චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරතුංග, (උපත ජුනි 29, 1945, කොළඹ, ලංකාව [දැන් ශ්‍රී ලංකාව]), ප්‍රමුඛ පෙළේ ශ්‍රී ලාංකීය දේශපාලන පවුලක සාමාජිකාවක් වන අතර, ඇය රටේ ජනාධිපති ලෙස සේවය කළ පළමු කාන්තාව වූවාය (1994-2005). චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක හිටපු අගමැතිවරුන් දෙදෙනෙකුගේ දියණියකි. ඇගේ පියා එස්.ඩබ්ලිව්.ආර්.ඩී. බණ්ඩාරනායක, සමාජවාදී ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ නිර්මාතෘ සහ 1956 සිට 1959 දී ඔහු ඝාතනය වන තෙක් අගමැති වූවාය. ඇයගේ මව සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක වූ අතර, ඔහුගේ අභාවයෙන් පසු පක්ෂයේ පාලනය සියතට ගෙන 1960 සිට 1965 දක්වා සහ 1970 සිට අගමැතිනිය ලෙස කටයුතු කළාය. 1977. ඔවුන්ගේ දියණිය පැරිස් සහ ලන්ඩන් විශ්වවිද්‍යාලවල අධ්‍යාපනය ලැබූ අතර එහිදී ඇය දේශපාලන විද්‍යාව, ආර්ථික විද්‍යාව, නීතිය සහ පුවත්පත් කලාව හැදෑරුවාය. ඇය 1984 දී දේශපාලනයට යොමු වූ අතර ඇගේ සැමියා වන හිටපු නළුවෙකු වූ විජය කුමාරතුංග සමඟ ශ්‍රී ලංකා මහජන පක්ෂය පිහිටුවීමට උදව් කළාය. 1988 දී ඇගේ සැමියා ඝාතනය වූ විට ඇය එක්සත් සමාජවාදී සන්ධානය පිහිටුවා ගත්තාය. ලන්ඩනයේ කාලයකට පසු 1990 දශකයේ මුල් භාගයේදී ඇය නැවත ලංකාවට පැමිණි අතර 1993 දී වාමාංශික සන්ධානයක් වූ මහජන සන්ධානය පිහිටුවා ගත්තාය. 1994 අගෝස්තු 16 වැනි දින පැවැති මැතිවරණයෙන් පොදු පෙරමුණ පාර්ලිමේන්තුවේ වැඩිම ආසන සංඛ්‍යාව ලබා ගත් අතර අගෝස්තු 19 වැනිදා කුමාරතුංග අගමැති විය. අනතුරුව නොවැම්බර් 9 වැනිදා පැවති ජනාධිපතිවරණයෙන් සති දෙකකට පෙර ඝාතනයට ලක්වූ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ (එජාප) අපේක්ෂක ගාමිණී දිසානායකගේ වැන්දඹු බිරිඳ වූ ශ්‍රීමා දිසානායක පරාජය කරමින් ඇය විශිෂ්ට ජයග්‍රහණයක් ලැබුවාය. නොවැම්බර් 14 වැනිදා ඇය සිය මව අගමැතිනිය ලෙස පත් කළාය. 1995 දී ඇය ශ්‍රී ලංකාව ෆෙඩරල් රාජ්‍යයක් බවට පත් කරන ව්‍යවස්ථාවට වෙනස්කම් යෝජනා කළාය, දෙමළ ජනතාව බහුතරයක් සිටින දිස්ත්‍රික්ක ඇතුළුව ප්‍රාදේශීය ස්වයං පාලනයක් ඇත. එසේ වුවද, දෙමළ බෙදුම්වාදීන්ගේ ප්‍රචණ්ඩත්වය නොනැසී පැවතුන අතර එය රජයේ පළිගැනීම්වලට ලක් විය.