකිමින් වළිඟය ගිනිගත් හනුමා සේ රට ගිනි තබමින් සිටින විමල් වීරවංශ ඇතුළු කල්ලිය කියන්නේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරියකව සිටිමින් රට බෙදන කතා කීම ආණ්ඩුක්රම ව්‍යවස්ථාව හා රටේ නීතිය අමු අමුවේ උල්ලංඝනය කිරීමක් වන බවයි.
රට බෙදීමට එජාපය අනුබල දෙන බවයි. එහෙත් මෙහිදී ආණ්ඩුක්රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනවල ඉතිහාසය නොදන්නා මේ රටේ සාමාන්‍ය ජනතාවට (විමල් වීරවංශද ඇතුළුව) මතක් කරදිය යුත්තේ, ශ්රී ලංකාව තුළ වෙනම රාජ්‍යයක් වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම දේශපාලන පක්ෂවලට හා පුද්ගලයින්ට තහනම් කරන ප‍්‍රතිපාදන ආණ්ඩුක්රම ව්‍යවස්ථාවට එක් කළේ එක්සත් ජාතික පක්ෂ ආණ්ඩුව විසින් 1983 අගෝස්තු මස 08 වැනිදා ආණ්ඩුක්රම ව්‍යවස්ථාවට ගෙන ආ 06 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය මගින් බවයි. ‘‘... වන මමම, ශ්රී ලංකා ප්රජාතාන්ත්රික සමාජවාදී ජනරජයේ ආණ්ඩුක්රම ව්‍යවස්ථාව ආරක්ෂා කොට අනුගමනය කරන බවට ද ශ්රී ලංකාවේ දේශය තුළ වෙනම රාජ්‍යයක් පිහිටුවීමට, කොළින්ම හෝ අන්‍යාකාරයකින්, ශ්රී ලංකාව තුළදී හෝ ඉන් පිටතදී ආධාරදීම, අනුබලදීම, අනුග‍්‍රහය දැක්වීම, මුදල් යෙදවීම, ධෛර්යදීම හෝ දේශනා කිරීම නොකරන බව ද ගෞරව බුහුමානයෙන් යුක්තව ප‍්‍රකාශ කොට ප‍්‍රතිඥා ෙදි / දිවුරුම් දෙමි’’ මැයෙන් වූ මෙම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය අනුව දිවුරුම් දීමට එදා විපක්ෂ නායකකම ද හිමිව තිබූ දමිළ එක්සත් විමුක්ති පෙරමුණේ මන්ත‍්‍රීවරු අකමැති වීම නිසා ඔවුන්ට පාර්ලිමේන්තුවෙන් ඉල්ලා අස්වීමට සිදු වුණා. පාර්ලිමේන්තු ප්රජාතන්ත්රවාදය පිළිගත් උතුරේ දේශපාලනඥයින් පාර්ලිමේන්තුවෙන් පිටමං කිරීමේ පාපයට වන්දිය අපි රටක් වශයෙන් අවශ්‍ය ප‍්‍රමාණයටත් වඩා ගෙව්ව බව අප මෙහිදී අමතක නොකළ යුතුයි.
තවත් වසර 35කට පසු ජන හමුවකදී කළ සංවේදී ප‍්‍රකාශයක් පදනම් කර ගනිමින් තවත් දමිළ මන්ත‍්‍රීවරියක් හා නියෝජ්‍ය ඇමැතිවරියක් පාර්ලිමේන්තුවෙන් නෙරපා හැරීමට දතකන මේ දේශපාලන මුග්ධයින් 1983 දී කළ ඓතිහාසික අතපසු වීම ගැන යළි අවධානය යොමු කළ යුතුයි. මෙහිදී තවත් කරුණක් ගැන සඳහන් කළ යුතුයි. ඒ 06 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයේ ප‍්‍රතිපාදන අනුම විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මිය දඩයම් කරන මේ රෙජිම දඩබල්ලන්ට තම පාලන සමය තුළ සිදු වූ දේවල් පහසුවෙන් අමකත වීමයි. එනම් කොටි සංවිධානයේ දෙවැනියාව සිටිමින් අරන්තලාවේ භික්ෂූන් වහන්සේලා ඝාතනය කළ, අත්අඩංගුවට පත් පොලිස් නිලධාරීන් 600 දෙනකු අමු අමුවේ ඝාතනය කළ, ශ්රී දළඳා මාළිගාවට බෝම්බ ගැසූ නැගෙනහිර කොටි නායක කරුණා අම්මාන් ශ්රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ ජාතික ලැයිස්තුවෙන් පාර්ලිමේන්තුවට වඩම්වවා නියෝජ්‍ය ඇමැතිකමක් ලබාදීමෙන් නොනැවතී ශ‍්‍රීලනිපයේ උපසභාපති පදවියකින් ද පිදුම් දුන් බව අමතක කිරීමයි. මේ සමග කරුණාගේ සඟයා වන පිල්ලේයාන් ද ප‍්‍රභාකරන්ගේ අනුප‍්‍රාප්තිකයා වන කේ.පී ද, දයා මාස්ටර් ඇතුළු කොටි නඩය නඩත්තු කරමින් පෝෂණය කළ ආකාරය අද විජයකලා එල්ලීමට දතකන මේ ඊනියා කල්ලියට අමතක වීමයි. මේ සමග කොටි පිල්ලි ගැන අඳෝනා නඟන වීරවංශගේ කල්ලියට තවත් කරුණක් ද මතක් කර දිය යුතුයි. ඒ විජයකලාගේ ප්රකාශයට නොදෙවැනි ප‍්‍රකාශයක් කාලයක් පුරා ඒකාබද්ධ විපක්ෂය සමග පවල් කන නැගෙනහිර මුස්ලිම් නායකයෙකු වන හිස්බුල්ලා මහතා විසින් ද පසුගිය මහනුවර - තෙල්දෙණිය සිදුවීම් පිළිබඳ පාර්ලිමේන්තුවේදී කළ බවයි. ‘‘මේ ආකාරයට ගියොත් මුස්ලිම් තරුණයින්ට ද තුවක්කු ගැනීමට සිදුවෙනවා’’ යැයි අවධාරණය කරමින් එදා හිස්බුල්ලා මහතා කළ ආන්දෝලනාත්මක ප‍්‍රකාශය හමුවේ කසාය බිව් ගොළුවන් සේ සිටි විමල් වීරවංශ අද එවැනිම සංවේදී අවස්ථාවකදී විජයකලා කළ ප‍්‍රකාශය මත එල්ලීම ගොරකා දඩමක් කිරීමකින් ඔබ්බට ගිය දේශපාලන අවස්ථාවාදයක් වශයෙන් අපට සැලකිය හැකියි.බෝම්බ පවුල හා පාර්ලිමේන්තු ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයවිජයකලාට එරෙහි රාජපක්ෂ නාඩගමේ ප්රධාන නළුවා වන විමල් වීරවංශ මහතාට පාර්ලිමේන්තු ප්රජාතන්ත්රවාදය ගැන කතා කිරීමට පවා අයිතියක් තිබේදැයි ප‍්‍රශ්නයක් මේ අතර අපට ඇති වෙනවා.
ඒ ලංකා පාර්ලිමේන්තු ඉතිහාසය තුළ අපකීර්තිමත් ම සිදුවීම් දෙකකට විමල් වීරවංශ මහතා ඍජුව සම්බන්ධ වීමයි. ඉන් ප‍්‍රකට හා බිහිසුණුම සිදුවීම වන්නේ විමල් වීරවංශ මහතාගේ බිරිඳ වන ශෂී වීරවංශ මහත්මියගේ සොහොයුරා වන අජිත් කුමාර මහතා විසින් 1987දී පාර්ලිමේන්තුවට බෝම්බ ගසා කළ විනාශයයි. පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරයෙකුගේ ද ජීවිතය ද අහිමි කළ මෙම සිදුවීම ලංකා පාර්ලිමේන්තු ඉතිහාසයේ අපකීර්තිමත්ම සිදුවීම වශයෙන් සැලකෙනවා. දෙවැනි සිදුවීම වන්නේ ශ්රී ලංකාවේ ප්රජාතන්ත්රවාදය හා පාර්ලිමේන්තුවේ බලය යළි තහවුරු කිරීමේ ක‍්‍රියාවලියේ සුවිශේෂ කඩඉමක් වන 19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයට එරෙහිව විමල් වීරවංශ මහතා විසින් කළ අපකීරිත්මත් ප‍්‍රකාශයයි. විමල් වීරවංශ මහතා විසින් රචිත ‘‘යදමින් බැඳි අක්ෂර’’ නම් කෘතිය එළිදැක්වීම වෙනුවෙන් 2017 ඔක්තෝබර් 22 වැනිදා කොළඹ පැවැති උත්සවයේදී විමල් වීරවංශ මහතා දහස් සංඛ්‍යාත ජනතාවක් හමුවේ ප‍්‍රකාශ කළේ 19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්මත වීම වැළැක්වීම සඳහා ගත යුතු සෑම පියවරක්ම ගත යුතු බවත් යම් ආකාරයකින් එය වැළැක්විය නොහැකි වුවහොත් පාර්ලිමේන්තුවට ගුවනින් ගොස් බෝම්බ දැමිය යුතු බවයි.එදා සමාජය තුළ දැඩි විවේචනයට ලක් වූ මේ බිහිසුණු හා මුඪ ප‍්‍රකාශය සම්බන්ධයෙන් නෛතික පියවර ගත හැකි බවත් එය බරපතළ ප‍්‍රකාශයක් බවත් නීති කේෂ‍්‍රවල අදහස වුණත් ඒ මුඪ ප‍්‍රකාශය හරහා රට ගිනි තබමින් විමල් වීරවංශ මහතාව දඩයම් කිරීමට ආණ්ඩුවට වුවමනාවක් තිබුණේ නැහැ.
අද විජයකලාගේ ප‍්‍රකාශය හරහා තලියේ කිඹුල් දකින රෙජිම මාධ්‍යවලට එදා හිස්බුල්ලාගේ කතාව හා විමල් වීරවංශගේ කතාව පිටු ගණන් ලිවිය යුතු මාතෘකාවක් වුණේ නැහැ. අද එවැනිම සංවේදී ප‍්‍රකාශයක් කළ විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මිය එල්ලීමට විමල් වීරවංශලා සහ රෙජිම මාධ්‍යවලට අවශ්‍යව ඇත්තේ ඒ සියල්ල ඉක්මවා ගිය දේශපාලන අවස්ථාවාදය හා අන්තවාදය මේ පරාජිත කල්ලියේ එකම ගැළවුම්කාරයා වන නිසයි. මේ තත්ත්වය තුළ අප විමල් වීරවංශ ඇතුළු ඊනියා ඒකාබද්ධ විපක්ෂයට හා රෙජිම මාධ්‍යවලට අවධාරණය කරන්නේ රටත් ජනතාවත් වළට කැඳවා ගෙන යන මේ කකුළු න්‍යායෙන් වහාම ඉවත්ව දේශපාලන හා සමාජ සංහිඳියාව වෙනුවෙන් කැපවන ලෙසයි. ඒ හිට්ලර් හෝ ප‍්‍රභාකරන්නේ අවතාර යළිත් මේ රට භීතියට පත් කරනු දැකීමට ප්රජාතන්ත්රවාදය වෙනුවෙන් ඇපකැප වූ මෙරට අති බහුතරයක් ජනතාව යළි කිසිදා කැමැත්තක් ලබා නොදෙන බව සහතික නිසයි.
ප්රසන්න රත්නායක